Ο Γιώργος Χελάκης κάνει αναφορά στον διεθνή κεντρικό μέσο αλλά και στο… ελληνικό στοιχείο που τόνωσε τον Ολυμπιακό στο δεύτερο ημίχρονο.
Με τους δυσανεκτκούς στις επιτυχίες πάντα είχα πρόβλημα. Γενικά η έλλειψη γενναιοδωρίας στην αναγνώριση μιας επιτυχίας φανερώνει περισσότερο ζηλόφθονες τύπους παρά προσγειωμένους. Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Αϊντχόβεν συνιστά επιτυχία πρώτου μεγέθους. Σαν τέτοια την χάρηκαν οι οπαδοί της ομάδας και έτσι την αναγνώρισαν όσοι βλέπουν το δέντρο χωρίς να χάνουν το δάσος.
Αναφέρομαι σε εκείνους που κατανοούν πως μόνο μέσα από επιτυχίες θα ανορθωθεί το καθημαγμένο ελληνικό ποδόσφαιρο και θα βγει από το σκοτεινό τούνελ στο οποίο έχει βυθιστεί. Μακάρι αυτή την προσπάθεια να την έκαναν κι άλλες ομάδες εκτός από τους ερυθρόλευκους. Δυστυχώς υπάρχει μόνο ο Ολυμπιακός που την κάνει. Το 4-2 είναι σκορ που δεν σου βάζει την πρόκριση στο τσεπάκι αλλά σου δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να την πάρεις. Σε αυτό τον δρόμο βρίσκονται οι ερυθρόλευκοι.
Από την πρώτη αναμέτρηση με την Αϊντχόβεν καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο Ολυμπιακός έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να πάρει την πρόκριση αλλά και να ξανανικήσει τους Ολλανδούς βάζοντας ακόμα περισσότερους βαθμούς στο μισοάδειο σακούλι της χώρας μας στην ειδική κατάταξη της ΟΥΕΦΑ, Το πώς θα ετοιμάσει την ομάδα του ο Μαρτίνς για τη ρεβάνς είναι νωρίς για να το μάθουμε.
Φάνηκε όμως καθαρά πως η αντίπαλος είναι μια ομάδα με μεγάλα χαρίσματα στην επίθεση και μεγάλα κενά στην άμυνα. Υποφέρει όταν βγαίνει μπροστά για να σκοράρει κι όταν δέχεται πίεση στο δικό της ένα τρίτο του γηπέδου. Αυτά φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Δεν εξασφαλίζουν βέβαια νικηφόρο αποτόλμα αλλά σου δημιουργούν βάσιμα την εντύπωση ότι είναι πολύ δύσκολο να μην σκοράρει ο Ολυμπιακός στην έδρα της αντιπάλου του.
Ο Ολυμπιακός που χάρη στην παρουσία του Εμβιλά ξαναβρήκε την ισορροπία στην μεσαία γραμμή και την σιγουριά στην προώθηση της μπάλας. Θα ήταν άδικο όμως μιλώντας για τον Γάλλο να ξεχάσουμε τον Ελληνα. Ο Ατρέας Μπουχαλάκης κατέθεσε πάθος και αξία στο φαληρικό γήπεδο. Η παρουσία του ήταν ηγετική, οι κινήσεις του όλες μελετημένες και η ψυχραιμία του παροιμιώδης.
Μετά και από αυτό το ματς θα ήταν ευχής έργο, οι κατ εργολαβία επικριτές του να χαμηλώσουν τους τόνους και να αναλογιστούν ότι ο κεντρικός μέσος του Ολυμπιακού είναι σήμα κατατεθέν αυτής της ομάδας και η εκτίμηση του κόουτς στο πρόσωπό του απολύτως δικαιολογημένη. Δεν αναφέρομαι μόνο στο γκολ αλλά στη συνολική παρουσία του. Ηταν ο κορυφαίος των νικητών.
Πολλά πράγματα πήρε ο Ολυμπιακός και από τον Γιώργο Μασούρα που συχνά πυκνά βρίσκεται στο στόχαστρο των οπαδών. Οι Ελληνες παίκτες του πρωταθλητή (αναφέρομαι επίσης στους Φορτούνη, Βρουσάι και Ανδρούτσο) έδωσαν στοιχεία πάθους και αποφασιστικότητας από την ώρα που μπήκαν στο παιχνίδι.
Αφησα τελευταίο τον Σωκράτη. Η παρουσία του στο πρώτο ημίχρονο ήταν αναιμική. Σαν να ήθελε να αποφύγει τις προσωπικές μονομαχίες. Στο δεύτερο ημίχρονο άλλαξε η αγωνιστική του εικόνα. Πήρε πρωτοβουλίες, κέρδισε τις προσωπικές μονομαχίες και συνέβαλε στην επικράτηση της ομάδας του. Ο Σωκράτης του δεύτερου ημίχρονου έδειξε πόσο ανάγκη έχει ο Ολυμπιακός από την παρουσία του…