«Πάει, το έχασε ο Πέδρο…»

Πολλές φορές γινόμαστε όλοι προπονητές. «Ξύπνα» φωνάζουμε στο γήπεδο ή μπροστά στην τηλεόραση. «Αργεί να κάνει αλλαγές. Αν ήμουν εγώ στον πάγκο…». Ελάτε μην κρύβεστε πίσω από το δάχτυλό σας. Πόσες φορές έχετε χρησιμοποιήσει τις ίδιες ή παρόμοιες φράσεις, αν το ματς του Ολυμπιακού έχει στραβώσει ή οι Πειραιώτες δεν βρίσκονται μπροστά στο σκορ;

Πολλές θα απαντήσω εγώ και φυσικά βάζω μέσα και τον εαυτό μου. Κάτι που δεν έχει αλλάξει, ούτε και σήμερα, μετά από 27 χρόνια στη δημοσιογραφία. Θυμηθείτε λίγο τον εαυτό σας, όταν είδατε στο 3-2 να αποχωρεί ο Ελ Αραμπί, Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι περισσότεροι από εσάς παγώσατε!

Είναι σαν να σας βλέπω. «Είναι δυνατόν; Τί κάνει ο άνθρωπος; Πάει το έχασε ο Πέδρο» θα φωνάζατε όρθιοι ή στον καναπέ. Μα να βγάζει τον «πιστολέρο» με το σκορ στο 3-2; Εγώ πάγωσα. Δεν μπορεί λάθος θα έχει γίνει, είπα από μέσα μου.

Και όμως ο Μαρτίνς όχι μόνο δεν τα έχει χαμένα, όχι μόνο δεν έκανε λάθος, αλλά για να μιλήσω και στην δική μας γλώσσα, την ποδοσφαιρική, είναι προπονητάρα! Ήξερε τι έκανα, είχε διαβάσει τις αδυναμίες του αντιπάλου και με την είσοδο του Κώστα Φορτούνη και ακολούθως και των άλλων τριών παιδιών (στη τριπλή αλλαγή), οδήγησε την ομάδα στο 4-2. Και αν μάλιστα οι Πειραιώτες είχαν και πιο καθαρό μυαλό, θα μπορούσαν να είχαν δημιουργήσει και άλλες ευκαιρίες.

Την ίδια παγωμάρα είχα και στην Βρέμη. Όταν ο Λεμονής αποφάσισε να βγάλει τον Γκαλέτι. «Τον Γκαλέτι;» αναρωτήθηκα στην μετάδοση. Την κατάληξη την γνωρίζετε όλοι. Ο Ολυμπιακός έσπασε την κατάρα πήρε το πρώτο διπλό στην Ευρώπη. Τώρα οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν το πρώτο βήμα για την πρόκριση. Το 4-2 είναι ένα εντυπωσιακό σκορ, αλλά για τα δεδομένα που υπάρχουν είναι απλά ένα καλό σκορ. Δεν σου δίνει το εισιτήριο για την επόμενη φάση.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να παρουσιαστεί στην Ολλανδία σοβαρός και να παίξει και για τη νίκη. Για την ακρίβεια, οι Ολλανδοί δεν θα πρέπει ούτε στιγμή να νιώσουν και να πιστέψουν ότι μπορούν να κάνουν την ανατροπή. Προσωπικά θεωρώ μεγάλη υπόθεση την ψυχολογία στο ποδόσφαιρο. Για παράδειγμά, στον θρίαμβο της Πέμπτης, ο Θρύλος θα μπορούσε να είχε καθαρίσει τη μπουγάδα νωρίτερα και να είχε ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα.

Το λάθος στο ματς, είναι ότι οι Ολλανδοί μετά το πρώτο και μετά το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού, ισοφάρισαν αμέσως. Και πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να φύγουν από τον Πειραιά με σκορ πρόκρισης. Αν οι γηπεδούχοι είχαν αποφύγει το πρώτο ή το δεύτερο γκολ που δέχθηκαν, είμαι βέβαιος ότι το σκορ θα ήταν μεγαλύτερο από το 4-2…

Με τα αν όμως δεν γίνεται δουλειά και οι Πειραιώτες θα πρέπει να τελειώσουν την υπόθεση πρόκριση στο εκτός έδρας ματς. Έχουν σημαντικό προβάδισμα, διαθέτουν καλύτερη ομάδα και για να επανέλθω, διαθέτουν και προπονητάρα! Που δεν μασάει να βγάλει τον Ελ Αραμπί…

Υ.Γ. Για τους παίκτες που ξεχώρισαν και έκαναν την διαφορά τα έχετε διαβάσει και φυσικά η δική σας κρίση, πολλές φορές είναι και καλύτερη. Εγώ απλά θα σταθώ στους Μπουχαλάκη, Μασούρα και Εμβιλά. Ο Γάλλος έσφιξε τα δόντια, νίκησε τον χρόνο και έπαιξε σαν να ήταν χρόνια αρχηγός του Ολυμπιακού. Για τους δύο Έλληνες, το μόνο που θα πώ, είναι το εξής: Είναι παλικάρια, δεν ακούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και δίνουν και την ψυχή τους όταν αγωνίζονται. Απαντήσεις δεν έδωσαν το βράδυ της Πέμπτης. Απαντήσεις έχουν δώσει σε όλη τους την παρουσία στον Ολυμπιακό…