Με τα καλά του και τα στραβά του, ο Μπόλονι έχει φτιάξει μια ομάδα που έχει κερδίσει έως τώρα Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Άρη και έχει χάσει με το ζόρι σε Καραϊσκάκη και Τούμπα. Και που μέσα στο 2021 έχει κερδίσει τους 23 από τους 27 βαθμούς που διεκδίκησε.
Η νίκη του Παναθηναϊκού το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο είναι η πιο σημαντική που έχει πετύχει έως τώρα στη χρονιά. Για μια σειρά από λόγους. Από το γόητρο μέχρι τη βαθμολογία και από την ψυχολογία μέχρι τις… απαντήσεις. Απαντήσεις που έδωσε κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό, όπως κάνει τον τελευταίο 1,5 μήνα. Διάστημα που η πορεία του είναι πορεία πρωταθλητισμού.
Ο Ολυμπιακός είχε μεν την μπάλα στα πόδια του, προσπαθούσε να απειλήσει και να ισοφαρίσει, πλην όμως τις καλές του ευκαιρίες τις έβγαλε μετά το 2-0. Όταν πια όλα έδειχναν πως είχαν πάρει τον δρόμο τους. Διότι από τη φάση του Βρουσάι, λίγο μετά το 20′, ο Ολυμπιακός κάνει πάλι κλασική ευκαιρία στο 64′ με τον Χασάν. Και αυτή από… τύχη, καθώς η μπάλα κόντραρε σε δύο αμυντικούς του Παναθηναϊκού πριν καταλήξει στον Αιγύπτιο.
Όλες οι άλλες καθαρές φάσεις του γίνονται από το 2-0 και έπειτα. Είναι εκείνη του Ανδρούτσου, στο 79′, είναι το γκολ του Ελ Αραμπί από στημένη φάση και είναι και του Μασούρα στο 89′ από γέμισμα. Οι ερυθρόλευκοι εγκλωβίστηκαν από τον Παναθηναϊκό, που είχε συγκεκριμένο πλάνο, το τήρησε πιστά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και έφτασε στην επιτυχία.
Ποιο ήταν αυτό; Απέναντι σε μια πιο ποιοτική ομάδα ο Μπόλονι θέλησε να… μικρύνει το γήπεδο. Και αυτό ακριβώς έκανε. Ο Παναθηναϊκός άφηνε την μπάλα στον Ολυμπιακό και ξεκινούσε την πρώτη πίεση όταν ο αντίπαλος περνούσε τη μεσαία γραμμή. Συνήθως, μάλιστα, ο παίκτης που πίεζε πιο ψηλά ήταν ο Σανκαρέ. Οι γραμμές ήταν πολύ κοντά, με αποτέλεσμα να μικρύνουν οι χώροι του γηπέδου και να αποκτήσουν οι πράσινοι πλεονέκτημα.
Την ίδια ώρα, ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός έκανε – εκτός από ομαδική – και ατομική άμυνα, του έδινε πλεονέκτημα απέναντι στον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι πριν μπει στο γήπεδο ο Βαλμπουενά, δεν κατάφεραν να γυρίσουν μέτωπο στην εστία σχεδόν ποτέ. Ούτε ο Φορτούνης, ούτε ο Καμαρά, ούτε ο Χασάν, ούτε ο Μπουχαλάκης που μπορεί να απειλήσει από μακρινή απόσταση.
Με τον Μαουρίσιο να ηγείται αυτής της καταπληκτικής αμυντικής λειτουργίας, τον Αλεξανδρόπουλο να τρέχει σε όλο το γήπεδο και τους Σένκεφελντ και Βέλεθ σε μεγάλη βραδιά, οι πράσινοι δεν είχαν λόγους ούτε να φοβούνται τον αντίπαλό τους, ούτε και να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονταν ενόσω είχαν βρει το γκολ από πολύ νωρίς. Αυτό, άλλωστε, είναι το παιχνίδι που αρέσει στον Μπόλονι σε αυτού του είδους τον Παναθηναϊκό, που όλοι γνωρίζουν πως έχει συγκεκριμένες δυνατότητες.
Να βρίσκει ένα γκολ και να προσπαθεί να το υπερασπιστεί παίζοντας με προσήλωση και με καλή αμυντική τακτική. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ο σκοπός της Ευρώπης είναι πολύ σημαντικός για να… ενδιαφέρει τον Μπόλονι το πόσο καλή θα είναι η ομάδα του στο μάτι. Οι νίκες είναι που μετράνε περισσότερο τούτη τη στιγμή. Και αυτές οι νίκες (εφτά στα τελευταία εννιά ματς και συνολικά 23 από τους 27 βαθμούς που διεκδίκησε σε αυτά) τον φέρνουν πια στο -2 από τη δεύτερη θέση, την ώρα που στην… προ Μπόλονι εποχή δεν θα στοιχηματίζαμε ούτε στην είσοδο στα πλέι οφ.
Αυτό που κάνει ο Παναθηναϊκός επί Μπόλονι είναι ένα ποδοσφαιρικό… θαύμα, αλλά έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του προπονητή του. Με τα καλά του και τα στραβά του, ο Ρουμάνος έχει φτιάξει μια ομάδα που έχει κερδίσει έως τώρα Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Άρη και έχει χάσει με το ζόρι σε Καραϊσκάκη και Τούμπα. Ο προπονητής του είναι δικαίως ο νούμερο ένα πρωταγωνιστής τούτη την ώρα εντός ομάδας.