Ολυμπιακός : Δεν μπορούν τα παλικάρια

Τρίτη αγωνιστική στη σειρά στην οποία οι ερυθρόλευκοι δεν φτάνουν στη νίκη. Μετά την ισοπαλία στην Τρίπολη κόντρα στον Αστέρα και την ήττα στον Πειραιά από την ΑΕΚ, ήρθε για να ολοκληρώσει το αρνητικό σερί η ισοπαλία στο Περιστέρι. Ένα αποτέλεσμα που απομακρύνει ακόμα περισσότερο τον Ολυμπιακό από την κορυφή, αφού αν ο ΠΑΟΚ αύριο κερδίσει στην Τούμπα τη Λάρισα θα ξεφύγει 6 ολόκληρους βαθμούς.

Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε στα παραπάνω και την πιθανότητα αφαίρεσης, λόγω τιμωρίας,επιπλέον 3 βαθμών, αλλά και το γεγονός ότι το ντέρμπι των δυο τους είναι στη Θεσσαλονίκη, εύκολα καταλαβαίνει κανείς το πόσο δύσκολο είναι φέτος, για τον σχεδόν μόνιμα πρωταθλητή, να διατηρήσει τα σκήπτρα του.

Αν δεν είχαν πάρει και το εξαιρετικά συζητήσιμο πέναλτι από τον Τζήλο, που οδήγησε τελικά, έστω και με έμμεσο τρόπο, στην ισοφάριση τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα. Ο ρέφερι από τη Λάρισα τα έκανε μαντάρα και στον πειθαρχικό έλεγχο, προστατεύοντας τους ερυθρόλευκους, αφού δεν απέβαλλε το Μάριν στο τέλος του αγώνα, ενώ το γεγονός ότι ο Ελαμπντελαουί κατάφερε να τελειώσει το παιχνίδι, χωρίς έστω μία κίτρινη κάρτα, αποτελεί ευγενική χορηγία του.

Αγωνιστικά το παιχνίδι έδειξε για μία ακόμη φορά τις αδυναμίες των ερυθρόλευκων στο μεσοαμυντικό τομέα. Μεγάλη δυσκολία στο να αμυνθεί στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων του, εμφανές πρόβλημα στις ψηλές μπαλιές μέσα στην περιοχή του, όταν λείπει ο Σισέ, αδυναμία απειλής από τα πλάγια με εξαίρεση τον Μάριν και έλλειψη φυσικής κατάστασης, όσο το ματς προχωρά. Τα προβλήματα στη μεσαία γραμμή έγιναν εντονότερα λόγω της απουσίας του Ρομαό, έχοντας ως δεδομένο ότι είναι ο μοναδικός στο ρόστερ που πλησιάζει σε αυτό που λέμε αμυντικό χαφ.

Ο Ατρόμητος σε μία ακόμα αναμέτρηση ξεδίπλωσε στο χορτάρι όλες τις αρετές που τον χαρακτηρίζουν τη φετινή σεζόν. Οργάνωση στο παιχνίδι του, χαφ που κυκλοφορούν την μπάλα με χαρακτηριστική άνεση δημιουργώντας συνεργασίες σε όλα τα μήκη και πλάτη του αγωνιστικού χώρου, απειλή από όλους τους παίκτες του κέντρου και της επίθεσης και αμυντική σταθερότητα και ψυχραιμία στην αντιμετώπιση κάθε κινδύνου. Μοιραίο ήταν, αφού ο Ολυμπιακός δεν προηγήθηκε και αναγκάστηκε να κυνηγάει στο σκορ, να δυσκολέψει τη ζωή του και τελικά να μην φτάσει ούτε σήμερα στη νίκη. Το τελικό 2-2 μάλλον τον κολακεύει σαν αποτέλεσμα και είναι περισσότερο αποτέλεσμα των κακών επιλογών στην τελική προσπάθεια των γηπεδούχων, παρά κάποιας οργανωμένης δικής του προσπάθειας.

Συμπληρώθηκαν λοιπόν, πέντε από τα έξι παιχνίδια για την ομάδα του Πειραιά, απέναντι στις ομάδες της πρώτης τετράδας. Τα αποτελέσματα; Το λιγότερο απογοητευτικά. Μία νίκη μόλις, εναντίον του ΠΑΟΚ στο Φάληρο, με άθλια εμφάνιση, τρεις ισοπαλίες και μία ήττα. Δεν μπορείς να λες ότι πάω για πρωτάθλημα, ότι διεκδικώ τον τίτλο με τέτοια αποτελέσματα. Το να συζητήσει κανείς για διαιτησίες και άλλα συναφή είναι εύκολο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα, ούτε φυσικά εμπεριέχει κάποια δόση αυτοκριτικής που είναι απαραίτητη για να επανέλθει ο Ολυμπιακός στα γνωστά του αγωνιστικά στάνταρ.

Η φετινή χρονιά λογικά θα ολοκληρωθεί χωρίς τίτλο για το σύλλογο, κάτι πρωτόγνωρο ειδικά από την ημέρα που ανέλαβε τις τύχες του ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι δομικές και πρέπει να αφορούν όλα τα επίπεδα λειτουργίας της ομάδας και όχι μόνο το αγωνιστικό. Από την εποχή που έφυγε ο Σίλβα από τον πάγκο των ερυθρόλευκων, κανονικός προπονητής ή έστω τεχνικός που να τον εμπιστεύεται η διοίκηση της ομάδας, δεν έχει κάτσει.

Μπορεί πέρυσι οι πολλές αλλαγές να μην κόστισαν τον τίτλο, αλλά την τρέχουσα σεζόν αποδείχτηκαν καταστροφικές. Καλές οι πωλήσεις παικτών, καλές οι πολλές μεταγραφές, αλλά μία ομάδα χωρίς σταθερό κορμό δεν αποκτάς συνοχή και αγωνιστική ταυτότητα. Το προσεχές καλοκαίρι είναι κομβικό και αποτελεί ιδανική ευκαιρία για όλους, αν φυσικά πάρουν το μήνυμα.