Ολυμπιακός : Τώρα όλα από την αρχή

Κάθε αποτυχία για τον Ολυμπιακό… απαγορεύεται. Δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο αν ο Ολυμπιακός στα τελευταία 21 χρόνια έχει κατακτήσει 19 πρωταθλήματα, τα περισσότερα με χαρακτηριστική ευκολία.

Δεν παίζει κανένα ρόλο αν ο Ολυμπιακός έχει κάνει δύο φορές το εντυπωσιακό σερί των 7 πρωταθλημάτων και ενδιάμεσα έχει άλλα πέντε σερί. Η χρονιά που δεν κατακτά τον τίτλο ισοδυναμεί με αποτυχία. Όπως συνέβη το 2004, όπως συνέβη το 2010 και όπως συμβαίνει και φέτος που πλέον χρειάζεται κάτι παραπάνω από ένα… θαύμα για να έρθουν τα πάνω-κάτω. Με την ΑΕΚ 4 βαθμούς μπροστά και τον ΠΑΟΚ αύριο στους 6, αυτό που μένει για τον Ολυμπιακό είναι να τελειώσει την χρονιά με την καλύτερη δυνατή εικόνα στα 9 εναπομείναντα παιχνίδια. Να αποφύγει οπωσδήποτε εικόνα αγωνιστικής διάλυσης και να προσπαθήσει να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερους βαθμούς.

Αυτό όμως που πλέον είναι πιο αναγκαίο από ποτέ είναι να ξεκινήσει άμεσα το πλάνο για το νέο Ολυμπιακό.

Στο Περιστέρι ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε μια πεντάδα αγώνων με αποτυχία, μια πεντάδα αγώνων με τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες που τον έβγαλαν εκτός πρωταθλήματος και κυπέλλου. Υπό νορμάλ συνθήκες και όχι έκτακτης ανάγκης όπως πήγε στο Περιστέρι μετά από μαζεμένες αποτυχίες, μια ισοπαλία απέναντι στην εξαιρετική ομάδα του Ατρομήτου δεν θα ήταν γκέλα. Στη σούμα όμως είναι καταδικαστική για την συνέχεια του φετινού πρωταθλήματος. Όπως και να έχει όμως ξαναλέω πως τα εναπομείναντα 9 ματς αποτελούν για τον Ολυμπιακό στόχο για όσο περισσότερες νίκες και κυρίως για τον Όσκαρ Γκαρθία για «φροντιστήριο» για τη νέα σεζόν.

Κατανοητό πως δεν έχει συνηθίσει κανείς στη νεότερη ιστορία της ομάδας από μήνα Φεβρουάριο να μένει εκτός στόχων. Ακόμη και τις άλλες δύο χρονιές που δεν πήρε πρωτάθλημα σε αυτά τα 21 χρόνια ο Ολυμπιακός πήγε μέχρι τέλους. Το ίδιο θα πρέπει να επιδιώξει και τώρα και ας μην έχει πιθανότητες ουσιαστικές για τον τίτλο, με όσες δυνάμεις έχει και όσο του επιτραπεί βεβαίως, αν και πλέον τα «όργανα» της… επικής μονομαχίας των «εξυγιαντών» και τέως συμμάχων έχουν ξεκινήσει.

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ μπαίνουν στην τελική ευθεία για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος, μια ιστορία που δεν συναντάς συχνά στα χρόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μπορεί και ποτέ να μην έχει ξαναγίνει αλλά δεν έχω τον χρόνο και την «κάψα» να ασχοληθώ για να ψάξω τα προηγούμενα χρόνια.

Θα το κάνουν οι «λάτρεις» και των δύο που όμως σιγά-σιγά θα πρέπει να αποφασίσουν πως θα χειριστούν την μονομαχία των αετών σε πρωτάθλημα και κύπελλο, όπως καλή ώρα συνέβη και στην εποχή του Κύζα με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό.
Ξέφυγα όμως, δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Το θέμα για τον Ολυμπιακό λοιπόν, από… χθες κιόλας είναι να βάλει στέρεες βάσεις για την επόμενη μέρα της ομάδας. Χωρίς πανικό, χωρίς ουρλιαχτά, χωρίς αποπροσανατολισμό. Να κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα και να επιδιώξει να κάνει από την πλευρά του ότι καλύτερο περνάει από το χέρι του για να μην επαναληφθεί η φετινή σεζόν. Τα υπόλοιπα της εξυγίανσης δεν είναι στο χέρι του στο 100%, για αυτό και οφείλει πρωτίστως να είναι 100% προετοιμασμένος από τη δική του πλευρά, για το σπίτι του.

Προπονητή έχει, τον Όσκαρ Γκαρθία που άλλωστε ήρθε τον Ιανουάριο όχι μόνο για την σεζόν που «τρέχει» αλλά για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να βάλει στοπ στις συνεχόμενες αλλαγές και να επιστρέψει στη λογική που υπήρχε με Βαλβέρδε, Μίτσελ και Σίλβα. Χρειάζεται ξέχωρα από την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ισπανό προπονητή να γίνει γενναίο και άμεσο ξεκαθάρισμα στους ανθρώπους που πλαισιώνουν το ποδοσφαιρικό τμήμα. Χρειάζεται να διορθωθούν λάθη που έγιναν και στην τρέχουσα σεζόν (η απομάκρυνση Μουρίκη, Ράντου για παράδειγμα ήταν τεράστιο λάθος) και να επιλεγεί ένας άνθρωπος που ξέρει και μπορεί να βάλει κάτω ένα νέο ποδοσφαιρικό πλάνο μαζί με τον προπονητή για να φτιαχτεί μια ομάδα με ποδοσφαιρικές βάσεις.

Ο Γκαρθία άλλωστε το υπάρχον υλικό θα το γνωρίζει άριστα στο τέλος της σεζόν. Αρκετοί θα φύγουν, αρκετοί θα μείνουν αλλά το ζητούμενο πια είναι μαζί με αυτούς που θα έρθουν το καλοκαίρι να αποκτήσει και πάλι κορμό και ισχυρές φυσιογνωμίες ο Ολυμπιακός από παίκτες που θα θέλουν να κάνουν καριέρα στον Πειραιά και να προσφέρουν, όχι να τον βλέπουν ως σκαλοπάτι για την Πρέμιερ και τα υπόλοιπα μεγάλα πρωταθλήματα.

Βεβαίως οι πωλήσεις είναι ισχυρό χαρτί, αλλά με πλάνο και σωστούς αντικαταστάτες. Το καλοκαίρι άλλωστε, αν δεν γίνει το… θαύμα, ο Ολυμπιακός θα έχει ξανά αυτό που είχε τα αντίστοιχα καλοκαίρια του 2004 και του 2010. Την κάψα για να επιστρέψει στην κορυφή. Και τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια μετά από απώλεια τίτλου αντέδρασε σωστά και ποδοσφαιρικά, ειδικά το 2010 όπου ο Μαρινάκης τότε αναλάμβανε την ομάδα για να επιστρέψει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Η πεπατημένη λοιπόν υπάρχει. Χρειάζεται ψυχραιμία και πλάνο.
Μια χαμένη χρονιά συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Δουλειά χωρίς πολλά λόγια χρειάζεται και στήριξη σε ένα σωστό και άκρως ποδοσφαιρικό πλάνο.

Πραγματικά, για να το κλείσω, κατανοώ την απογοήτευση που υπάρχει στον κόσμο για την χρονιά που χάνεται. Όμως θαρρώ πως είναι ελάχιστοι αυτοί που αναθεματίζουν πραγματικά και θεωρούν πως «χάθηκε η γη από τα πόδια» του Ολυμπιακού.

MUST READ

Η πιο «μεγάλη μέρα του πολέμου» και το «κλειδί» που κρατάει ο Τσικίνιο

Για τον Ολυμπιακό μιλάμε άλλωστε. Τον Ολυμπιακό των 44 πρωταθλημάτων. Κάποια στιγμή θα ερχόταν αυτή η ώρα, όπως ήρθε και στο παρελθόν σε αυτό το τρελό ταξίδι των 21 χρόνων. Στην τελική κάποιοι στιγμή θα χαρούν κι οι άλλοι. Ο ΠΑΟΚ που ψάχνει το 3ο πρωτάθλημα της ιστορίας του ή η ΑΕΚ το πρώτο μετά το 1994. Και στην τελική αφού δεν υπάρχει Παναθηναϊκός στο «κόλπο» τότε, για να χαριτολογήσω βεβαίως χωρίς ίχνος υποτίμησης των δύο μεγάλων ομάδων που διεκδικούν τον τίτλο, το πρωτάθλημα είναι ως μη γεννώμενο όπως λέγαμε πιτσιρικάδες, εμείς των 40 και κάτι…