Κάποια στιγμή οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού θα πρέπει να αποδείξουν ότι μπορούν να «κάνουν τη διαφορά». Κάτι που ως τώρα το λέμε αλλά δεν το βλέπουμε
Ξένισε σε πολλούς η ατάκα του Γιάννη Βρέντζου στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού. Εκείνο το «οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ παίρνουν το ένα πέμπτο των δικών σας χρημάτων και σας νίκησαν φέτος τρεις φορές». Πριν όμως κάποιος –σωστά- σκεφτεί ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο… μπάτζετ, συμβόλαια και αριθμοί, καλό είναι να θυμηθεί το ακροατήριο του εκπροσώπου της διοίκησης. Τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές που προφανώς κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων στο μεγάλο λιμάνι. Και οι ευθύνες καλώς ή κακώς περνούν και… από τα κασέ τους. Έτσι συμβαίνει στον επαγγελματικό αθλητισμό. Και έτσι πρέπει να συμβαίνει καθώς προφανώς δεν έχουν όλοι τις ίδιες δυνατότητες.
Αν σκεφτεί κάποιος με ψυχραιμία αυτά τα τρία ματς στη σειρά με την ΑΕΚ θα διαπιστώσει ότι η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ πήρε από πολλούς κάτι και αυτή είναι μια λεπτομέρεια που ίσως τελικά να έκανε και τη διαφορά σε 280΄ισορροπίας. Το τρίγωνο Τσιγκρίνσκι, Μπακάκης, Βράνιες ήταν καταπληκτικό και δεν είναι τυχαίο ότι νικήθηκε μόνο από στημένες μπάλες. Οι δύο τερματοφύλακες (Μπάρκας, Τσιντώτας) πραγματικά αξιόπιστοι και με καθοριστικές επεμβάσεις. Ο Σιμόες, ο Κονέ, ο Μασούντ, ο Γαλανόπουλος του πρώτου ματς, άπαντες έγραψαν χιλιόμετρα και έδωσαν λύσεις στον άξονα. Ο Λάζαρος με τον Αραούχο που έβαλαν τα γκολ στο κύπελλο την Τετάρτη ερχόμενοι από τον πάγκο. Ακόμη και ο Γιακουμάκης που μέσα σε 7-8 λεπτά έγινε ο πρωταγωνιστής της ανατροπής στο πρωτάθλημα.
Ο Ολυμπιακός συνολικά σε αυτά τα τρία ματς είχε καλύτερο τον Ζιλέ. Και ο Βέλγος δεν είναι ότι έκανε τίποτα ματσάρες, απλά ήταν τόσο χαμηλά ο πήχης του συναγωνισμού που μπορεί κάποιος να υποστηρίξει την δική του παρουσία ως την σημαντικότερη σε φόντο Ερυθρόλευκο. Σε κλίμακα αξιολόγησης ως το δέκα δεν πρέπει περισσότεροι από δύο-τρεις απλά να έπιασαν τη… βάση συνολικά. Και εκείνοι που θεωρητικά είχαν την μεγαλύτερη ευθύνη και άπαντες τους περίμεναν σε ρόλο πρωταγωνιστικό σε αυτή την τριλογία; Ποδοσφαιριστές δηλαδή σαν τον Μιραλάς, τον Φορτούνη, τον Οτζίτζα, τον Μάριν κλπ.; Ας το αφήσουμε καλύτερα. Ο Μιραλάς γύρισε για να μείνει, έχει κίνητρο την παρουσία του στο Μουντιάλ και ρήτρα 5 εκατ ευρώ. Ο Οτζίτζα από τον Οκτώβρη και έπειτα περισσότερο προσφέρει… αναμνήσεις και λιγότερο ποιότητα στον άξονα του Ολυμπιακού. Ο Φορτούνης με τον Μάριν και τον Καρίμ ήταν οι πρωταγωνιστές στο «9 στα 9 σερί» στο πρωτάθλημα, αλλά όταν τα γάλατα… έσφιξαν προσγειώθηκαν και εκείνοι ανώμαλα σε ένα επίπεδο ποδοσφαίρου χωρίς ουσία.
Να αλλάξουν εκείνοι κάτι. Φέτος ο Ολυμπιακός από εκείνους που έκρινε ως «κάνω τη διαφορά» στο ρόστερ του κάθε άλλο παρά δικαιωμένος μπορεί να είναι. Και δεν περιλαμβάνονται στον λογαριασμό μόνο οι υπάρχοντες είναι και εκείνοι που έφυγαν. Άλλωστε ημέρες Αυγούστου η «καλή εντεκάδα» των πρωταθλητών περιελάμβανε μπόλικους τέτοιους. Ποιους πιστεύαμε για βασικούς: Καπίνο, Ομάρ, Βούκοβιτς, Ένγκελς, Μίλιτς, Ρομαό, Οτζίτζα, Φορτούνη, Μάριν, Καρσελά, Εμενίκε. Οι μισοί δεν είναι καν εδώ…
Αν προλαβαίνει ο Ολυμπιακός να αλλάξει τα δεδομένα σε αυτές τις δέκα Σούπερ Λιγκ αγωνιστικές που απομένουν; Θεωρούμε πως όχι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει την υποχρέωση να το προσπαθήσει κάνοντας αύριο κιόλας την αρχή στο Περιστέρι. Και αυτή την υποχρέωση καλούνται να την φέρουν εις πέρας πρωτίστως οι ποδοσφαιριστές του.