Ολυμπιακός : Δεν έτυχε με τον Ανδρούτσο

Οι… πιστοί ίσως το θυμούνται. Στα μέσα Απρίλη. Στην «καρδιά» του πρώτου lockdown όταν η «ατζέντα» είχε υποχρεωτικά αλλάξει. Η καταγραφή μιας «γενικής» κουβέντα του Φρανσουά Μοντέστο και του Πέδρο Μαρτίνς για το μέλλον του Θανάση Ανδρούτσου.

Του ίδιου Ανδρούτσου που συστήνεται εκ νέου στο ποδοσφαιρικό κοινό κάνοντας διαδοχικές σπουδαίες εμφανίσεις σε νέο ρόλο: Εκείνον του δεξιού μπακ. Πάρα πολύ καλός στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό για το κύπελλο. Το ίδιο και στο Περιστέρι, όπου ο Πέδρο Μαρτίνς τον εμπιστεύτηκε δίνοντας του μια θέση στην ενδεκάδα, αντί του Ραφίνια. Κορυφαίος της αναμέτρησης, απόψε στην Ριζούπολη.

Γιατί επικαλούμαστε τον Απρίλη; Διότι είναι η απόδειξη του τρόπου που ο Ολυμπιακός σκέφτεται, σχεδιάζει και υλοποιεί ποδόσφαιρο. Διότι αυτό που συμβαίνει Γενάρη του ΄21 είναι μια ιστορία που ο Ρέντης την επεξεργάζεται σοβαρά μήνες τώρα βλέποντας τα αγωνιστικά skills του Ανδρούτσου.

Από τη πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα, ο Πέδρο Μαρτίνς κουβέντιαζε με τον Μοντέστο για τον διεθνή άσο: Πως έχει μπόλικα χαρακτηριστικά, ικανά να τον μετατρέψουν από μεσο-επιθετικό σε παίκτη γραμμής. Σε έναν επιθετικό μπακ που θα μπορούσε να δώσει πλάτος στο παιχνίδι. Με την ταχύτητα, τη δύναμη, την τεχνική του κατάρτιση.

Ο Ομάρ, και ο Ραφίνια, η επιστροφή του ποδοσφαιριστή Τοροσίδη, ο Γκασπάρ, ο Ντρέγκερ σχημάτισαν όλα αυτά τα χρόνια μια σειρά από λύσεις στο δεξί άκρο της άμυνας που δεν επέτρεπε αυτή τη δοκιμή. Μέχρι που με έναν τρόπο ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Όχι σε συνθήκες ιδανικές. Αλλά πότε είναι οι συνθήκες ιδανικές στο ποδόσφαιρο;

Την Άνοιξη ο προπονητής και ο αρχισκάουτ ξανάπιασαν αυτή την κουβέντα επηρεασμένοι από δύο γεγονότα: Από την έκρηξη του Κώστα Τσιμίκα, ενός παιδιού της ακαδημίας που το μέλλον τον εκτόξευσε ως την Λίβερπουλ. Και από την κίνηση της Νότιγχαμ Φόρεστ να εμπιστευθεί έναν κεντρικό χαφ, στο δεξί της άκρο της άμυνας: Τον Μάτι Κας, παιδί της ακαδημίας και εκείνος. Το καλοκαίρι μετακόμισε στην Άστον Βίλα σε μια μεταγραφή των 20 εκατ ευρώ. Ο Τσιμίκας είναι της τάξης του ΄96. Ο Κας και ο Ανδρούτσος του ΄97.

Δεξιό μπακ σήμερα δεν έχει στο σύνολο του, ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η εθνική μας ομάδα. Ο Ολυμπιακός μοιάζει έτοιμος –γιατί όχι;- να αναδείξει έναν δικό του. Στην ίδια σεζόν που εμφάνισε και επί της ουσίας κατοχύρωσε και τον Μάριο Βρουσάι. Έλληνες που μπορούν να σταθούν στη πρώτη του γραμμή. Έλληνες που ήδη είναι δικοί του. Και που έχουν μπροστά τους χρόνια ολόκληρα. Αύριο βέβαια ανακοινώνεται ο Λαλά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο Ανδρούτσος δεν κέρδισε ήδη τον ρόλο του στην ομάδα.

Το προνόμιο να δουλεύει το ίδιο τιμ σε μια ομάδα, μια ολόκληρη τριετία.