Ο Κώστας Καίσαρης, γράφει γιά τις απάνθρωπες συνθήκες στα στρατόπεδα των προσφύγων και τις δηλώσεις του Μουζάλα που παραπέμπουν σε διοικητή του Άουσβιτς.
Ο ΕΝΑΣ και μοναδικός Ιωάννης Μουζάλας ξαναχτύπησε. Αναλογιζόμενος, το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί, αισθάνθηκε την υποχρέωση να ενημερώσει τον ελληνικό λαό. Για τον διπλασιασμό των μεταναστευτικών ροών: «Όταν έχει καλό καιρό, έρχονται στα νησιά, 160-180 άτομα την ημέρα. Η κατάσταση έχει γίνει κακή. Οι ροές είναι αυξημένες. Δεν ξέρω, πως θα είναι η κατάσταση σ ένα μήνα».
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο εν λόγο Μουζάλας, υποδύεται τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής.Όπως ακριβώς, παριστάνει ο Τσακαλώτος τον Υπουργό Οικονομικών. Όσο δηλαδή αποφασίζει ο Τσακαλώτος για την Οικονομία, άλλο τόσο αποφασίζει ο Μουζάλας για το Μεταναστευτικό. Και του λόγου το αληθές έρχεται να επιβεβαιώσει ο ίδιος. Λέγοντας, «δεν ξέρω πως θα είναι η κατάσταση σ ένα μήνα». Άνθρωπέ μου, πληρώνεσαι για να ξέρεις. Δεν πληρώνεσαι για να λες αυτά που δεν ξέρεις. Δεν είναι η πρώτη φορά όμως. Έχει υπάρξει και άλλη ανάλογη, δήλωση: «Είναι δύσκολες οι συνθήκες στη Μόρια σήμερα, αλλά εξαρτώνται από τις ροές, όχι από εμάς».
ΤΟ ΡΟΛΟΙ, στον κύριο. Σα να ακούς να μιλάει ο διοικητής του Άουσβιτς: «Δεν φταίω εγώ. Οι συνθήκες, είναι δύσκολες, αλλά όλα εξαρτώνται από τις ροές. Με τόσους πολλούς, Εβραίους, κομμουνιστές και τσιγγάνους, που μου στέλνουνε κάθε μέρα, δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα». Αυτό ακριβώς, λέει και ξαναλέει ο Μουζάλας: «Δεν φταίω εγώ. Οι απέναντι από τη Τουρκία φταίνε, που μου στέλνουνε τόσους πολλούς». Κι όταν ο Υπουργός, λέει κομψά , για «δύσκολες συνθήκες», μιλάμε για εξαθλίωση. Πείνα και δυστυχία. «Κοντά στους οκτώ χιλιάδες άνθρωποι, στοιβαγμένοι σε σκηνές στα χωράφια, χωρίς ηλεκτροφωτισμό, αποχέτευση, χώρους υγιεινής. Λες και είναι ζώα. Στη βροχή, τη λάσπη και το χιόνι, μέσα σε καλοκαιρινές σκηνές, τώρα τον Χειμώνα. Όταν βρέχει ανεβαίνουν στα δέντρα. Χωρίς θέρμανση, χωρίς ζεστό νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τουαλέτες, σε άθλια κατάσταση, σκουπίδια, μπάνιο με νερό της βροχής από τους κουβάδες. Όποιος θέλει να δει τη ντροπή της Ευρώπης, να πάει στη Λέσβο», γράφει το Σπίγκελ. «Να δει το τσιμεντένιο τοίχος του προσφυγικού κέντρου στη Μόρια. Τη βρώμα από τα ούρα και τα σκουπίδια». Εις εκ των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, λέει: «Αυτό που δεν μπορώ να ακούω στη Μόρια, είναι τα ουρλιαχτά των μικρών παιδιών, που κάνουν μπάνιο με κρύο νερό. Περισσότεροι από 8.000 άνθρωποι, είναι σ έναν καταυλισμό για 2.500». Με τον συνολικό αριθμό των εξαθλιωμένων προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου να ξεπερνάει τις 20.000.
ΚΑΙ τι βρήκε να πει, ο εν λόγο Μουζαλας στο Σπίγκελ; «Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, ότι θα πεθάνουν κι άλλοι πρόσφυγες από το κρύο» Ο διοικητής του Άουσβιτς πάντως, δεν θα το έλεγε αυτό. Δεν θα ήταν τόσο απροκάλυπτα στυγνός. Μπορεί να έβαζε, τους κρατούμενους στους φούρνους, αλλά στην εκφορά του λόγου του, θα ήταν προσεκτικός. Ο Μουζάλας αντιθέτως, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα, (σαν αρμόδιος Υπουργός για να μην ξεχνιόμαστε) , να λέει ότι θα πεθάνουν κι άλλοι πρόσφυγες, από το κρύο. Κι αυτός ο Μουζάλας, πέραν όλων των άλλων, υποδύεται τον Αριστερό. Και τα λέει αυτά χωρίς να ντρέπεται. Και περιφέρεται από δω κι από κει, παριστάνοντας τον Υπουργό. Και κάθε πρώτη του μηνός εισπράττει τον μισθό του. Και το βράδυ πέφτει στο κρεβάτι και κοιμάται σαν το πουλάκι μέσα σε πέντε λεπτά. Όπως κοιμόταν ο διοικητής του Άουσβιτς. Αυτά.
Στη μουσική επιλογή, George Harrison & Eric Clapton – Wnile my quitar qently weeps