Η νύχτα των μεγάλων στιγμών (Έξαλλοι ΑΕΚτζήδες κάψανε τα μυαλά τους)

Όλγα Στέφου 08.02.2018-18:23

Μερικές φορές στο ομορφότερο άθλημα του κόσμου συμβαίνουν ακριβώς τα πράγματα που ονειρευόσουν και ακόμα καλύτερα.

Ούτε μεγάλο ματς -μεγάλο ματς από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν το 3-2 του ΟΑΚΑ- ούτε καλό ποδόσφαιρο: Τίποτα από τα δύο δεν είδαμε χθες. Το πρώτο ημίχρονο του ΑΕΚ–Ολυμπιακός ήταν βαρετό, χωρίς φάσεις. Το μοναδικό πράγμα που μαρτυρούσε πως βλέπουμε ντέρμπι, ήταν η ένταση μεταξύ των παικτών. Κάτι καυγάδες, κάτι τσαμπουκάδες. Ως εκεί.

Ωστόσο, η χθεσινή ΑΕΚ ήταν καλύτερη του Ολυμπιακού, που έπαιζε με τον προπονητή του κλινήρη. Φαινόταν πως πρόκειται μια μία δεμένη, καλά στημένη ομάδα. Ο Χιμένεθ δεν έπαιξε με τρομερές καινοτομίες, αν εξαιρέσουμε ότι άφησε εκτός τον Λάζαρο και τον έβαλε αλλαγή στην θέση του Λόπες.

Ο δε Λάζαρος κέρδισε έτσι πολύτιμο χρόνο -με δεδομένο ότι στο δεύτερο συνήθως φτύνει τα πνεμόνια του- και φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμος, αφού στο 53′ έβαλε ένα ωραίο γκολ με κεφαλιά, αφήνοντας την άμυνα του Ολυμπιακού απλώς να τον… κοιτάζει.

Αλλά η μαγεία ήταν το δεύτερο γκολ, στο 73; από τον Σέρχιο Αραούχο. Μερικές φορές στο ομορφότερο άθλημα του κόσμου συμβαίνουν ακριβώς τα πράγματα που ονειρευόσουν και ακόμα καλύτερα: Ο κόσμος της Ένωσης είδε το 11αρι να σκοράρει σε ένα ντέρμπι που κάθε νίκη είναι -πέρα από το χρηστικό της υπόθεσης- και νίκη γοήτρου. Ο Αραούχο κατάφερε ένα καταπληκτικό γκολ και έκανε το ΟΑΚΑ να τρίζει. Όπως έπρεπε.

Κατά τα λοιπά, να μην ξεχνάμε πως MVP ήταν ο Βράνιες, που το πλατινέ μαλλί φαίνεται πως τον έφερε στα συγκαλά του και επέστρεψε στην 11αδα φουλ εξοπλισμένος κι έτοιμος για τον τριπλό άθλο που καλείται να αντιμετωπίσει η φετινή ΑΕΚ: Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρώπη.

Ειδική μνεία στον άρχοντα Μπακάκη, που για άλλη μια φορά κατάφερε να σταθεί στο γήπεδο σαν ένας πολύ καλός και ώριμος παίκτης.