Οι εκλογές, το… παραμύθι κι ο ρόλος του Βασιλακόπουλου

Έχουμε εκλογές; Έχουμε και δεν έχουμε. Επειδή πολλά κυκλοφορούν κι όσο περνά ο καιρός θα κυκλοφορούν περισσότερα, ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος προτιμά να καταπιεί ένα μαγκάλι κάρβουνα, παρά να προκηρύξει εκλογές, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει βρει άνθρωπο, να τον βάλει στο… πόδι του. Και δεν θα βρει, για λόγους τους οποίους θα εξηγήσουμε. Είναι, όμως, υποχρεωμένος να ακολουθήσει το πνεύμα και το γράμμα του νόμου.

Πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι: Ποτέ θα γίνουν οι εκλογές; Είναι ΑΓΝΩΣΤΟ. Κι αυτό γιατί υπάρχει το πρόβλημα με τον κορωνοϊό, που (για την ώρα) δεν επιτρέπει να μαζευτούν εκπρόσωποι 450-500 σωματείων σε μια αίθουσα. Είναι δεδομένο, υπάρχουν υποψήφιοι που το έχουν πει δημόσια, ότι οι εκλογές θα συνοδευτούν από Γενική Συνέλευση, την οποία δεν θέλουν να κάνουν διαδικτυακά, αλλά δια ζώσης.

Ανεξαρτήτως με το πώς και το πότε, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι υποχρεωμένος να προκηρύξει εκλογές, καθώς ο Υφυπουργός Αθλητισμού έθεσε ως καταληκτική ημερομηνία το τέλος Μαρτίου. Από τη στιγμή που είναι συγκεκριμένη η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών, από τη στιγμή που ο νομοθέτης ορίζει ότι από την προκήρυξη μέχρι την τέλεση μεσολαβούν 45 ημέρες, είναι πρόδηλο ότι στα μέσα Φεβρουαρίου είναι υποχρεωτική η προκήρυξή τους.

Σε διαφορετική περίπτωση, η ΕΟΚ (και κάθε ομοσπονδία) κινδυνεύει να οδηγηθεί σε διοίκηση Πρωτοδικείου και σε μια σειρά προβληματικών καταστάσεων. Ως εκ τούτου, ο κ. Βασιλακόπουλος σύρεται να ανακοινώσει εκλογές, δίχως να έχει βρει σε ποιον θα δώσει το δαχτυλίδι. Δεν μπορεί να βρει, αφενός γιατί θεωρεί ότι κανείς δεν είναι αντάξιος του (αλίμονο), αφετέρου γιατί όποιον προσέγγισε είχε… απαιτήσεις, δεν είναι εύκολο να ανακαλύψει «αχυράνθρωπο», που να μπορεί να διεκδικήσει το χρίσμα, όταν δεν παίζει άνευ αντιπάλου.

Αφήσαμε για το τέλος το σημαντικότερο: Παλιότερα (όχι πολύ παλιά), η διοικητική ομάδα θα έγραφε νόμους και κανονιστικές διατάξεις στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Το έκανε, άλλωστε και με την ΚΕΔ. Πλέον, με δύο υποψήφιους, με απειλή προσφυγής στα δικαστήρια κι έχοντας… αντίπαλο δέος, βλέπετε πώς συμμορφώνεται, με την προκήρυξη του Κυπέλλου, με την προκήρυξη των εκλογών, κτλ.;

Αντιλαμβάνεστε πόσα πράγματα θα ήταν καλύτερα στο ελληνικό μπάσκετ, αν δεν του έδιναν το δικαίωμα να διοικεί, δίχως να υπάρχει αντίθετη άποψη, δίχως να υπάρχει «έλεγχος» από την αντιπολίτευση, απλά επειδή δεν υπήρχε αντιπολίτευση;