Το μίσος γεμίζει τα γήπεδα

ΣΤΙΣ ταυρομαχίες, οι αρένες γεμίζουν για τον ταυρομάχο. Οι αρένες των ελληνικών γηπέδων, γεμίζουν για τον ταύρο. Οι θεατές, πάνε για να δουν τον ταύρο να πεθαίνει. Να τα κάνουμε πενηνταράκια: Για ποιόν θα πάνε απόψε στο ΟΑΚΑ οι (πολύ περισσότεροι) ΑΕΚτζήδες; Για την ομάδα τους, η για τον Ολυμπιακό; Από τις τέσσερις χιλιάδες και κάτι ψιλά με τη Λαμία, στις περίπου 25.000, όπως και στο παιχνίδι για το πρωτάθλημα. Για να επιβεβαιωθεί για μία ακόμη φορά, ότι ο Έλληνας οπαδός δεν αγαπάει την ομάδα του. Πρώτα και πάνω όλα μισεί. Μισεί τον αντίπαλο. Κι αυτό ισχύει για τους οπαδούς, όλων των ομάδων. Αυτοί που αγαπάνε την ομάδα τους, είναι που πάνε κάθε Κυριακή στο γήπεδο, κι είναι οι λίγοι. Οι πολλοί, είναι αυτοί που μισούν το αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός είχε εφέτος, στο Καραϊσκάκης 20.202 μέσο όρο εισιτήρια. Με την ΑΕΚ, τη Κυριακή, έφτασε τις 31.231.

Η ΑΓΑΠΗ για την ομάδα, δεν είναι αρκετή για να γεμίσει τα γήπεδα στην Ελλάδα.
Κι αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη κρίση και τα οικονομικά προβλήματα. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι κάτι, που υπήρχε ανέκαθεν, αλλά με τη πάροδο των χρόνων επιδεινώνεται. Ο Έλληνας οπαδός, σιγά-σιγά μεταλλάχθηκε. Το είδος, εξελίχθηκε κι έγινε διαφορετικό. Η αγάπη το πάθος για την ομάδα, άρχισαν να υποχωρούν. Τη θέση τους, τη πήρε το μίσος για τον αντίπαλο. Του ΠΑΟΚτζή, για τον Αρειανό. Του Αρειανού για τον Παοκτζή. Σαφώς και όλα τα παιχνίδια δεν είναι ίδια. Σαφώς και παίζουν ρόλο, η σπουδαιότητα του ματς και ο αντίπαλος.Έχει σημασία όμως, το μέγεθος της απόκλισης.Η ΑΕΚ έχει μέχρι τώρα 11.607 μέσο όρο εισιτήρια. Επειδή έκανε τα ντέρμπι με Ολυμπιακο και ΠΑΟΚ εντός έδρας. Κι επειδή με τον Πλατανιά, έβαλε γενική είσοδο 5 Ευρώ, γιά τους πλημμυροπαθείς της Μάνδρας κι έκοψε 20.000. Με Κέρκυρα, Απόλλωνα, Γιάννενα και Λαμία και την ομάδα να κάνει πρωταθλητισμό, τα εισιτήρια ήταν τέσσερις μέχρι έξι χιλιάδες.Αυτοί είναι, που πάνε στο γήπεδο, βρέξει χιονίσει. Ανεξάρτητα, από το αν ματς γίνεται Κυριακή μεσημέρι, η Δευτέρα βράδυ. Ανεξάρτητα ποιος είναι ο αντίπαλος. Ανεξάρτητα ποιο ήταν το αποτέλεσμα στο προηγούμενο παιχνίδι. Με την ομάδα να κάνει τη καλύτερή της σεζόν, να είναι μέσα σε όλους τους στόχους της, αλλά από πελάτες γιόκ.

ΟΙ ΕΙΚΟΣΙ περίπου χιλιάδες, που θα προστεθούν σήμερα, πρώτα μισούν τον Ολυμπιακό κι ύστερα αγαπάνε την ΑΕΚ. Η σχέση είναι τέσσερις προς έναν. Για κάθε έναν που αγαπάει την ομάδα του, υπάρχουν άλλοι τέσσερις, που έχουν προτεραιότητα το μίσος για τον αντίπαλο. Κι αυτό ξαναλέω, ισχύει για τους οπαδούς όλων των ομάδων. Το ότι όλα τα γήπεδα αδειάζουν, είναι άλλη συζήτηση. Η κουβέντα δεν έχει να κάνει, αν αυτοί που πάνε στο Καραισκάκης, στη Λεωφόρο, στο ΟΑΚΑ και στη Τούμπα είναι πολλοί, η, λίγοι. Λέμε ότι σε όλα τα γήπεδα είναι λίγοι, επειδή, πέρα από όλα τα άλλα, αυτό που κυριαρχεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι το μίσος. Πάντα τα ντέρμπι είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Δεν υπήρχε όμως αυτή η μεγάλη ψαλίδα. Ο Παναθηναϊκός, τη δεκαετία του 80, έχει κόψει σε πρεμιέρα με τον Απόλλωνα, 40.000 εισιτήρια. Λογικό ότι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, θα το γέμιζε. Όταν μάλιστα έπαιρνε εισιτήρια κι ο αντίπαλος.

ΑΔΕΙΑΖΟΝΤΑΣ σιγά σιγά όλα τα γήπεδα, το κίνητρο για κάποιους προκειμένου να επιστρέψουν, είναι το μίσος για τον αντίπαλο. Η Λεωφόρος, ψιλογέμισε για πρώτη και τελευταία φορά, αυτή τη σεζόν, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Το κίνητρο, ήταν μίσος για τον εχθρό. Όπως το μίσος για την ΑΕΚ, γέμισε δύο φορές εφέτος το Καραισκάκης. Βάζουμε στην άκρη, τα παιχνίδια της Ευρώπης, γιατί είναι διαφορετικά. Τραβάνε στο γήπεδο άλλον κόσμο. Που θέλει να αισθάνεται ασφαλής. Μακρυά από τις εντάσεις και τον φανατισμό των ντέρμπι. Ο μύθος λέει, ότι οι οπαδοί κάνουν κακό στο ποδόσφαιρο. Τρίχες κατσαρές. Το οξυγόνο του ποδοσφαίρου, το αίμα που κυκλοφορεί στις φλέβες των ομάδων, είναι οι οπαδοί. Πουθενά στον κόσμοι, οι φίλαθλοι, αυτοί που βλέπουν ποδόσφαιρο, στη χάση και στη φέξη, δεν είναι αρκετοί να γεμίσουν τα γήπεδα. Τα γήπεδα τα γεμίζουν οι οπαδοί.

ΣΤΗΝ Αγγλία, στην Γερμανία, στην Ισπανία, όλα τα γήπεδα των μεγάλων ομάδων είναι γεμάτα. Όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, το Μπερναμπέου, το Ανφιλντ, η Αλιάνζ Αρένα είναι σόλντ-άουτ. Επειδή αυτό που κυριαρχεί, είναι η αγάπη (του οπαδού) στην ομάδα. Τη δικιά του την ομάδα. Αυτή πάει να δει. Χωρίς να τον ενδιαφέρει ο αντίπαλος. Είτε με τη Γιουνάιτεντ παίζει η Λίβερπουλ, είτε με τη Λέιτον Όριεντ, για το Λιγκ Καπ, το γήπεδο είναι φίσκα . Στην Ελλάδα η αγάπη στην ομάδα δεν αρκεί. Τα γήπεδα γεμίζουν (όσο γεμίζουν) μόνο στα ντέρμπι. Τα γεμίζει το μίσος για τον αντίπαλο.

Στη μουσική επιλογή, η ορχήστρα Opera North, παίζει το Bolero στο εμπορικό κέντρο Trinity Leeds.