Ολυμπιακός : Ο Ρέαμπτσιουκ και το chapter 4

Δύο τα μονοπάτια μπροστά στη πρώτη μεταγραφική κίνηση του ΄21.

Ο Ολυμπιακός που αντικατέστησε με τον Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ, τον «ούτε που σε καταλάβαμε» Ρούμπεν Βινάγκρε.

Ο Ολυμπιακός που μόλις έριξε τη πρώτη του ζαριά προσφέροντας τα παπούτσια που άφησε άδεια τον Αύγουστο στον Ρέντη, ο Κώστας Τσιμίκας.

Στη πρώτη περίπτωση: Η επιτυχία είναι προκαταβολικά εξασφαλισμένη.

Στη δεύτερη: Απαιτείται μπόλικη υπομονή και κυρίως μια δίκαιη κρίση. Διότι Τσιμίκες δεν εμφανίζονται κάθε μέρα.

Ο Βινάγκρε εξ αρχής ήταν μια σύντομη ιστορία για τους Πειραιώτες. Ρήτρα 20 εκατ ευρώ σε δανεισμό δεν είναι ρήτρα που αφορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Οι περισσότεροι υπέθεταν αρχές Οκτώβρη ότι ο Ολυμπιακός θα ήθελε να κρατήσει τον Πορτογάλο στο τέλος της σεζόν και δεν θα μπορούσε.

Το τι συνέβη ήταν έκπληξη για όλους. Ο νεαρός μπακ κατάφερε να μη μείνει ούτε ως δυσάρεστη ανάμνηση. Ο αντικαταστάτης, απλά αναπνέοντας και συμμετέχοντας στις προπονήσεις μάλλον θα είναι χρησιμότερος. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, που οι ρόλοι έχουν πλέον μοιραστεί και υπάρχει ήδη μια ισορροπία.

Αν ο πήχης είναι ψηλότερα, που κάτι τέτοιο μαρτυρά και η οικονομική επένδυση αλλά κυρίως ο ορίζοντας του συμβολαίου του (2025); Τότε τα κριτήρια αλλάζουν.

Ο Μολδαβός δεν μπορεί να κριθεί για όσα θα προσφέρει σε μια εβδομάδα από τώρα. Επί της ουσίας ως τη νέα σεζόν το διάστημα για εκείνον θα είναι σύνθετο: Θα πρέπει και να προσαρμοστεί σε νέο περιβάλλον και απαιτήσεις. Και να προσφέρει λύσεις σε ένα κλαμπ απαιτήσεων που ο χρόνος είναι πολυτέλεια.

Δύσκολο; Δεδομένα. Ο τελευταίος «ξένος» ποδοσφαιριστής που έφτασε Ρέντη τον Γενάρη, ερχόμενος από τη διεθνή αγορά δίχως προϋπηρεσία στα μέρη μας και κατάφερε να γίνει άμεσα χρήσιμος ήταν ο Φράνκο Χάρα τις πρώτες εβδομάδες του ΄15. Το μεταγραφικό παράθυρο του χειμώνα έχει ένα σωρό ιδιαιτερότητες που απαγορεύεται να ξεχνάμε.

Ο εκάστοτε «νεοφερμένος» πρέπει να μπει σε μια σχηματισμένη ομάδα. Ίσως και να παίξει έναν… ρόλο που γράφτηκε για κάποιον άλλο.

Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό ενός δανεισμού. Να πάει ίσως σε κάποιον πιο «έτοιμο» ηλικιακά ποδοσφαιριστή, με περισσότερες παραστάσεις και καλύτερες πιθανότητες άμεσης προσαρμογής.

Αποφάσισε να επενδύσει σε ένα παιδί που είχε ξεχωρίσει από το καλοκαίρι. Να δώσει ένα αρκετά σημαντικό ποσό για εκείνον. Και βέβαια με έναν τρόπο να κάνει κάτι που επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά πως η σκέψη του είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τα συνηθισμένα.

Ο αντικειμενικός στόχος είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Μια τέτοια επιτυχία σημαίνει αυτομάτως προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ.

Με τη νέα τάξη πραγμάτων αυτό σημαίνει παρουσία στα προκριματικά από τον δεύτερο (!) γύρο.

Δηλαδή πρώτο επίσημο ματς στις 21 του Ιούλη.

Το επόμενο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να το περάσει αγναντεύοντας στο μεταγραφικό παράθυρο. Θα πρέπει να ξεκινήσει μέσα Ιούνη τη προετοιμασία του έχοντας να πατήσει σε μια ουσιαστική βάση. Ο Χολέμπας είναι 37 και δεν αποκλείεται τότε να έχει κρεμάσει τα παπούτσια του. Άρα με τον Ρέαμπτσιουκ οι Ερυθρόλευκοι έχουν κάνει ήδη μια πρώτη κίνηση και για τότε.

Η επιλογή του είναι αμιγώς ποδοσφαιρική. Και βέβαια μέσα στους καπνούς του πρωταθλητισμού, έχει μεγάλη αξία και ο Ρέαμπτσιουκ και ο Βρουσάι και όποιος άλλος που ανεβαίνει αυτή τη σεζόν τις ράγες να κρατηθεί σε αυτές.

Για το chapter 4 αυτής της ομάδας. Για το μέλλον που έρχεται. Και για την αλυσίδα «σήμερα-αύριο» που είναι αναπόφευκτη.

MUST READ

«Ντου» Καρυπίδη σε Τσαγκαράκη

Η συνεισφορά στο chapter 3 βεβαίως μοιάζει επιβεβλημένη. Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Πάντα απαιτητικό.