Πέντε διαπιστώσεις από το ντέρμπι του Καραϊσκάκη!

Ένα ακόμα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος πέρασε στην ιστορία κι αν κάποιος το ανακαλέσει στη μνήμη του μετά από χρόνια θα το κάνει μόνο για στατιστικούς λόγους ή για να… πλήξει, επικοινωνιακά, την αξιοπιστία κάποιου συγγενή του Παπαπέτρου, που θα έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με την διαιτησία! Παρόλα αυτά, έστω κι έτσι, μπορεί να βρει κάνεις κάποια πράγματα στα οποία ίσως αξίζει τον κόπο να σταθεί!

Τα νεύρα «πληγώνουν» το ποδόσφαιρο

Πολλές φορές είναι η αλήθεια, ο θυμός και η αδρεναλίνη μπορεί να σε βοηθήσουν να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής, ακόμα και στον αθλητισμό. Τα νεύρα όμως ποτέ! Όταν πρόκειται όμως για… τεχνητή κατάσταση, που δημιουργείται μέρες πριν από ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι σε επίπεδο διοικήσεων, χωρίς επί της ουσίας να συντρέχει σοβαρός λόγος και μεταφέρεται αυτόματα στους πρωταγωνιστές, τους ποδοσφαιριστές δηλαδή, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και τελικά συμπεριφέρονται στον αγωνιστικό χώρο σαν να γεννήθηκαν… τσαντισμένοι τότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε στο Καραϊσκάκη. Ένα κακό ντέρμπι, απ’ αυτά στα οποία έχουμε… πήξει όλα αυτά τα χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένα ματς, που χωρίς να τίθεται καν θέμα… επιβίωσης για κανέναν από τους δύο, παρά μόνο θέμα πρεστίζ και γοήτρου εκτός των γραμμών του γηπέδου, κύλησε με αργό ρυθμό, πολλές διακοπές, αμέτρητα φάουλ, με τα 35 απ΄ αυτά να γίνονται στο πρώτο ημίχρονο (σ.σ. 1 ανά 1,3 λεπτά παιχνιδιού), όταν και σταμάτησα να τα καταγράφω. Αρκετές εντάσεις και από μπάλα… μηδέν. Ντέρμπι του… «τσαμπουκά» έχουμε παρακολουθήσει άπειρα στην Ελλάδα και η ποιότητα σε κάποιο απ’ αυτά μοιάζει να αποτελεί απλώς την επιβεβαίωση του κανόνα.

Οι… «τρέλες» του Γκαρθία

Αν μάλιστα, σ΄ όλο αυτό το κακοστημένο σκηνικό, προσθέσει κανείς και ορισμένες ακατανόητες επιλογές των προπονητών των δύο ομάδων, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα!

Όταν ο Όσκαρ Γκαρθία άφηνε εκτός ενδεκάδας τον Καρίμ Ανσαριφάρντ και τον Κέβιν Μιραλάς στο αμέσως προηγούμενο ντέρμπι με την ΑΕΚ για το Κύπελλο, η εξήγηση που έδινε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ήταν κάποιες μικροενοχλήσεις που αισθάνθηκαν οι δυο τους και δεν τους επέτρεπε να ξεκινήσουν. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τον Βέλγο να αγωνιστεί στο δεύτερο ημίχρονο και να γίνει απειλητικός για την εστία της Ένωσης περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλον. Ο Ισπανός τεχνικός, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, δεν έμοιαζε να είναι καθόλου πειστικός και μετά από μερικές μέρες το ίδιο σκηνικό το είδαμε ξανά έστω και κατά το… ήμισυ. Ο Μιραλάς στην ενδεκάδα και ο Ιρανός ξανά εκτός, θυσία στον βωμό της τακτικής και της προσπάθειας εξουδετέρωσης του αντιπάλου. Τι κι αν ο πρώην σέντερ φορ του Πανιωνίου είναι, μακράν μάλιστα από τον δεύτερο, ο πιο παραγωγικός «ερυθρόλευκος» και πρώτος σκόρερ της Σούπερ Λιγκ με 13 γκολ ; Οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι, ακόμα κι αν είναι, σε κάποιο βαθμό όμως μόνο, υποκειμενική η κρίση ότι διαθέτει την καλύτερη κίνηση χωρίς την μπάλα απ’ οποιονδήποτε άλλο επιθετικό του Ολυμπιακού μέσα κι έξω από την περιοχή. Ο παρά λίγο τεχνικός της Μπαρσελόνα τον «θυσίασε» προκειμένου να πιέσει τον αντίπαλο και τελικά εκτέθηκε, ότι δηλαδή έκανε και με τον δεύτερο σκόρερ του, με 7 γκολ, τον Κώστα Φορτούνη, τραβώντας τον από τον άξονα στα άκρα, εξαφανίζοντας τον επί της ουσίας και οδηγώντας τον σ’ ένα από τα χειρότερα παιχνίδια της καριέρας του.

Οι εμμονές του Χιμένεθ

Τον Γκαρθία τώρα τον μαθαίνουμε, αλλά τον Μανόλο Χιμένεθ πλέον τον γνωρίζουμε… Κάθε φορά πριν από ένα μεγάλο ματς, στο μυαλό του στριφογυρίζει, για ανεξήγητους λόγους, ο αποκλεισμός του Μάρκο Λιβάγια από το αρχικό σχήμα. Όποτε έχει αποφασίσει να παραγκωνίσει τον πιο εγκεφαλικό και ποιοτικό του μεσοεπιθετικό από την ενδεκάδα έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα… κι όμως επιμένει. Στην ΑΕΚ λένε πως ο πρώτος σκόρερ της, είχε ενοχλήσεις στη μέση, πιθανώς σαν αυτές που… είχαν Μιραλάς και Ανσαριφάρντ στο ματς Κυπέλλου, αλλά ούτε αυτόν τον εμπόδισαν να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο και να τον αισθανθεί η άμυνα του Ολυμπιακού περισσότερο από κάθε άλλον!

Και ας δεχθούμε πως ο Λιβάγια δεν ήταν έτοιμος τουλάχιστον για ενενηντάλεπτο. Ο Λόπες που ήταν; Ένας από τους πιο εντυπωσιακούς μπακ-χαφ του φετινού πρωταθλήματος με μεγάλο διασκελισμό και εξαιρετικά γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση, που συχνά ταλαιπωρείται από τον Μανόλο παίζοντας τον άγνωστο γι αυτόν ρόλο του πλάγιου μεσοεπιθετικού, έμεινε εκτός επιλογών προκειμένου η ΑΕΚ να γίνει πιο συμπαγής πίσω. Το τελικό αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει τον προπονητή της , αλλά η εικόνα της στο χορτάρι σε καμία περίπτωση. Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι μέσα σε λίγες μέρες οι κιτρινόμαυροι πήραν αποτέλεσμα στο Φάληρο, αλλά οι στιγμές που απείλησαν την αντίπαλη εστία και στα δύο παιχνίδια ήταν ελάχιστες. Στο 81’ βρέθηκε πίσω στο σκορ και θα μπορούσαμε να κάναμε άλλη κουβέντα τώρα για τις επιλογές του, αν δεν έβγαινε η στατική φάση με το γκολ του Τσιγκρίνσκι.

Με λίγα λόγια, η λογική των δύο προπονητών, αυτή της εξουδετέρωσης του αντιπάλου και όχι η παραγωγικότητα των ομάδων τους, μπορεί να εξυπηρετεί τα σχέδια τους, αλλά πληγώνει θανάσιμα το ποδόσφαιρο, που ειδικά σε τέτοιου είδους αναμετρήσεις έχει ανάγκη τους λιγοστούς σταρ που διαθέτει. Εκτός αν φαντάζεστε El Clasico της Ισπανίας και τον Ρονάλντο με τον Μέσι να μένουν έξω για λόγους… τακτικής!

Ούτε το VAR θα έσωζε την κατάσταση

Άλλωστε, κάπως έτσι φτάνουμε σχεδόν μετά από κάθε μεγάλο ματς να μιλάμε για την διαιτησία. Όταν δεν μπορείς να πεις και πολλά για… ποδόσφαιρο. Ο Παπαπέτρου έχοντας ένα βαρύ φορτίο στις πλάτες του και κάτω από αφόρητη πίεση στην πορεία προς το παιχνίδι βρέθηκε μπροστά σε δύο φάσεις που έχω την αίσθηση πως οι μισοί διαιτητές του κόσμου θα τις σφύριζαν και οι άλλοι μισοί θα σφύριζαν… αδιάφορα, ακόμα κι αν είχαν τη δυνατότητα του VAR!

Ο Βράνιες ρισκάρει χρησιμοποιώντας και τα δύο χέρια του μέσα στην περιοχή για να κρατήσει μακριά από την φάση τον Μποτία γνωρίζοντας πολύ καλά πως μπορεί και να την γλιτώσει, όπως έχει συμβεί άπειρες φορές σε όλα τα γήπεδα του πλανήτη. Με το ένα χέρι αγκαλιάζει από τον ώμο τον στόπερ του Ολυμπιακού και για να είναι σίγουρος πως δεν θα του… ξεφύγει, τον κρατάει και με το άλλο από τον καρπό, παρά το γεγονός πως κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από τον κανονισμό, για τον οποίον μάλιστα εδώ και χρόνια έχουν γίνει σεμινάρια επί σεμιναρίων στους διαιτητές και η οδηγία της ΟΥΕΦΑ είναι πλέον σαφής. «Να τιμωρούνται τα τραβήγματα μέσα στην περιοχή γιατί το κακό έχει παραγίνει»! Ο Μποτία πέφτει, γιατί ξέρει πως κάτι μπορεί να πάρει από την ανοησία του αντιπάλου του και ο Παπαπέτρου, που παρεμπιπτόντως είναι ακριβώς εκεί που πρέπει και έχει ξεκάθαρη εικόνα, αποφασίζει πως δεν θα κρίνει το ντέρμπι μια τέτοια φάση, από τις πολλές δηλαδή που γίνονται παγκοσμίως και ποσοστιαία λίγες τελικά δίνονται πέναλτι! Αν ήμουν εγώ διαιτητής θα το σφύριζα, πρώτα απ’ όλα γιατί με έχει κουράσει αυτή η ιστορία της… πάλης των ποδοσφαιριστών σε κάθε στημένη μπάλα! Κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος!

Την ίδια γραμμή πάντως ακολούθησε ο Παπαπέτρου και στην δεύτερη αμφισβητούμενη φάση αφήνοντας τις «επαφές». Ο Μποτία βλέπει πως χάνει την φάση, γιατί είναι πιο αργός κι ένα βήμα πίσω από τον Γιακουμάκη και πέφτει για να πάρει φάουλ στην προσπάθεια του επιθετικού της ΑΕΚ να περάσει πρώτα το χέρι του και μετά το σώμα του μπροστά από το δικό του. Όπως και στην προηγούμενη φάση, έτσι και σ΄ αυτήν θα υπήρχαν πολλοί που θα καταλόγιζαν παράβαση. Πολύ λίγοι, αν όχι κανείς, πάντως στην Αγγλία και σίγουρα όχι εγώ!

Το πάθος και η μεταδοτικότητα του Μανόλο!

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

Κάπως έτσι φτάσαμε στην δεύτερη μεγάλη ανατροπή της ΑΕΚ κόντρα στον Ολυμπιακό την φετινή σεζόν, αν συνυπολογίσουμε πως το 0-2 μετατράπηκε σε 3-2 στο ματς του ΟΑΚΑ τον περασμένο Σεπτέμβριο και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι και σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται στην τρέλα και το πάθος του Χιμένεθ. Πέρα από τις όποιες ανορθογραφίες του στον καταρτισμό των ενδεκάδων, ο Ισπανός βγάζει στον πάγκο όλη την ενέργεια που βλέπαμε να έχει και ως αριστερός μπακ της Σεβίλης την δεκαετία του ‘80 και του ’90 και αυτήν καταφέρνει με κάποιο μαγικό τρόπο να την περνά και στους ποδοσφαιριστές του. Μαχητής μέχρι το τελευταίο λεπτό, δεν τα παρατάει ποτέ, ακόμα κι αν όλα είναι εναντίον του κι όχι μόνο έχει κρατήσει την ομάδα του αήττητη σε τρία ματς με τον πρωταθλητή φέτος, αλλά σπανίως χάνει σε ντέρμπι γενικότερα! Οι τρεις φετινές νίκες της κόντρα στους συνδιεκδικητές του πρωταθλήματος, δύο με τον Ολυμπιακό και μία με τον ΠΑΟΚ την βάζουν στην θέση του φαβορί για το τρόπαιο αν και πολλά θα κριθούν στην Τούμπα στις 11 Μαρτίου.