Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για τον Μολδαβό με το πορτογαλικό διαβατήριο και εξηγεί γιατί είναι λύση άμεσης απόδοσης.
Ο Βραζιλιάνος Νταλμπέρτ είναι παίκτης με παραστάσεις και εμπειρίες σε υψηλό επίπεδο. Αυτές δεν στάθηκαν ικανές να τον κρατήσουν στην Ιντερ που έκανε πέρσι και κάνει φέτος πρωταθλητισμό στην Ιταλία. Τον έστειλαν στην μικρομεσαία Ρεμς του γαλλικού πρωταθλήματος.
Δεν πρόκειται για περίπτωση που ξεπερνάς εύκολα αλλά προφανώς δεν βρίσκεται στα καλύτερά του. Σε κάθε περίπτωση όμως, στη Γαλλία παίζει κι είναι πολύ εύκολο στους ανθρώπους του Ολυμπιακού να μάθουν λεπτομέρειες και να αξιολογήσουν με ακρίβεια περί τίνος πρόκειται.
Ο Ολεγ Ρέμπτσιουκ είναι εντελώς άλλη περίπτωση. Μη σας ξεγελάει το όνομά του. Είναι μεν Μολδαβός αλλά έχει πορτογαλικό διαβατήρια και αυτό κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Ο παίκτης αυτός δεν είναι κάποιο λαμπερό αστέρι αλλά μπορεί να γίνει. Δεν είναι καλά-καλά είκοσι τεσσάρων ετών κι έχει δίψα να αναδειχτεί και να προκόψει. Για κλασικός αριστερός μπακ είναι αρκετά ψηλός (1.80). Του αρέσει να παίζει πάνω στην γραμμή και να βγάζει σέντρες. Εχει αυτή την έφεση κι όχι τόσο να συγκλίνει και να ξεπερνά τους αντιπάλους του όπως έκανε ο Τσιμίκας. Πρόκειται για δυνατό παιδί με γεμάτες χρονιές χωρίς τραυματισμούς. με τον Πάσος Φερέιρα ανέβηκε την περασμένη χρονιά στην μεγάλη κατηγορία.
Ωστόσο τα μισά λεφτά της μεταγραφής του θα πάνε στην Πόρτο από την οποία ξεκίνησε αγωνιζόμενος στην δεύτερη ομάδα. Στην Πάσος Φερέιρα καθιερώθηκε σχετικά σύντομα αφού πέρασαν δύο μήνες που χόρτασε πάγκο. Στην συνεχεια πήρε φανέλα βασικού και δεν την αποχωρίστηκε. Εχει δυο γκολ και δυο ασίστ και φέτος πάει τρένο φέρνοντας με τους συμπαίκτες του την ομάδα στην πρώτη εξάδα. Αν για παικτες στην Γαλλία έχει τον πρώτο λόγο το δίδυμο Καρεμπέ-Μοντέστο, για την Πορτογαλία έχει τον πρώτο λόγο ο ίδιος ο Μαρτίνς. το σημειώνω αυτό γνωρίζοντας ότι μερίδα των αναγνωστών θα σκεφτεί την περίπτωση του Πέπε που ακόμα ψάχνεται και δεν έχει καταφέρει να πείσει όχι ότι μπορεί να είναι βασικός αλλά τουλάχιστον χρήσιμος.
Κάνω αυτή τη σημείωση γιατί όποιος παίκτης και να έρθει από την στιγμή που ο Ολυμπιακός είναι για εκείνον ένα άλμα προς τα πάνω δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα καταφέρει να ανταποκριθεί. Στην προκειμένη περίπτωση και εφόσον προχωρήσει η μεταγραφή ο Ολυμπιακός παίρνει ένα παίκτη σε φουλ ρυθμό και με παιχνίδια στα πόδια του. Δηλαδή έναν παίκτη που έρχεται να γνωριστεί με τους συμπαίκτες του να μάθει τα σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού και να παίξει. Δεν τίθεται θέμα ανάρρωσης από τραυματισμό ούτε απόκτησης φυσικής κατάστασης. Αυτά υπάρχουν όπως λογικό είναι να υπάρχει η διάθεση από την πλευρά του να παίξει και να διακριθεί σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Δυνατός, γρήγορος και με καλοζυγισμένες σέντρες. Παίκτης που του αρέσει να βγαίνει στην επίθεση αντί να περιμένει στην άμυνα. Υποθέτω ότι τακτικά θα χρειαστεί να μάθει κάποια πράγματα από τον προπονητή του. Επειδή το κόστος της μεταγραφή δεν θα είναι ευκαταφρόνητο. Ο Ολυμπιακός δεν έχει δώσει τόσα λεφτά αλλοτε για να αγοράσει αριστερό μπακ (πάνω από δυόμισι εκατομμύρια, μπορεί και παραπάνω) εδώ δεν μιλάμε για επένδυση στο μέλλον. Μιλάμε για παίκτη που έρχεται και παίζει. Κι είναι καλύτερα οι ερυθρόλευκοι να βρουν λύση στο πρόβλημα που τους ταλανίζει από την αρχή της χρονιάς παρά να περιμένουν μέχρι τα τέλη του Γενάρη…