Πως ο Ολυμπιακός κατόρθωσε να μπερδευτεί μόνος του και να προσφέρει στην ΑΕΚ μια ανέλπιστη νίκη κόντρα στην ροή ενός ματς στο οποίο κακοποιήθηκε το ποδόσφαιρο.
Υπάρχει άραγε γωνία στο δεκάρικο; Όσοι κι αν ασχολήθηκαν να την βρουν, απέτυχαν. Άλλο τόσο θα αποτύχουν και όσοι ψάξουν για άλλες ερμηνείες της ήττας του Ολυμπιακού πέρα από τις προφανείς. Την κακή αγωνιστική του εικόνα που δεν του επέτρεψε να δημιουργήσει κλασσικές ευκαιρίες και να δείξει στο χορτάρι την ανωτερότητά του από τον αντίπαλο.
Η ΑΕΚ ήταν τυχερή γιατί πήρε τη νίκη σε ματς που δεν της άξιζε να νικήσει αλλά πολλές φορές συμβαίνει στο ποδόσφαιρο να πηγαίνεις για την ισοπαλία και να φεύγεις νικητής. Όποιος είδε τον Αραούχο να γίνεται αλλαγή και να βγαίνει από το γήπεδο βαδίζοντας προκειμένου να κερδίσει λίγα δευτερόλεπτα την στιγμή που το παιχνίδι είναι ισόπαλο, κατανοεί του λόγου το αληθές.
Αυτή την φοβισμένη και συντηρητική ΑΕΚ δεν μπόρεσε να καθυποτάξει ο Ολυμπιακός. Κι όπως από κόντρα στρώθηκε η μπάλα στον Ανσαριφάρντ και προηγήθηκε έτσι από κόντρα στρώθηκε στον Τσινγκρίνσκι και ισοφαρίστηκε.
Όσο για το νικητήριο γκολ, φαίνεται καθαρά πως ορισμένοι παίκτες του γηπεδούχου έχουν παραδώσει το πνεύμα τους και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τους αντιπάλους τους. Για την απαράδεκτη αγωνιστική εικόνα του ηττημένου υπάρχουν καθαρά ποδοσφαιρικές εξηγήσεις που ξεπερνούν τις υποδείξεις του διαιτητή. Αφορούν κυρίως τον τρόπο που αντίκρισε το ματς ο Γκαρθία. Οι επιλογές του δεν δικαιώθηκαν.
Ο Μιραλάς βολόδερνε στην κορυφή της επίθεση αδυνατώντας να πάρει την μπάλα με προϋποθέσεις στα πόδια του. Κι όταν την έπαιρνε δεν είχε την σπιρτάδα να κάνει κάτι. Εξίσου βολόδερνε και ο Φορτούνης παριστάνοντας τον αριστερό εξτρέμ. Ο δε Οφόε από τον οποίο περίμενε πολλά και δικαιολογημένα ο κόουτς «βιδώθηκε» από τον Σιμόες και εκνευρίστηκε μένοντας εκτός ματς. Η ΑΕΚ είχε πετύχει έτσι τον αντικειμενικό της σκοπό που ήταν να απενεργοποιήσει τον Ολυμπιακό. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το πρώτο ημίχρονο με τις δυο ομάδες να συμβάλλουν στην κακοποίηση του αθλήματος.
Κι ενώ στο δεύτερο ημίχρονο που θα περίμενε κανείς να αλλάξει κάτι ο Γκαρθία με δεδομένο ότι η ομάδα του καιγόταν για τη νίκη, αυτός τα άφησε όλα ίδια κι απαράλλαχτα λες και η εικόνα του πρώτου μέρους τον ικανοποιούσε!
Το αποτέλεσμα ήταν η ΑΕΚ του καιροσκόπου Χιμένεθ να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο και να δημιουργήσει δυο καλές φάσεις για γκολ. Όταν ήρθε η ώρα της εισόδου του Ανσαριφάρντ και πάλι ο Γκαρθία δεν ευτύχησε στην τοποθέτηση των παικτών του στο γήπεδο. Έστειλε τον Μιραλάς δεξιά πάνω στον ικανό αμυντικά Μπακάκη και αριστερά έστειλε με ανάποδο πόδι τον ξεφουσκωμένο Πάρντο που δεν σταύρωσε ούτε μια πετυχημένη ενέργεια. Κι ενώ η ώρα περνούσε και ο Ολυμπιακός έμοιαζε βραχυκυκλωμένος ο Γκαρθία σκέφτηκε μεν να αποσύρει τον Ζιλέ αλλά τον αντικατέστησε με τον Ταχτσίδη που έχει ακριβώς τα ίδια αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Η αλλαγή του Μάριν έγινε καθυστερημένα αλλά φάνηκε η χρησιμότητά της. Απείλησε αμέσως δοκιμάζοντας τα εξαιρετικά αντανακλαστικά του Τσιντώτα και στην συνέχεια της φάσης ήρθε το γκολ.
Ο Γκαρσία με τις επιλογές του αντί να βοηθήσει, έβλαψε την ομάδα του. Την πήγε πίσω από την εποχή του Λεμονή κι αυτό του χρεώνεται χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ωστόσο κι αυτό που λέγεται μέταλλο του πρωταθλητή δεν μπορεί να εμφανίζεται μόνο σε κάποιους ψευτοτσαμπουκάδες που απλά καταλήγουν σε κίτρινες κάρτες.
Η ΑΕΚ από τύχη πήρε τη νίκη . Την ισοπαλία πήγαινε να την πάρει με πρόγραμμα. Το γνωστό πρόγραμμα του Χιμένεθ που στα δύσκολα ματς επιχειρεί να «σβήνει» την πίεση του αντιπάλου. Οι αποφάσεις του διαιτητή Παπαπέτρου μπήκαν στο στόχαστρο του Ολυμπιακού και τα παράπονα φούντωσαν μετά το τέλος του ματς. Η εικόνα της ομάδας όμως είναι ευθύνη των παικτών και του προπονητή του…