Κέρδισε την Λάρισα, τον Μπρούμα και τον Σουντανί…

Το θέμα είναι τι μπορεί να κάνεις ακόμα κι όταν δεν παίζεις σε πλήρη ένταση. Ο Ολυμπιακός νίκησε άνετα την ελλιπέστατη Λάρισα χωρίς να βγάλει όλη την ένταση που έχει τη δυνατότητα να βγάλει. Νίκησε άνετα με 5-1 έχοντας παρουσιάζει πράγματα τα οποία προφανώς ευχαρίστησαν τον προπονητή του. Ισως και να τον καθησύχασαν κιόλας. Η εμφάνιση του Μπρούμα ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρα.

Φάνηκε καθαρά ότι ο Πορτογάλος έχει μεγάλη διάθεση να παίξει, να βοηθήσει την ομάδα του και να διακριθεί. Παρατηρώντας το τρόπο που πανηγύρισε το γκολ το οποίο πέτυχε, το καταλαβαίνεις. Ούτε τουρίστας είναι ούτε αδιάφορος. Είναι άτυχος διότι οι τραυματισμοί δεν τον έχουν αφήσει να δείξει την αξία του και να πιστοποιήσει την κλάση του. Δεν θαυματούργησε στο παιχνίδι με την ΑΕΛ. Εδειξε όμως, πόσο καλά ξέρει να παίζει στον χώρο, πόσο καλές τοποθετήσεις έχει μέσα στην περιοχή και πόσο στηρίζει το παιχνίδι του στις συνεργασίες με τους συμπαίκτες του.

Ο Ολυμπιακός δεν έφερε τον Μπρούμα για μια επιπλέον επιλογή στα άκρα της επίθεσης. Τον έφερε για πρωταγωνιστή κι αυτό ακόμα δεν έχει γίνει. Ο Μαρτίνς τον άφησε μέσα στο παιχνίδι μέχρι τέλους με σκοπό να του δώσει ρυθμό. Το γκολ που πέτυχε θα τον βοηθήσει ψυχολογικά και θα επιταχύνει την αγωνιστική του ανάκαμψη. Για τον Σουντανί δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Ούτε εξτρέμ είναι ούτε εκεί έπαιξε. Συνέκλινε συνεχώς ώστε να βρίσκεται στο πλάι του Ελ Αραμπί.

Αυτό είναι το παιχνίδι που τον διευκολύνει και με αυτό το στιλ παιχνιδιού μπορεί να είναι χρήσιμος. Συνεργασίες σε κλειστούς χώρους και εκτελέσεις στην κίνηση. Πέτυχε το γκολ και ο κόουτς τον περιμένει όταν βρει ρυθμό και αποκτήσει καλή φυσική κατάσταση. Είναι από τους παίκτες που δεν προσπερνάς ειδικά όταν ο αντίπαλος παίζει μαζικά άμυνα για να αποφύγει το μοιραίο. Δυνατό σημείο για τον Ολυμπιακό ότι αυτοί που έμπαιναν ως αλλαγή είχαν πάθος και κίνητρο να παίξουν το ίδιο καλά ή και καλύτερα από αυτούς που έβγαιναν.

Ετσι εξηγείται η αύξηση του σκορ. Θα μου πείτε πως όταν μπαίνει ο Μασούρας αυτό περιμένεις. Ενταση στο παιχνίδι και καλές τοποθετήσεις μέσα στην περιοχή. Γκολ, ασίστ και δοκάρι σε λίγα λεπτά συμμετοχής. Πάντα αθόρυβος και πάντα πολύτιμος. Αφησα για το τέλος τον Κώστα Φορτούνη. Εδειξε για ένα ακόμα παιχνίδι τι σημαίνει ποιοτικός επιθετικός χαφ που ξεκλειδώνει τις άμυνες και φέρνει τους συμπαίκτες του σε θέση βολής.

Συνολικά ήταν ο καλύτερος του Ολυμπιακού. Αλώνισε το γήπεδο, εξέθεσε τους αντιπάλους του και έβγαζε τους συμπαίκτες του σε πλεονεκτική θέση είτε για τελική πάσα είτε για γκολ. Ο Ολυμπιακός έκλεισε το 2020 με τον καλύτερο τρόπο και με την προοπτική να ανασάνει από τους τραυματισμούς και να ξεκινήσει με διαθέσιμο όλο το ποιοτικό του ρόστερ τη νέα χρονιά… 

Υ.Γ Ο Ελ Αραμπί δεν έχει σύγκριση με κανένα σέντερ φορ που αγωνίζεται στο ελληνικό πρωτάθλημα

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Υ.Γ (1) Πάλι γκολ από στημένη φάση, πάλι αδικαιολόγητη αδράνεια στο κέντρο της άμυνας