Η επίθεση του Ολυμπιακού και το τέλος στα πειράματα Χιμένεθ

Αντίστροφη μέτρηση για το επικείμενο μεγάλο ντέρπι, σε ένα Καραϊσκάκη φίσκα, με μια βαθμολογική απόσταση που σφίγγει στομάχια και με ένα δυνατό προηγούμενο κατευθείαν από το ΟΑΚΑ από εκείνο το 3-2 του Σεπτεμβρίου.

Αν κρίνουμε από το προηγούμενο ματς (Κυπέλλου) στο Καραϊσκάκη, οποιαδήποτε επανάληψη θα ήταν για την ΑΕΚ καταστροφή: Η δική της ανοργανωσιά τότε είχε χτυπήσει στις κινήσεις Γκαρθία που δεν είχε εκτιμήσει σωστά το (πρώτο του) ματς κόντρα στην Ένωση, πράγμα που αυτήν την φορά δεν θα συμβεί. Τότε, το μεγάλο ατού της Ένωσης ήταν ο πολύ καλός Μπάρκας (και ο εκτός Ανσαριφάρντ που το άχαστο του Τζούρτζεβιτς δύσκολα θα το έχανε).

Σε ό,τι αφορά τον Ολυμπιακό, αυτήν την φορά, πάλι στο δικό του σπίτι, στοχεύει στην βαθμολογική απογείωση, αλλά και σε μία δυνατή ρεβάνς, από αυτές που τονίζουν το  αίσθημα τη εξέδρας. Ο αγαπημένος του Ολυμπιακού κόσμου, ο Κέβιν Μιραλάς, αναμένεται να δούμε αν θα έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι, αν και είναι πολύ νωρίς ακόμα για να στηθούν πάνω του οι μεγάλες προσδοκίες του ΟΣΦΠ.

Κατά τα λοιπά, είναι και σε τι μέρα θα έχεις πετύχει τον Φορτούνη -θα γλιστράει, δεν θα γλιστράει; Θα βγάλει, δεν θα βγάλει ασίστ; Θα το εκτελέσει το φάουλ; Φλέγοντα τα ερωτήματα μπροστά στους αστάθμητους παράγοντες.

Ωστόσο, μια οργανωμένη επίθεση -πιο οργανωμένη από το προηγούμενο ντέρμπι- του Ολυμπιακού και μια καλή συνεργασία με το κέντρο, δίνει απεριόριστη άπλα για γκολ από το πρώτο και εξέλιξη στη συνέχεια.

Από την άλλη, η άμυνα. Η άμυνα είναι γερή, πολύ γερή, αυτός ο Σισέ αν έπρεπε να ελέγχει και τις καρφίτσες που θα πέσουν κάτω, θα το έκανε. Εν προκειμένω, το μεγάλο του μειονέκτημα είναι το όριο μεταξύ σκυλοκαυγά και νεύρων που ξεφεύγουν και σε ένα ντέρμπι σαν το σημερινό, που θα κατέβουν όλοι με το μαχαίρι στα δόντια έτοιμοι για τα χειρότερα, η αγωνιστική συμπεριφορά του Σισέ συνήθως μεταφράζεται σε κόκκινη κάρτα. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά από την άλλη πλευρά, ο νευρικός της ΑΕΚ που αυτήν την φορά συμπεριλαμβάνεται στους 19 του Χιμένεθ -και ελπίζουμε πως δεν θα του γυρίσει το μάτι και δεν θα σηκωθεί να φύγει- είναι μανούλα στο να ανοίγει φρύδια συμπαικτών και να το κάνει να φαίνεται σαν ατύχημα…

Η δυνατή αμυντική συμπεριφορά του Ολυμπιακού αναγκάζει την ΑΕΚ να παίξει με μία εξαιρετική συνεργασία στην επίθεση, για να έχει την ευκαιρία να σκοράρει.

Σε ό,τι αφορά την Ένωση, τώρα, είναι μάλλον η κατάλληλη στιγμή για τον Χιμένεθ να εγκαταλείψει τους πειραματισμούς Αυτή η νίκη είναι η πρώτη νίκη που χρειάζεται τόσο πολύ η ΑΕΚ για φέτος. Το σχήμα Κονέ-Μοράν είδαμε ότι δεν περπατάει, ο Σιμόες στον πάγκο είναι καταστροφή -την τελευταία φορά με το που μπήκε γύρισε κάπως, όχι φυσικά το παιχνίδι, αλλά την ένταση με την οποία έπαιζε η ΑΕΚ. Και καλό θα ήταν να μπει ο Μασούντ ήδη από την αρχή, χωρίς καν δεύτερη σκέψη: Ο άνθρωπος είναι χρυσή ανάσα. Το πείσμα του, η τεχνική του και η εμπειρία του έχουν ξελασπώσει (κι αν έχουν ξελασπώσει, κύριε Χιμένεθ μου) την ΑΕΚ ήδη από την πρώτη μέρα που μπήκε με την φανέλα της Ένωσης.

Περιμένουμε, βέβαια, να δούμε και τον σημερινό Γαλανόπουλο, που στο προηγούμενο ντέρμπι έδωσε εξαιρετικές διαπιστεύσεις για τις δυνατότητες και την όρεξή του.

Βεβαίως, το μεγάλο ατού (στην επίθεση) είναι ο Μάρκο Λιβάγια, ο οπαδός του σκυλοκαυγά και των αποφασιστικών κινήσεων, την ώρα που ο Σέρχιο Αραούχο μοιάζει σα να προσπαθεί -ακόμα;- να προσαρμοστεί μετά την επιστροφή του και ο Λάζαρος μία είναι κουρασμένος – μία πετάει. Αν και ο ξεκούραστος Λάζαρος έχει την δυνατότητα να ζωγραφίσει και το έχει αποδείξει… γκρανγκινιολικά.  Στην δε άμυνα, σε ό,τι υστερεί ο Γκάλο έρχονται να καλύψουν ο πάντα έτοιμος Μπακάκης και ο Λόπες, που στα (αρκετά) τελευταία ματς είναι πάντα σχεδόν άψογος.

Μένει να δούμε αν ο Βράνιες θα συμπεριληφθεί στην 11αδα, αν και λογικά σήμερα είναι η μέρα του.

Αν και το παιχνίδι πιθανότατα θα εξελιχθεί εν μέσω αστάθμητων παραγόντων -δηλαδή τραυματισμών- σε μία από τις αλλαγές που θα κάνει η Ένωση (καλή στιγμή είναι αυτή στο 75′ που γίνεται συνήθως) ανάλογα με την ροή του παιχνιδιού και αν έχει καταφέρει η ΑΕΚ να σκοράρει, είναι μια ωραία ευκαιρία να δούμε τον Γιώργο Γιακουμάκη, έναν παίκτη που στα λίγα λεπτά που του αφήνει συνήθως ο Χιμένεθ, ανεβάζει την ένταση και που είναι μακράν πολυτιμότερος του Κλωναρίδη…

Γενικότερα, πάντως, το ντέρμπι προβλέπεται πολεμικό, από αυτά που οι κάρτες πέφτουν βροχή, τα φάουλ διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα και το γκολ-γκολ, εκτός από εξαιρετικά πιθανό, αλλάζει το τέμπο κι ίσως στο τέλος να γυρίζει και τον αγώνα.