Η ανασύνταξη επείγει. Ευτυχώς για τον Ολυμπιακό δεν θα γίνει πάνω σε καμένο έδαφος αλλά έχοντας πετύχει στον στόχο που είχε μπει από την αρχή, όταν έγινε η κλήρωση του ομίλου.
Μπορεί να μην χύθηκε η καρδάρα με το γάλα αλλά κάτι πρέπει να γίνει ώστε να μην εξαρτάται από το τι θα κάνουν οι άλλοι για να μην χυθεί. Διότι ο Ολυμπιακός δεν έκανε τίποτα. Παραδόθηκε από την αρχή του ματς στην Πόρτο και έμεινε να καταγράφει μόλις δυο φάσεις για γκολ σε ολόκληρο το παιχνίδι.
Αυτή η κακή, κάκιστη εμφάνιση δεν παραγράφεται ούτε μπαίνει απλά στο αρχείο επειδή η Σίτι δεν χαρίστηκε στην Μαρσέιγ. Διότι είναι άλλο να έχεις εννέα βαθμούς και να στην στήνουν για να σε αφήσουν απέξω κι άλλο να έχεις μόλις τρεις και να βαρυγκωμάς.
Οι ατυχίες πολλές ακόμα και της τελευταίας στιγμή όπως έγινε με τον Φορτούνη αλλά και η αδυναμία στο παιχνίδι με την Πόρτο προφανής. Ξεπερνά τις όποιες ελλείψεις και κακοτυχίες. Κι ούτε είναι δυνατό ένα πέναλτι στα πρώτα λεπτά να σου τσακίζει την ψυχολογία και να μην μπορείς να πάρει τα πάνω σου και να παίξεις μπάλα. Με εξαίρεση τα ρώτα λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ήταν πολύ κατώτερο του αναμενομένου και κατώτερος από την Πόρτο που ξεκίνησε το ματς με κάμποσους αναπληρωματικούς.
Και για να είμαστε εξηγημένοι, ο Χολέμπας έχει αστεία αντίδραση στη φάση του πέναλτι. Αστεία και όχι εκνευριστική όπως η μόνιμη διάθεση του Σισέ να παριστάνει τον Βαλμπουενά με μακρινές μπαλιές που αν δεν πήγαιναν στην εξέδρα πήγαιναν στο αντίπαλο. Αυτό δεν μπορεί να συνιστά τρόπο παιχνιδιού για τον Ολυμπιακός.
Ούτε έχει νόημα να κάθεται μόνιμα ο Εμβιλά ανάμεσα στους δυο στόπερ γυρίζοντας αναγκαστικά την ομάδα τόσο πίσω και δημιουργώντας μια τεράστια απόσταση ανάμεσα σε αυτόν και τον Μπουχαλάκη που έτρεχε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού για να συμμαζέψει την κατάσταση. Το βαρύ πρόγραμμα που έχουν στη συνέχει οι ερυθρόλευκοι ίσως δεν επιτρέπει στον Μαρτίνς να σκεφτεί και να πάρει αποφάσεις για την ομάδα. Ωστόσο αυτό πρέπει να γίνει.
Αμέσως-αμέσως ο Ολυμπιακός θα πάει στο πρώτο παιχνίδι για το Γιουρόπα Λιγκ χωρίς Σεμέδο και Ραφίνια. Η ανασύνταξη επείγει. Ευτυχώς για τον Ολυμπιακό δεν θα γίνει πάνω σε καμένο έδαφος αλλά έχοντας πετύχει στον στόχο που είχε μπει από την αρχή, όταν έγινε η κλήρωση του Ομίλου. Τι θα επανασχεδιάσει ο κόουτς το ξέρει μόνο αυτός. Η εικόνα του, όμως, να κάθεται μελαγχολικά στον πάγκο ξέροντας ότι δεν έχει τρόπο να αντιδράσει σε αυτό που παρατηρεί μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι δεν θα τα αφήσει όπως είναι τώρα…