Παναθηναϊκός : Το Final Four απαιτεί αποφάσεις

Να αλλάξουν προπονητική προσέγγιση κυρίως στην αμυντική λειτουργία, να μιλήσουν με παίκτες που είναι αδιάφοροι- ναι αδιάφοροι, να προχωρήσουν σε αλλαγές. Να κάνουν κάτι, διότι η συνολική εικόνα μόνο για Final Four δεν προϊδεάζει.

Η εμφάνιση του Παναθηναϊκού στη Γερμανία είχε πολλά από τα στοιχεία που παρουσιάζει η ομάδα τους τελευταίους μήνες. Απλώς με τον έναν ή τον άλλον τρόπο «μπαλώνονται» οι κακοτεχνίες, στο ΟΑΚΑ ο κόσμος και η εύκολη προσαρμογή των σουτέρ δίνουν επιπλέον λύσεις και οι «πράσινοι» φτάνουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Παρουσιάζονται όμως τα ίδια προβλήματα που δεν λύνονται και αποτελούν το μόνιμο «βραχνά» για τους υπόλοιπους παίκτες.

Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει επιλέξει να αλλάζει μαρκαρίσματα σε όλα τα σκριν. Αυτό το έχουν «διαβάσει» πλέον όλοι οι προπονητές και στέλνουν τον σέντερ τους στο βάθος της ρακέτας με τον Λεκαβίτσιους ή τον Καλάθη.

Ο Καταλανός δεν στέλνει βοήθεια στο μαρκάρισμα και έτσι έχουμε σχεδόν σε κάθε ματς του Παναθηναϊκού τον αντίπαλο σέντερ πολυτιμότερο παίκτη της αναμέτρησης ακόμα και της αγωνιστικής. Καβαλιάουσκας, Σεραφέν, ΜακΛιν, Ρούμπιτ μπορούν να το επιβεβαιώσουν με μεγάλη χαρά.

Προφανώς και υπάρχει θέμα με τους ψηλούς, αφού μόνο οι Γκιστ και Βουγιούκας μπορούν να βοηθήσουν. Μια στιγμή όμως. Υπάρχει και ο Σίνγκλετον στην ομάδα. Υπάρχει όμως; Ο Αμερικανός είναι αδιάφορος στην άμυνα. Αδιάφορος.

Η εμμονή του να «φτιάξει» τα νούμερά του στην επίθεση τον έχει οδηγήσει στην απόφαση να μην «σπαταλά» δυνάμεις στα υπόλοιπα για να μένει «φρέσκος» και να μπορεί να έχει γεμάτη στατιστική.

Δεν πηδάει στα ριμπάουντ, δεν βάζει το κορμί του στις διεκδικήσεις, στην προσωπική άμυνα τα παρατάει, έχει συνεχώς λάθος θέση. Δεν τον πολυνοιάζει τι θα γίνει πίσω, τον ενδιαφέρει να «φτιάξει» τη στατιστική του.

Ακόμα κι αυτό όμως το κάνει με λάθος τρόπο. Διότι στατιστική δεν φτιάχνεις με το να παίρνεις τη μπάλα και να τη «μπουμπουνίζεις» με την πρώτη ευκαιρία.

Το έχουμε ξαναγράψει: Οι προπονητές, ακόμα και στο ΝΒΑ, δεν βλέπουν μόνο τι κάνει ένας παίκτης στα τρίποντα και τα δίποντα. Τα κοιτάζουν όλα…

Είχε σημειωθεί από πολύ νωρίς στο «10.gr» πως ο Μάρκους Ντένμον δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ομάδας. Κάποιες αναλαμπές πείθουν πανεύκολα αυτούς που ψάχνουν εναγωνίως να βρουν κάτι για να τον κρατήσουν στο ΟΑΚΑ, αλλά το παρκέ είναι αμείλικτο.

Ο Αμερικανός είναι παντού και πουθενά. Τα κάνει όλα και τίποτε. Στα περισσότερα παιχνίδια είναι αόρατος.

Μιλάμε για Αμερικανό, που καταλαμβάνει θέση ξένου στο ρόστερ. Ας δεχθούμε πως η απόφαση είναι να δίνει «ανάσες» στον Παππά. Μόνο που με αυτόν στην πεντάδα η ομάδα παθαίνει «ασφυξία» στην επίθεση. Ο Πασκουάλ επιμένει στην επιλογή του, η οποία όχι μόνο δεν τον δικαιώνει, αλλά τον εκθέτει κιόλας.

Όπως εκτίθεται και ο Κένι Γκάμπριελ, ο οποίος από τότε που εμπέδωσε στο μυαλό του ότι κινδυνεύει η θέση του, νομίζει πως θα παλέψει γι’ αυτήν σουτάροντας τρίποντα, χωρίς λόγο και χωρίς σκέψη.

Έχει πανικοβληθεί, παίζει χωρίς μυαλό, μακριά από το πλάνο, νομίζοντας πως με τρίποντα και φανταιζί ενέργειες θα βοηθήσει τον εαυτό του και την ομάδα. Με τον τρόπο που το κάνει όμως δεν βοηθά κανέναν από τους δύο.

Στη Γερμανία λοιπόν εμφανίστηκε ο Παναθηναϊκός των τελευταίων επτά εβδομάδων. Χωρίς ενέργεια, με λάθος πλάνο στην άμυνα, μονοδιάστατη επίθεση, προβλέψιμος με τον Νικ Καλάθη να παλεύει να σώσει την κατάσταση. Πότε όμως ο ένας κέρδισε τους πέντε; Και οι υπόλοιποι τέσσερις που ήταν;

Η εικόνα είναι προβληματική εδώ και καιρό και στο διάστημα της διακοπής θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις. Γενναίες, ριζοσπαστικές, ίσως και με οικονομικό κόστος, αλλά η εμφάνιση της ομάδας είναι αυτή που τις επιβάλλει. Διαφορετικά οι πιθανότητες για την πολυπόθητη επιστροφή στο Final Four θα παραμείνουν λιγοστές.