Home alone no33

Στις 16 Νοεμβρίου 1990, όταν η ταινία ανέβηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες, ο Νικ Καλάθης δεν είχε… χρονίσει. Μετά από 28 χρόνια θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Μακόλεϊ Κάλκιν, πρωταγωνιστώντας στο ριμέικ της ταινίας «Μόνος στο σπίτι». Κι αν θέλησε να γιορτάσει πέντε μέρες νωρίτερα τα γενέθλιά του, οι συμπαίκτες του… κατέστρεψαν και την τούρτα, και τα… 31 κεράκια που άναψε.

Η βραδιά ήταν άδεια, συμβαίνει και στις καλύτερες των οικογενειών, ο Παναθηναϊκός ήταν τόσο κακός όσο δείχνει το τελικό σκορ (95-74). Κι όταν ένας παίκτης πετυχαίνει 3/4 τρίποντα κι η ομάδα συνολικά 5/21, όταν ένας παίκτης πετυχαίνει 31 πόντους κι όλοι μαζί 74, η επίθεση έχει βραχυκυκλώσει.

Το πρόβλημα, όμως, ήταν στην άμυνα. Η Μπάμπεργκ να πετυχαίνει 95 πόντους κι ο Ρούμπιτ μοιάζει «διαστημικός» υπάρχει θέμα. Δεν θα κινδυνολογήσουμε, γιατί από την αρχή φωνάζουμε πως το μπάσκετ έχει αλλάξει και αποτελέσματα σαν αυτό θα συμβαίνουν, ανεξαρτήτως ονομάτων.

Δεδομένο είναι ότι οι «πράσινοι» χρειάζονται σέντερ, ειδικά αν επιμένει (λογικό είναι) ο Τσάβι Πασκουάλ σε αλλαγές σε όλα τα μαρκαρίσματα. Ο Ίαν Βουγιούκας είναι ευάλωτος αμυντικά, αλλά κι επιθετικά όταν έχει 4/4 και δεν παίρνει την μπάλα, δεν έχει λόγο να παίζει. Για το τελευταίο υπεύθυνοι είναι οι συμπαίκτες του, όχι αυτός.

Ο Ζακ Όγκαστ δεν συμμετέχει, άρα είναι δεδομένο πως ο Τζέιμς Γκιστ θα είναι το βαρόμετρο κι η μοναξιά του σχοινοβάτη μοιάζει εξαιρετικά επισφαλής διαδικασία. Το θέμα είναι αν υπάρχει σέντερ, ο οποίος να μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο και να μπορεί ταυτόχρονα να προσαρμοστεί άμεσα.

Όσον αφορά το συγκεκριμένο ματς, ήταν λογικό το αποτέλεσμα, από τη στιγμή που βρέθηκαν σε κακή βραδιά τόσο ο Κέι Σι Ρίβερς, όσο κι ο Κρις Σίνγκλεντον. Από τη στιγμή που ο Νίκος Παππάς δεν βοήθησε καθόλου όσο ο Παναθηναϊκός διεκδικούσε τη νίκη, ο Λούκας Λεκαβίτσιους χάθηκε στη γενικότερη μετριότητα κι ο Κένι Γκάμπριελ γκρίνιαζε στους διαιτητές αντί να μαρκάρει.

Άλυτο πρόβλημα (σαν τον Τόμπσον στον Ολυμπιακό) είναι ο Μάρκους Ντένμον, ο οποίος δεν φαίνεται να προσαρμόζεται στις ανάγκες του ρόλου του. Προφανώς είναι παίκτης που θέλει περισσότερη ώρα την μπάλα στα χέρια του, αλλά αυτό δεν γίνεται σε ομάδες υψηλής ταχύτητας όπως ο Παναθηναϊκός.

Η ήττα είναι κακή, όπως κάθε ήττα από ομάδα δεύτερης ταχύτητας, αλλά υπάρχει ακόμα δρόμος. Η Ευρωλίγκα είναι… δρόμος. Πάντως, μην σας ξεγελά το αποτέλεσμα του ντέρμπι, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να είναι σε διάστημα χαμηλής καμπύλης διαγράμματος. Κι αυτό λογικό είναι…

ΥΓ: Δεν γνωρίζω την οικογενειακή κατάσταση του Τζόρντι Μπερτομέου, αλλά αυτός ο Χέκμαν πρέπει να είναι αρραβωνιαστικός της… κόρης του. Όποιος τον πλησίαζε χρεώνονταν με επιθετικό φάουλ. Ή προσωπικά είχαν οι «πράσινοι» μαζί του ή ξεγέλασε τους διαιτητές…