Η ήττα από τη Ζόρια, όχι σαν αποτέλεσμα και μόνο αλλά συνολικά, αποτελεί μαύρη σελίδα στην ευρωπαϊκή ιστορία της ΑΕΚ. Η Ένωση έχασε με 3-0, εντός έδρας, από μια μέτρια ομάδα του ουκρανικού πρωταθλήματος. Μια ομάδα που κέρδισε δια περιπάτου στην Ουκρανία.
Ίσως αυτό να ήταν ένα από τα –πολλά- λάθη που έκαναν χθες οι Κιτρινόμαυροι. Να κρατήσουν ως οδηγό αυτό το ματς και να υποτιμήσουν τον αντίπαλο. Να θεωρήσουν –λανθασμένα- πως έτσι ή αλλιώς θα επικρατήσουν στην αναμέτρηση της Αθήνας.
Πρώτος που έπεσε σε αυτή τη λούμπα ήταν ο Μάσιμο Καρέρα. Ο Ιταλός τεχνικός πέρασε αυτή την ψυχολογία στους παίκτες του. Το έδειξαν αυτό οι επιλογές του, με αποκορύφωμα για μένα την απόφαση αντικατάστασης του Τσιντώτα από τον Αθανασιάδη.
Ο τεχνικός της ΑΕΚ φαίνεται ξεκάθαρα να μην πιστεύει πως η ομάδα του μπορεί να πορευτεί στη σεζόν κρατώντας δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Είναι σαφές αυτό από τις χθεσινές επιλογές του. Ο Καρέρα μέσα στην πρεμούρα να έχει μια όσο πιο δυνατόν φρέσκια ομάδα στην Τρίπολη, ανακάτεψε σε υπερβολικό βαθμό την ΑΕΚ.
Η επιλογή του να ξεκινήσει με 3-5-2 είχε ως μοναδική εξήγηση το ματς της Ουκρανίας. Εκεί όπου αυτή η διάταξη λειτούργησε για την ΑΕΚ. Χθες όμως ήταν ένα εντελώς διαφορετικό ματς. Και μέσα σε όλα έλειπε ο παίκτης που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο κέντρου και επίθεσης, ο Μάνταλος.
Ο Καρέρα επέλεξε να καλύψει το κενό του αρχηγού βάζοντας τον Σάκχοφ σε πιο δημιουργικό ρόλο και τοποθετώντας στην επίθεση δύο «ψευτο-εννιάρια». Καμία από αυτές τις επιλογές δεν τον δικαίωσε. Ήταν ανεξήγητο να κατέβει χθες η ΑΕΚ χωρίς κλασικό φορ στο παιχνίδι, ενώ δεν είχε και έναν κλασικό επιτελικό μέσο.
Με το χθεσινό η Ένωση κατάφερε να ανοίξει από μόνη της μια περίεργη κουβέντα για τη συνέχεια. Μια κουβέντα που καθιστά ως πολύ κρίσιμο το ματς της Τρίπολης. Και μια κουβέντα που περιλαμβάνει μέσα της και τον Καρέρα.
Αυτή τη στιγμή θέμα προπονητή δεν υπάρχει στην ΑΕΚ. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί όμως αν η Ένωση παρουσιάσει την ίδια, αποκρουστική εικόνα κόντρα στον Αστέρα. Και κυρίως αν δεν κερδίσει.