Χωρίς Ελ Αραμπί, Χασάν, Βαλμπουενά, Χολέμπας, Μπρούμα, Βινάγκρε, χωρίς κανονική προπόνηση εδώ και 14 μέρες, με κουρασμένους διεθνείς. Ε, και; Ολυμπιακός είναι και έτσι υπέταξε τον ΠΑΟ που μπορεί να τον ζόρισε από το 60 και μετά αλλά έμεινε με την χαρά της καλής παρουσίας για 30 λεπτά…
Τέτοιες νίκες «φτιάχνουν» ακόμη περισσότερο. Γιατί δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τι συνέβη πριν από το ντέρμπι με τον ΠΑΟ για τον Ολυμπιακό. Δεν ξέρω αν κατανοήσατε τι τράβηξε αυτή η ομάδα, τι τεράστια προβλήματα είχε μπροστά του να αντιμετωπίσει ο Πέδρο Μαρτίνς για να προετοιμάσει και να παρουσιάσει μια ομάδα έτοιμη να νικήσει τον μεγάλο του αντίπαλο, όπως επιβάλλει πάντα η ιστορία του.
Χωρίς Ελ Αραμπί, Χασάν, Βαλμπουενά, Χολέμπας, Μπρούμα, Βινάγκρε, χωρίς κανονική προπόνηση εδώ και 14 μέρες, με κουρασμένους διεθνείς. Έτσι πήγε και έπαιξε ο Ολυμπιακός απέναντι στον Παναθηναικό που 14 μέρες τώρα προετοιμαζόταν γι αυτό το ματς.
Και τον νίκησε γιατί έτσι είναι ο Θρύλος! Δεν μασάει από προβλήματα και απουσίες. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει καθαρίσει το ματς από το πρώτο ημίχρονο, το ότι δεν το έκανε τον ζόρισε στην επανάληψη.
Ναι, οι πράσινοι ήταν πολύ καλύτεροι από το 60 και μετά, ασφυκτικά πίεσαν στο τελευταίο 15 λεπτο τον Ολυμπιακό. Είχαν δύο μεγάλες ευκαιρίες. Και στο τέλος έμειναν με την χαρά της καλής παρουσίας για 30 λεπτά στο Καραισκάκη απέναντι σε έναν χιλιοταλαιπωρημένο Ολυμπιακό που έβαλε στο παιχνίδι τον Ανδρούτσο που είχε να παίξει από το 2019 με τα ερυθρόλευκα. Γιατί απλά η μισή ομάδα έλειπε.
Ο Ολυμπιακός που ήταν ισοπεδωτικός στο πρώτο ημίχρονο, λες και έβλεπες άνδρες με νέους να παίζουν. Να μην μπορεί να βγάλει την μπάλα από την περιοχή του ο ΠΑΟ. Με μια πίεση απίστευτη, με τεράστιες δυνάμεις. Ε, αυτό δεν γινόταν να συνεχιστεί και στην επανάληψη ειδικά από την στιγμή που η μισή ομάδα που έπαιξε ήταν με τις εθνικές ομάδες και ταξίδευε στον κόσμο μέχρι να επιστρέψει στο Ρέντη. Πήρε χαμπάρι και ο Μπόλονι πως έτσι όπως έπαιζε στο πρώτο ημίχρονο δεν θα περνούσε την σέντρα, έκανε εύστοχες αλλαγές, μπήκε στο παιχνίδι η ομάδα του αλλά μέχρι εκεί.
Αυτό που μένει είναι το τρίποντο για τον Ολυμπιακό με την γκολάρα του Φορτούνη που φώναξε παρών! Όπως εξαιρετική ήταν όλη η ομάδα, εκτός από τον Ραντζέλοβιτς που… έπαιζε με τους άλλους. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο.
Αυτός που πάντως έκανε μια ακόμη ματσάρα ήταν ο Εμβιλά! Καθάρισε τα πάντα ο άρχοντας, όπως ο Ραφίνια που μάλλον είναι καλύτερα να παίζει αριστερά. Η ενέργεια του με τον Μαουρίσιο στο φινάλε είναι μυθική. Όπως το αμυντικό δίδυμο Σεμέδο-Σισέ που ήταν απροσπέλαστο. Όπως η δουλειά του «Μπουχα» όσο ήταν ξεκούραστος αλλά και του Καμαρά. Μεγάλο ματς και για τον Μασούρα σε δύσκολο ρόλο.
Ο Ολυμπιακός συνεχίζει ακάθεκτος, νίκησε τον μεγάλο του αντίπαλο και προχωρά τώρα για την Σίτι. Και μόνο που ο αιώνιος αντίπαλος μένει με την χαρά των 30 λεπτών που κυριάρχησε σε ένα ματς που έχασε από τον μισό Ολυμπιακό των τεράστιων προβλημάτων της τελευταίας στιγμής αρκεί. Και κάνει πιο γλυκιά την νίκη.