Fair play για τους… μαχαιροβγάλτες του τελικού!

Στις 6 Μάϊου πέρσι, στο παντελώς ακατάλληλο για να φιλοξενήσει τέτοιον αγώνα Πανθεσσαλικό στάδιο, διεξήχθη ο επονομαζόμενος και «τελικός της ντροπής» για το Κύπελλο. Όχι επειδή κρίθηκε με εκείνο το γκολ οφσάιντ (γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται), αλλά διότι το νοσοκομείο Βόλου είχε γεμίσει με δεκάδες τραυματίες πριν καν σφυρίξει ο Κομίνης την σέντρα του…

Τραυματίες από τις αγριότατες συγκρούσεις χουλιγκάνων της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ (σώμα με σώμα με μαχαιρώματα και ότι άλλο πρόχειρο «όπλο» ξήλωναν)! Οι τηλεοπτικές εικόνες και οι φωτογραφίες από το μακελειό στην πεζογέφυρα σοκάρουν ακόμα και μόλις πρόσφατα, στον απολογισμό της περσινής σεζόν, ο υφυπουργός Αθλητισμού τον συγκεκριμένο τελικό χαρακτήρισε ως τη «χειρότερη στιγμή του 2017».

Ε, γι’ αυτή τη «χειρότερη στιγμή» οι δύο ΠΑΕ, δια των ποδοσφαιριστών τους, τιμήθηκαν με το βραβείο «fair play»! Όχι από τον… σύνδεσμο μαχαιροβγαλτών, ούτε από τον αντίστοιχο «φρενοβλαβών», αλλά από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αμοιβομένων Ποδοσφαιριστών! Στην ετήσια γιορτή των ποδοσφαιριστών, από το ίδιο τους το όργανο πριν από λίγο! Fair play, «ευ αγωνίζεσθαι», σαν να δώσεις στη χειρότερη ταινία το Οσκαρ αντί το βατόμουρο…

Βραβείο επειδή -δια της συμπτώσεως- μεταξύ των δεκάδων τραυματιών δεν προέκυψαν νεκροί; Βραβείο επειδή οι συγκεκριμένοι οργανωμένοι οπαδοί – κακοποιοί προμηθεύτηκαν τα εισιτήριά τους από τις δύο ΠΑΕ και χάρισαν σ’ όλη τη χώρα μια πρωτοφανή προποδοσφαιρική παράσταση; Βραβείο επειδή μετά το αιματοκύλισμα (ασχέτως των δεδομένων ευθυνών όλων των εμπλεκόμενων στη διεξαγωγή του τελικού) οι ποδοσφαιριστές έκαναν μαζί ζέσταμα εκλιπαρώντας τα πηθίκια να ηρεμήσουν;

Βραβείο fair play μωρέ; Επιβράβευση οποιουδήποτε είδους και για οτιδήποτε αφορά σ’ εκείνο το ματς, το οποίο δεν θα έπρεπε ούτε να αναφέρεται μήπως και κάποτε ξεχαστούν οι πομπές;

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Είστε με τα καλά σας; Σ’ αυτή τη χώρα που ολοένα και περισσότερο δεν εκπλήσσει πλέον τίποτα κανέναν (δυστυχώς), αυτό ξεπερνάει ακόμα και τα ξεχειλωμένα όρια της γελοιότητας. Κι επειδή -προφανώς- απονεμήθηκε σοβαρά και κατόπιν «ώριμης σκέψης», μόνο «φοβάμαι» μπορώ να πω. Το πώς (ΔΕΝ) σκέφτεστε! Τρομάζω…