Στο δεύτερο ημίχρονο με τη Σίτι, είδαμε τον Ολυμπιακό των επόμενων αγώνων.
Η ισοπέδωση είναι στο αίμα μας. Εύκολα βγάζουμε άχρηστους παίκτες, προπονητές. Δύο ματσάκια να τους δούμε και η ετυμηγορία είναι έτοιμη. Άχρηστος ο ένας, δεν κάνει ο άλλος. Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω. Παλαιότερα και εγώ ξέφευγα στις κρίσεις μου και δεν είχα υπομονή. Τώρα με το πέρασμα των χρόνων, στο συγκεκριμένο κομμάτι τα βλέπω πλέον διαφορετικά.
Προς τί αυτός ο πρόλογος; Πολύ απλά, στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης με τη Μάντσεστερ Σίτι, είδαμε τον Ολυμπιακό των επόμενων αγώνων. Στα πρώτα 45 λεπτά, οι Πειραιώτες δεν κατέβηκαν στην αναμέτρηση. Δεν ξέρω αν ήταν σεβασμός, δεν ξέρω αν ήταν φόβος, το σίγουρο είναι ένα. Οι «ερυθρόλευκοι» κοιτούσαν τους Άγγλους να αλλάζουν μπαλιές και ούτε που τους ενοχλούσαν. Ένα μόλις φάουλ είχαν σε αυτό το διάστημα…
Η εικόνα της ομάδας στα πρώτα ημίχρονα, είναι κάτι που προβληματίζει τον Πέδρο Μαρτίνς και φυσικά πρέπει να βρει τη λύση. Δεν γίνεται Ολυμπιακός να μην έχει σκοράρει σε 10 σερί πρώτα ημίχρονα. Δεν γίνεται… Ο Πορτογάλος ξεκαθάρισε άλλωστε, ότι θέλει η ομάδα του να μπαίνει δυνατά από την αρχή και να μην χρειάζεται πάντα, να πατά γκάζι στο δεύτερο μισό των αγώνων, οπότε περιμένουμε να δούμε την βελτίωση. Αρχής γενομένης από το ματς της Κρήτης.
Στην Αγγλία είδαμε τον τρόπο με τον οποίο βελτιώθηκε η ομάδα. Από το άνοστο, άχρωμο και άοσμο πρώτο μέρος, πήγαμε σε ένα αρκετά καλό δεύτερο, απέναντι σε μία από τις πιο πλούσιες ομάδες του κόσμου. Μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι, οι Πειραιώτες να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, μέσα στο Έιτιχαντ. Και ρόλο στην αλλαγή αυτή έπαιξε το νέο… αίμα. Εδώ κολλάει το προσεχώς, του τίτλου. Πνοή στην ομάδα έδωσαν δύο φρέσκα πρόσωπα. Ο Μπρούμα και ο Πέπε. Δύο επιλογές του Μαρτίνς, που αποκτήθηκαν για το αρχικό σχήμα.
Η διοίκηση έβαλε το χέρι στη τσέπη για να αποκτήσει τον Πορτογάλο μέσο και καθυστέρησε στο θέμα του εξτρέμ, μόνο και μόνο για να βρεθεί ο παίκτης που θα ικανοποιούσε τα «θέλω» του προπονητή. Και αυτό συνέβη με τον Μπρούμα. Οι εν λόγω παίκτες, απέδειξαν στο διάστημα που αγωνίστηκαν, ότι μόλις βρουν ρυθμό (δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι δύο αντιμετώπισαν θέματα τραυματισμού και δεν μπόρεσαν να μπουν νωρίτερα στην ομάδα) θα αποτελέσουν βασικά γρανάζια στην ερυθρόλευκη μηχανή.
Υπομονή χρειάζεται και να δώσουμε όλοι μας χρόνο σε Μαρτίνς και παίκτες, για να δούμε το τί θα παρουσιάσουν στη νέα σεζόν. Από το περσινό δείγμα, έχουμε το δικαίωμα να είμαστε αισιόδοξοι. Άλλωστε μιλάμε για έναν προπονητή, που στα προηγούμενα δύο χρόνια παρουσίασε έργο. Όχι μόνο με τις εμφανίσεις της ομάδας, όχι μόνο με την κατάκτηση του περσινού νταμπλ, αλλά και με την βελτίωση αρκετών παικτών.
Υ.Γ. Η ομάδα μπάσκετ, επέστρεψε στις νίκες. Θα μπορούσε να είχε καθαρίσει εύκολα το ματς με τη Ζενίτ, αλλά δεν το έκανε. Πάλι χάθηκε μεγάλη διαφορά και νομίζω ότι αυτές οι μεταπτώσεις από δεκάλεπτο σε δεκάλεπτο, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Στη Ρωσία ο Ολυμπιακός άντεξε, αλλά έπαιξε με τη φωτιά, χωρίς να υπάρχει λόγος.
Υ.Γ. (1). Αυτή η κατάρα με τους τραυματισμούς δεν λέει να εγκαταλείψει ποτέ τον Ολυμπιακό. Δυστυχώς κρατά χρόνια αυτή η κολόνια. Μακάρι, ο Χάρισον να μην έχει κάτι σοβαρό. Και μιλάμε για παίκτη – κλειδί στην ομάδα που θέλει να παρουσιάσει ο Μπαρτζώκας.
Υ.Γ. (2). Νικητής θα βγει και πάλι ο εραστής της μπάλας. Αυτός που μας έκανε να λατρέψουμε τον ποδόσφαιρο. Ο μεγαλύτερος παίκτης που είδαμε ποτέ. Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.