5+1: Ξέρω τι έκανα στην (περασμένη) καραντίνα…

Από το πρωί του Σαββάτου και για τρεις εβδομάδες (λέμε τώρα) μπαίνουμε ξανά σε λοκ ντάουν. Θα ζήσουμε και πάλι με αυστηρούς περιορισμούς προσπαθώντας να μαζέψουμε ότι μπορούμε την ώρα που ο κορωνοϊός καλπάζει. Μια καραντίνα πολύ διαφορετική από την πρώτη, τον περασμένο Μάρτιο φτάνοντας τελικά έως και τον Μάιο.

Τότε άλλωστε ο τρόμος από τον άγνωστο εχθρό ήταν πολύ μεγαλύτερος από τώρα. Όχι τώρα ότι είμαστε πιο χαλαροί, αντίθετα. Όμως έχει μπει στην καθημερινότητα μας. Τώρα τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από ότι τότε καθώς πλέον οι θάνατοι και οι διασωληνωμένοι είναι πάρα πολλοί και ο φόβος για την κατάρρευση του συστήματος ορατός.

Αλλά ας το ελαφρύνουμε λίγο. Να χαλαρώσουμε όσο μπορούμε. Σκεφτείτε και τα θετικά της καραντίνας. Όσα υπάρχουν, λίγα αλλά καλά. Θυμηθείτε τι είχατε κάνει στην πρώτη, την αυθεντική καραντίνα, σαν το αυθεντικό, το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ.

Μην τα θυμηθείτε και όλα βεβαίως. Εγώ για παράδειγμα θα επιδιώξω να ξεχάσω το… ψυγείο. Όχι, δεν το έφαγα και αυτό στην προηγούμενη καραντίνα, αλλά ότι υπήρχε μέσα και γύρω από αυτό καταναλώθηκε με μεγάλη επιτυχία. Το άγχος βλέπετε έπρεπε κάπως να το… σκοτώσω. Τα κιλά έμειναν άρα σε αυτή την καραντίνα ο στόχος (υποτίθεται πως) είναι να τα χάσω (χαχαχαχαχα) ή τουλάχιστον να μην επαναλάβω το «επίτευγμα».

Πάμε σε αυτά που έκανα στην προηγούμενη καραντίνα και θα ήθελα να ξανακάνω σε αυτή που έρχεται για τις επόμενες τρεις εβδομάδες (λέμε τώρα).

Πρώτο και σημαντικότερο, θα έχω την ευκαιρία να ζήσω περισσότερο με την οικογένεια μου. Να δω τα παιδιά μου που έτσι και αλλιώς σχολείο δεν θα πηγαίνουν, θα κάνουν ιντερνετικά, να περάσουμε όλοι μαζί και οι τέσσερις στην οικογένεια περισσότερο χρόνο. Δεύτερο να ξεκινήσω… προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μαζί με τα 5 εκατομμύρια Έλληνες που θα ξεχυθούν στους δρόμους στέλνοντας μήνυμα στο 13033 με κωδικό 6. Σωματική άσκηση για να διατηρήσω το κορμί αυτό, που έχω χτίσει με κόπο, ανεπηρέαστο από την καταπόνηση της καραντίνας. Βέβαια το περπατηματάκι το έχω εδώ και δύο χρόνια, από τότε που η στένωση αρτηρίας με έκανε… πεζοπόρο.

Τρίτο και σημαντικό. Netflix. Θα αναστενάξουν (όχι τα γκολπόστ και τα δοκάρια) οι οθόνες. Έχω σταμπάρει δύο – τρεις ταινιούλες καινούργιες, έχω κανά δυο σήριαλ να ξεκινήσω αν και στο τέλος πάλι «Φιλαράκια» θα βλέπω για χιλιοστή φορά και βάλε…

Τέταρτο, ξεκαθάρισμα στο σπίτι σε διάφορες στοίβες που είναι καταχωνιασμένες σε γραφεία και ντουλάπες. Ίσως να φτιάξω και τις φωτογραφίες που δεν έφτιαξα στην πρώτη καραντίνα.

Πέμπτο και ξεχωριστό. Να ρίξω και κανα δελτιάκι, αυτή την φορά όχι στα τελειωμένα πρωταθλήματα, τύπου Λευκορωσίας και Αφρικανικών χωρών. Αυτή την φορά θα μπορούμε να παίξουμε στοιχηματάκι τα καλά τα πρωταθλήματα.

Γιατί βλέπετε, το… μπόνους αυτής της καραντίνας είναι αυτό που κάνει την διαφορά, πόσο δε μάλιστα για μένα που είναι και η δουλειά μου. Η μπαλίτσα δεν μπαίνει σε καραντίνα, για αυτό και χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν θα έχω τον ίδιο ελεύθερο χρόνο που είχα στην πρώτη καραντίνα. Για αυτό και το πρώτο και σημαντικότερο πράγμα της καραντίνας που θέλω να επαναλάβω θα μου πάρει και τον περισσότερο χρόνο, καλά να είμαστε.

Η μπαλίτσα λοιπόν συνεχίζεται κανονικά, και στη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη παρά το λοκ ντάουν. Και αυτό εκτός από σημαντικό για όλους εμάς που είναι η δουλειά μας, είναι και για τον κόσμο που θα βρίσκεται κλεισμένος στα σπίτια του. Θα μπορεί τουλάχιστον να βλέπει μπαλίτσα και να ξεφεύγει.

Με την ελπίδα πως αυτός ο εφιάλτης που ζούμε εδώ και 8 μήνες θα περάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Και δεν θα χρειαστεί ξανά να κλειστούμε στα σπίτια μας, να «νεκρώσει» η οικονομία και πάνω από όλα να χάνονται καθημερινά τόσοι άνθρωποι.

Καλό κουράγιο λοιπόν σε όλους.