Παναθηναϊκός : Οι δύο όψεις του νομίσματος

«Δεν είμαι ταχυδακτυλουργός. Δεν κάνω θαύματα. Προσπαθώ μέσω της δουλειάς να διορθώσω καταστάσεις». Τα λόγια ανήκουν στον Λάζλο Μπόλονι και τα είπε πριν καν έρθει στον Παναθηναϊκό. Στη συνέντευξη που έδωσε στη χώρα του. Με την αποχώρηση του Πογιάτος και την έλευση του Ρουμάνου προπονητή υπήρξε κόσμος ο οποίος περίμενε πως θα αλλάξουν όλα εν μία νυκτί. Δεν είναι έτσι το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχουν μαγικά κουμπιά να τα πατήσεις και να αλλάξει η εικόνα μιας ομάδας.

Το σημαντικό για τον Παναθηναϊκό τούτη την ώρα είναι οι βαθμοί. Το καλό ποδόσφαιρο μπορεί να περιμένει. Το… μισό-μηδέν είναι καλύτερο από το μηδέν-μισό. Ο Μπόλονι παρέλαβε μία ομάδα στους δύο βαθμούς και την έχει φτάσει στους εννιά μέσα σε τρεις αγωνιστικές. Την πήρε στην προτελευταία θέση και την έβαλε εντός εξάδας σε δύο εβδομάδες.

Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, το πρόσημο είναι θετικό. Και είναι στον δρόμο που ο ίδιος ο Μπόλονι χάραξε. «Πρέπει να κερδίζουμε. Με κάθε τρόπο», είπε στην πρώτη του ομιλία στους παίκτες. «Ξεχάστε τι έγινε έως τώρα. Σβήστε το. Πάμε να κερδίσουμε τα τρία ματς που έρχονται», είπε πριν τον αγώνα στη Λαμία.

Ούτε για ποιότητα μίλησε, ούτε για μπαλάρα. Γνωρίζει και ο ίδιος ότι αυτά θέλουν χρόνο. Αλλά οι νίκες και οι βαθμοί δεν μπορούν να περιμένουν. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Και λέει πως μια μεγάλη ομάδα πρέπει να κερδίζει και στην κακή της μέρα. Από εκείνες τις νίκες που συχνά τις αποκαλούμε «επαγγελματικές».

Η άλλη δείχνει την εικόνα στο γήπεδο. Παραμένει κακή. Χωρίς βελτίωση απ’ αυτό που έως τώρα γνωρίζουμε. Χωρίς κάποιο συγκεκριμένο πλάνο, κυρίως απέναντι σε κλειστές άμυνες. Ο Απόλλων έπαιξε ταμπούρι στο ΟΑΚΑ και αυτό το ταμπούρι έκανε δύσκολη τη ζωή του Παναθηναϊκού. Αν δεν υπήρχε το πέναλτι, ζωηρά αμφιβάλλω πως οι «πράσινοι» θα περνούσαν με επιτυχία το εμπόδιο της ομάδας του Παράσχου.

Δε θα δούμε κάτι διαφορετικό ούτε με τον Ατρόμητο το ερχόμενο Σάββατο. Είπαμε, θαύματα δε γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά η συνέχεια θα έχει απαιτήσεις. Με τον χρόνο να κυλά, ο Μπόλονι οφείλει να βάλει διαφορετικά στοιχεία παιχνιδιού στην ομάδα, να αρχίζει σταδιακά να της αλλάζει μορφή και αγωνιστικό χαρακτήρα.

Διότι όπως την πάτησε με τον Βόλο, έτσι θα μπορούσε να την πατήσει και χθες με τον Απόλλωνα (ο Λισγάρας χάνει μεγάλη ευκαιρία στο 92’) και το ίδιο μπορεί να γίνει και αύριο – μεθαύριο.

Χρειάζεται ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, μπόλικη δουλειά στο Κορωπί και «αναγέννηση» κάποιων παικτών που είναι σημαντική για την συνολική εικόνα της ομάδας. Όπως, για παράδειγμα, ο Μακέντα, ο οποίος στα τρία τελευταία ματς είναι άφαντος στο γήπεδο. Και αποτελεί λόγω προβληματισμού.

ΥΓ: Να που ο Παναθηναϊκός μπορεί να βρει μια αξιόπιστη λύση στο πρόσωπο του Γιοάν Μολό, έστω κι αν είμαστε όλοι επιφυλακτικοί απέναντί του. Δίνει κι εκείνος δικαιώματα. Μια καλή εικόνα για 90 λεπτά τη χάλασε σε μια στιγμή με το φάουλ – κόκκινη στο φινάλε, που λίγο έλειψε να στοιχίσει και τους βαθμούς αφού απ’ αυτό προήλθε η ευκαιρία του Λισγάρα.

ΥΓ.1: Φαίνεται πως έχουμε μια πρώτη καλή συνεργασία που είναι σε… εξέλιξη. Χατζηγιοβάνης και Καρλίτος αρχίζουν να βρίσκονται αποτελεσματικά. Τόσο σε στημένες μπάλες, όσο και σε ροή αγώνα. Μπορεί να πάρει πολλά απ’ αυτό ο Παναθηναϊκός.