Την ώρα που Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ μάχονται εντός και εκτός γηπέδων για τον πιο… καρυδάτο τίτλο των τελευταίων ετών, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει το μαρτύριό του και δίνει το δικαίωμα να ζητάνε οι αντίπαλοι ακόμα και γελοία πέναλτι, όπως το χέρι του Ινσούα.
Το μαρτύριο συνεχίζεται κάθε Σαββατοκύριακο. Και δυστυχώς θα συνεχιστεί για ακόμα 11 Σαββατοκύριακα, στα οποία μάλιστα αναμένεται να υπάρξουν και μέρες πολύ δυσκολότερες όπως αυτή στη Ριζούπολη.
Φανταστείτε μόνο αυτό τον Παναθηναϊκό, τον Παναθηναϊκό που εμφανίστηκε στη Ριζούπολη, τον Παναθηναϊκό που η έλλειψη ποιότητας είναι πλέον πιο φανερή από ποτέ, να πάει να δώσει ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και στον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, που οι γηπεδούχοι θα καίγονται για νίκη – τίτλου.
Είναι πολύ πιθανό να ζήσουμε μέρες που δεν τις έχουμε ξανά ζήσει ποτέ ξανά και που αδυνατεί να διανοηθεί κάθε άνθρωπος που έχει ασχοληθεί έστω και στο ελάχιστο με το τριφύλλι. Διότι εκτός της αγωνιστικής ανυπαρξίας πλέον, μετά τις αποχωρήσεις των πιο ποιοτικών ποδοσφαιριστών και της βίαιης «μεταβίβασης» στην… ομάδα Νέων, κανένας δεν πρόκειται να σεβαστεί τον Παναθηναϊκού ούτε εξωαγωνιστικά.
Σαν πρόβατο επί σφαγή θα πηγαίνει, αδυνατώντας να υψώσει ανάστημα, μιας και δεν υπάρχει διοίκηση για να αντισταθεί, να «φωνάξει». Ο Παναθηναϊκός πλέον δεν αργοπεθαίνει απλά, αλλά οδεύει με μεγάλη ταχύτητα προς τον θάνατο, με ευθύνη του Γιάννη Αλαφούζου, που τον κατάντησε φτωχό συγγενή.
Τη στιγμή που Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δίνουν μια μάχη σχεδόν… πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα και διεκδικούν επί ίσοις όροις τον τίτλο, ο Παναθηναϊκός είναι ανύπαρκτος σε όλους τους τομείς. Την ώρα που οι άλλοι τρεις μεγάλοι προσπαθούν να αποδείξουν ποιος είναι πιο ισχυρός και εκτός αγωνιστικών χώρων και ποιος με τη… μαγκιά του μπορεί να ελέγξει το παρασκήνιο (διότι χωρίς παρασκήνιο, τι σόι πρωταθλητής θα είσαι και τι σόι μάγκας θα είναι ο πρόεδρος σου;), ο Αλαφούζος δίνει εντολή να μειωθεί το μπάτζετ σε επίπεδα… Πετραλώνων, γιατί δεν έχει να πληρώσει την εφορία προφανώς.
Σε λίγο θα τον λυπηθούμε κιόλας, γιατί θα προσπαθήσει να μας πείσει πως δεν έχει να φάει και πρέπει να κλείσει μια και καλή με λουκέτο το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο φίλαθλος του Παναθηναϊκού έχει να αντιμετωπίσει και τον κάθε άσχετο αντίπαλο ποδοσφαιριστή, προπονητή, παράγοντα, που προσπαθεί να τον πείσει ότι παίρνει και σφυρίγματα η ομάδα του. Όπως το πέναλτι που ζήτησε ο Απόλλωνας στο χέρι του Ινσούα, μια φάση ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης και που αν έστω και ένας άνθρωπος μέσα στον Απόλλωνα είχε διαβάσει τους κανονισμούς, θα καταλάβαινε ότι δεν υπάρχει καμιά παράβαση.
Η μπάλα από το κεφάλι του Ινσούα βρίσκει στο χέρι του, το χέρι είναι ξεκάθαρα ΑΚΟΥΣΙΟ και ο κανονισμός είναι ακόμα πιο ξεκάθαρος: αν δεν υπάρχει πρόθεση, δεν υπάρχει παράβαση. Εκτός αν στον Απόλλωνα νομίζουν ότι ο Ινσούα σημάδεψε με το κεφάλι του το χέρι του και όλα αυτά τα σκέφτηκε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο… Η ασχετοσύνη σε όλο της το μεγαλείο.