Η μόνη συζήτηση (για τον Αντρέα) που θα είχε νόημα

H πιο εύκολη κριτική είναι όταν σημαδεύεις πρόσωπα. Όταν δείχνεις με το δάκτυλο και δημιουργείς αποδιοπομπαίους τράγους. Ως ένα βαθμό το ζήσαμε και το ζούμε από το βράδυ της Τρίτης στο Ντραγκάο. Ο Αντρέας Μπουχαλάκης «σημαδεύτηκε» ως ο απόλυτος φταίχτης της ήττας του Ολυμπιακού από την Πόρτο. Προσπερνάει την καθολική παρατήρηση ότι το ποδόσφαιρο είναι άθλημα λαθών και αυτός που κάνει τα λιγότερα αποκτά πλεονέκτημα.

Οι ερυθρόλευκοι είναι ομάδα που δημιουργεί το παιχνίδι της από την άμυνα. Βασίζεται στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο και χτίζει τις επιθέσεις της από τα μετόπισθεν. Ως εκ τούτου, η μόνη κριτική που δέχομαι για το θέμα είναι γιατί ο Μπουχαλάκης δεν φρόντισε να προωθήσει την μπάλα αντί να την επιστρέψει πίσω. Να το συζητήσουμε αυτό αλλά με την απαραίτητη επισήμανση ότι οι συμπαίκτες του σχεδόν τον εγκατέλειψαν στην φάση αυτή.

Οι παίκτες της Πόρτο ήταν περισσότεροι κοντά στον αρχηγό του Ολυμπιακού από τους συμπαίκτες του. Εκεί αξίζει να γίνει συζήτηση. Μέχρι εκεί όμως. Αυτό που συνέβη στον Μπουχαλάκη θα μπορούσε να συμβεί σε κάθε ποδοσφαιριστή. Συνέβη κι έγινε η αιτία που οι Πορτογάλοι βρέθηκαν μπροστά στο σκορ και ο πήραν τη νίκη.

Συνέβη πριν συμπληρωθεί το πρώτο τέταρτο του αγώνα κι επομένως υπήρχε χρόνος για να αντιμετωπιστεί.

Οσοι ρίχνουν ευθύνες στον Μπουχαλάκη ας ρίξουν (αν το πάμε έτσι) και σε όσους έχασαν καθαρές ευκαιρίες ώστε να σκοράρουν οι ερυθρόλευκοι. Πρόχειρα αναφέρω τους Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά και Χασάν. Ο Μπουχαλάκης είναι παίκτης πρώτης γραμμής. Καλύπτει πολλά χιλιόμετρα ως αμυντικός χαφ, αλλάζει το παιχνίδι με διαγώνιες πάσες στα τριάντα και σαράντα μέτρα και απειλεί με σουτ έξω από την περιοχή.

Οι περισσότερο προσεκτικοί θα έχουν διαπιστώσει ότι συνεχώς χειρονομεί κατευθύνοντας τους συμπαίκτες του. Αυτό έχει να κάνει με ρόλο μέσα στο παιχνίδι που του έχει αναθέσει ο Μαρτίνς δείχνοντας πόσο χρήσιμος ως απαραίτητος του είναι ο διεθνής χαφ. Η εύκολη κριτική και η στοχοποίηση ενός παίκτη δεν λύνει κανένα από τα αγωνιστικά θέματα που έχει η ομάδα και καταρρακώνει την ψυχολογία του.

Ο Ολυμπιακός έχασε στην Πορτογαλία αλλά παραμένει βαθμολογικά μέσα στο στόχο του. Η μάχη τώρα άρχισε και ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε αυτή χωρίς μειονέκτημα. Ετοιμάζεται μάλιστα να αντιμετωπίσει την ισχυρή και υπέρλαμπρη Σίτι έχοντας διαθέσιμους περισσότερους παίκτες. Στη φάση που βρίσκεται έχει ανάγκη από συσπείρωση και προσήλωση στο στόχο του. Η στοχοποίηση ενός ποδοσφαιριστή μόνο προβλήματα δημιουργεί.

Πολύ νωρίς για απολογισμούς και επιμερισμούς ευθυνών όταν η ομάδα και πολύ καλά παίζει και (κυρίως) μέσα στους στόχους της βρίσκεται.