Ο Ολυμπιακός δομήθηκε με πλάνο που έχει στέρεες ποδοσφαιρικές βάσεις, σωστό προγραμματισμό και συγκεκριμένη στόχευση και για αυτό κυριαρχεί.
Αγραφος, αλλά απαράβατος νόμος: Οποιος πηγαίνει κόντρα στο ποδόσφαιρο και βιάζει διαρκώς τη λογική του σπορ, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσει. Και θα χάσει. Ο Ολυμπιακός το κατάλαβε πολύ γρήγορα. Η επιλογή του Μπέσνικ Χάσι το 2017, σε συνδυασμό με την κακή χημεία του συνόλου και τους «ιδιαίτερους» χαρακτήρες που είχε συγκεντρώσει η ομάδα, έκαναν τον Βαγγέλη Μαρινάκη να πάρει μια πολύ δύσκολη απόφαση. Και κυρίως δαπανηρή.
Ο Ολυμπιακός επένδυσε στο ποδόσφαιρο. Αφησε στην άκρη την αρρωστημένη νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου, έβγαλε από το ρόστερ και το δυναμικό του πρόσωπα που ανάβλυζαν τοξικότητα και επένδυση στις δικαιολογίες και επανήλθε στην κορυφή. Μια διαδικασία καθόλου εύκολη και αρκετά χρονοβόρα. Αλλά το ποδόσφαιρο νίκησε. Όπως συμβαίνει πάντα. Το ποδόσφαιρο του Ολυμπιακού κυριάρχησε στο ελληνικό ποδόσφαιρο της τοξικότητας. Διότι όποιος κάνει το λάθος να πιστεύει ότι μπορεί με το παρασκήνιο και τα «κόζα» να νικήσει το σπορ, λαθεύει.
Ο Ολυμπιακός σεβάστηκε το ποδόσφαιρο. Σεβάστηκε τις αρχές του, έκανε στροφή στα βασικά του σπορ, αλλά και του πώς χτίζεις μια ομάδα πρωταθλητισμού και ευρωπαϊκού επιπέδου. Εχασε ένα πρωτάθλημα (όπως το έχασε τη σεζόν 2018-19), αλλά επέμεινε στο πλάνο, επένδυσε στο ποδόσφαιρο. Επένδυσε σε έναν πολύ καλό προπονητή, αλλά και σε παίκτες που αποκτήθηκαν ύστερα από ενδελεχές σκάουτινγκ. Παίκτες από τη Β’ Γαλλίας, τον Πανιώνιο, την Μπράγκα, το Κατάρ, «τελειωμένους» της Πόρτο, της Βιγιαρεάλ, της υποβιβασμένης Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Επιλογές που έγιναν με ποδοσφαιρικά κριτήρια, όχι για τις εντυπώσεις.
Ο Ολυμπιακός της σεζόν του Χάσι είχε ξοδέψει σχεδόν 20.000.000 σε μεταγραφές! Ο Ολυμπιακός που βλέπουμε μπροστά μας, είναι χτισμένος με αντίστοιχους αριθμούς, αλλά με βάση το ποδόσφαιρο. Ακόμη και φέτος, που έχασε παίκτες σχεδόν απίθανο να τους αντικαταστήσεις αμέσως και επάξια (Τσιμίκας, Ομάρ, Γκιγιέρμε), επένδυσε σε ένα πολύ συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό πλάνο, που καταστρώθηκε από τη διοίκηση και τον προπονητή.
Ο Πέδρο Μαρτίνς προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις και τις δυνατότητες του ρόστερ. Δεν άλλαξε τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού, τον προσάρμοσε. Με σκοπό να καλυφθούν 1) η απουσία κανονικής προετοιμασίας, 2) οι απώλειες βασικών παικτών, 3) τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των παικτών που αποκτήθηκαν, αλλά και 4) να δοθεί χρόνος στις μεταγραφές να καταλάβουν τη νοοτροπία και τον τρόπο παιχνιδιού των πρωταθλητών.
Ολυμπιακός και Μαρτίνς συμφώνησαν ότι στην αρχή της χρονιάς ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να παίζει διαρκώς με το πόδι πατημένο στο γκάζι. Δεν μπορεί να παίζει στα άκρα και στα κόκκινα. Πρέπει να αλλάξει. Και αυτό έκανε. Σε 7 παιχνίδια έως τώρα σε Ελλάδα και Ευρώπη (8 αν βάλουμε και τον τελικό με την ΑΕΚ), η ομάδα του Μαρτίνς έχει πετύχει 14 γκολ που μέτρησαν. Και έχει δεχθεί μόνο ένα! Με την αμυντική συμπεριφορά του Ολυμπιακού να είναι τόσο καλή και σταθερή, που αποτρέπει ακόμη και τη δημιουργία φάσεων μπροστά στην εστία του Σα.
Το πλάνο αναφέρει ότι σταδιακά ο… περσινός Ολυμπιακός θα κάνει πάλι την εμφάνισή του. Και αυτό είναι κάτι που θα επέλθει με την απόλυτη ένταξη των μεταγραφών στην αγωνιστική καθημερινότητα. Ο Ρούμπεν Βινάγκρε ετοιμάζεται να πάρει το βάπτισμα του πυρός, αντικαθιστώντας τον (απροσπέλαστο έως τώρα) Χολέμπας. Ο Πέπε μπαίνει σιγά σιγά στην εξίσωση. Ενώ αναμένεται και ο Μπρούμα, ο οποίος θέλει λίγο καιρό ακόμη, αλλά με τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του, θα αλλάξει ταχύτητα την επίθεση των Πειραιωτών.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, ακόμη και μετά από μία σεζόν με 60 παιχνίδια, ακόμη και μετά από σημαντικές αλλαγές στο δυναμικό του, έκανε τα κουμάντα του, βάζοντας πάνω από όλα το ποδόσφαιρο. Και τις βασικές αρχές του. Συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε πέρυσι και προσθέτοντας νέα «όπλα» στη φαρέτρα του. Μάλιστα, σε αυτό το πλαίσιο επέλεξε αρκετούς παίκτες σε «προχωρημένη» ποδοσφαιρική ηλικία (Ραφίνια, Χολέμπας). Διότι επένδυσε, όχι μόνο στη δεδομένη ποιότητά τους, αλλά και στην άμεση προσαρμογή τους, όπως και στην εμπειρία τους για να ανταπεξέλθει ο Ολυμπιακός στις δυσκολίες του προγράμματος και την ανετοιμότητα, λόγω μηδαμινής καλοκαιρινής προετοιμασίας.
Ο προγραμματισμός έγινε με συγκεκριμένη στόχευση και (χρονική) ιεράρχηση: 1) Κατάκτηση του Κυπέλλου στον τελικό με την ΑΕΚ (σ.σ. το κατέκτησε), 2) Νίκες στο πρωτάθλημα (σ.σ. τις πήρε, με μόνη εξαίρεση το… VAR στα Γιάννενα), 3) Πρόκριση στους ομίλους του Champions League, μέσω των play offs (σ.σ. την πήρε). Με τα αποτελέσματα να δίνουν ηχηρές απαντήσεις σχετικά με την έως τώρα επιτυχία ή όχι του ερυθρόλευκου σχεδιασμού…
Εάν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις άμεσες απορριπτικές απαντήσεις σε προτάσεις που έφτασαν για τον Σεμέδο (σ.σ. μόλις χθες ανανέωσε έως το 2024), τον Ελ Αραμπί (σ.σ. έως και χθες επέμεναν οι Καταριανοί), τον Καμαρά, τον Μπα, τον Σισέ, αυτομάτως καταλήγουμε στη μεγάλη εικόνα του φετινού ρόστερ του Ολυμπιακού. Και στην απάντηση των «πώς και γιατί» της νίκης επί της Μαρσέιγ. Μια νίκη που επιβεβαίωσε ότι ο Ευρωπαίος Ολυμπιακός είναι χτισμένος για πολύ μεγάλα πράγματα.
Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που ο Ολυμπιακός σεβάστηκε το ποδόσφαιρο, σεβάστηκε τις αρχές του και συνέχισε να ακολουθεί και φέτος την πολιτική του, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ έδειξαν για ακόμη μία φορά ανέτοιμοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Κι αν η Ενωση προσπάθησε να σώσει κάποια πράγματα στις μεταγραφές, έστω με ποδοσφαιριστές-λαχεία και χωρίς να πληρώσει σοβαρά λεφτά στο μεταγραφικό παζάρι, παρά την πώληση του Μπάρκα (σ.σ. με εξαίρεση τον Λιβάι Γκαρσία), ο Δικέφαλος του Βορρά κανείς δεν κατάλαβε τι και γιατί το έκανε.
Η ισοπέδωση της ΑΕΚ από την Μπράγκα και η αδυναμία του ΠΑΟΚ να πάρει το τρίποντο από την Ομόνοια, μέσα στην Τούμπα, ανέδειξαν τα τεράστια λάθη του προγραμματισμού τους. Ή ακόμη χειρότερα, ανέδειξαν το γεγονός ότι προγραμματισμός σοβαρός δεν υπήρξε. Για κανέναν από τους δύο. Καθώς η μεν ΑΕΚ εμφανίζεται να έχει άλυτα εσωτερικά προβλήματα, ο δε ΠΑΟΚ άφησε παίκτες να φύγουν, στη συνέχεια τους ήθελε πίσω, πούλησε αψυχολόγητα τον Ακπομ πριν το μεγαλύτερο διπλό παιχνίδι της ιστορίας του και έφτασε 23 Οκτωβρίου για να πάρει πίσω τον Βιεϊρίνια, επειδή ο Μάτος ζήτησε να φύγει.
Αποτέλεσμα; Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του μια χρυσή ευκαιρία. Μπορεί να μην διαθέτει το παρασκήνιο, μπορεί να βλέπει διάφορους λιμοκοντόρους να προσπαθούν να του στερήσουν κεκτημένα και να τον αποπροσανατολίσουν, αλλά ποδοσφαιρικά, δεν μπορεί να τον αγγίξει κανείς. Και επειδή η βελτίωση θα συνεχίζεται και θα γίνει ακόμη πιο αισθητή μόλις προσαρμοστούν και οι μεταγραφές, είναι ευκαιρία να τελειώσει το πανηγύρι από νωρίς…
Ασύγκριτος Ελ Κααμπί: Σπάει όλα τα κοντέρ στο σκοράρισμα – Τα αδιανόητα νούμερά του (vids)