Οι καλοί Γάλλοι έπαιζαν στον Ολυμπιακό!

Πολύ θα ήθελα να ξέρω πως λειτουργεί ο εγκέφαλος του Πέδρο Μαρτίνς όταν προετοιμάζει την ομάδα του για τα μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Πως… διάολο σκέφτεται και καταφέρνει να παρουσιάζει μια ομάδα άψογη τακτικά και απολύτως διαβασμένη σε σχέση με τον αντίπαλο.

Πως καταφέρνει απουσίες και μειονεκτήματα να τα εξαφανίζει αν δεν τα μετατρέπει σε πλεονεκτήματα. Του έτυχε η απουσία του Καμαρά και τον ανάγκασε να αλλάξει πρόσωπα και σχηματισμό. Παρακολουθούσες τον Ολυμπιακό και σου δινόταν η εντύπωσα ότι δούλευε η ομάδα πάνω σε αυτό το σύστημα εβδομάδες.

Κι όμως, ο Μαρτίνς είχε ελάχιστο χρόνος τη διάθεσή του για να αλλάξει το σύστημα και να το αναλύσει στους παίκτες του. Κι όμως στο γήπεδο εμφάνισε μια καλοκουρδισμένη μηχανή που έθελξε με την ομοιογένειά της και τις προσαρμογές της στο παιχνίδι. Κι έχει σημασία αυτή η παρατήρηση. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με στόχο να μην αιφνιδιαστεί από τους γρήγορους και ταλαντούχος παίκτες της Μαρσέιγ. Αφού κατοχύρωσε αυτή την κατάσταση άρχισε να δίνει βάρος στο επιθετικό παιχνίδι.

Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου αύξησε την ένταση στο παιχνίδι του και την πίεση στον αντίπαλο. Και δέκα λεπτά πριν το τέλος πήρε το ρίσκο με τους δυο φορ και τους δυο οργανωτές. Όλα με σχέδιο και μέθοδο. Όλα στην ώρα που είχε προγραμματίσει ο Μαρτίνς. Προσέξτε τώρα. Ο Φορτούνης με μια μακρινή μπαλιά σημαδεύει τον Βαλμπουενά.

Η μπάλα κοντράρει και φαίνεται ότι αλλάζει κατοχή. Εκεί παρεμβαίνει να πρεσάρει πολύ ψηλά ο 35χρονος Ραφίνια. Κλέβει και την αφήνει στον 36χρονο Βαλμπουενά. Είμαστε στο ενενήντα κι αυτός ο αθεόφοβος σπριντάρει! Φεύγει μπουκάροντας στην περιοχή και σηκώνοντας το κεφάλι σημαδεύει (αυτό έκανε) το κεφάλι του ιπτάμενου Χασάν. Κάπως έτσι γράφτηκε ένα ακόμα θρυλικό βράδι για τους ερυθρόλευκους. Ένα βράδυ που τους δίνει πλεονέκτημα στη μάχη για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Δεν έχω την απαίτηση να διαβάζουν και πολύ περισσότερο να θυμούνται οι αναγνώστες μας τι έγραψα για τον Εμβιλά όταν έγινε γνωστή η μεταγραφή του στον ολυμπιακό.

Ο 30χρονος Γάλλος ήταν για μένα ο καλύτερος του γηπέδου το βράδυ της Τετάρτης. Τα έκανε όλα να φαίνονται τόσο απλά αλλά δεν ήταν. Μέτρησε μόλις μια λάθος πάσα ενώ ήταν ο παίκτης που έκανε τις περισσότερες επαφές με την μπάλα. Βρισκόταν εκεί που έπρεπε για να κόψει, εκεί που χρειαζόταν για να δώσει βοήθεια κι ΄έστελνε την μπάλα εκεί που ήταν απαραίτητο για να ξεκινήσει μια ακόμα επίθεση. Παίζει λες και ο έχει βάλει στόχο να περνά απαρατήρητος. Και χρειάζεται να έχει εξασκηθεί το μάτι για να καταλάβει την ανεκτίμητη προσφορά του.

Ο Ολυμπιακός έκανε το καλύτερο παιχνίδι του φέτος . με διαφορά. Η πορεία της διοργάνωσης θα δείξει πόσο καλή ομάδα είναι η Μαρσέιγ ώστε να γίνει κατανοητό το μέγεθος της επιτυχίας. Κι όσο για τον Χασάν, ο Μαρτίνς που τόσο επέμενε να «ξηλωθεί» ο Ολυμπιακός για να τον πάρει, μας στέλνει χαιρετίσματα. Και φιλάκια…