Οι παίκτες βλέπουν τον κόσμο μπροστά τους γιατί είναι οι μοναδικοί που εμφανίζονται. Αν ο κόσμος ήξερε πως θα βρει άλλον, θα ζητούσε από εκείνον τις εξηγήσεις.
Τους παίκτες μπορούν να συναντήσουν οι οπαδοί για να εκφράσουν τα παράπονά τους, τους παίκτες πηγαίνει και βρίσκει στα αεροδρόμια τα μεσάνυχτα. Τούτο δε σημαίνει πως ο κόσμος δε γνωρίζει ποιος έχει την απόλυτη ευθύνη για το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός έχει δύο βαθμούς σε τέσσερις αγώνες στο πρωτάθλημα και… φλερτάρει με την τελευταία θέση.
Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο σύλλογος όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και χρόνια. Κι ας κρύφτηκε κι εκείνος πίσω από τις ευθύνες των Πογιάτος, Ρόκα και των ποδοσφαιριστών στους οποίους το Σάββατο είπε ότι «δε χρειάζεστε προπονητή για να κερδίσετε τη Λάρισα». Κι όμως… χρειάζονται. Προπονητή, όχι μαθητευόμενο μάγο.
Ο Γιάννης Αλαφούζος είχε στην ομάδα του τον καλύτερο Έλληνα προπονητή, αλλά αποφάσισε να τον διώξει γιατί… έβαζε τον γιο του ή γιατί δεν του άρεσαν αυτά που έλεγε. Ή γιατί ο Τσάβι Ρόκα, τον οποίο επίσης ο Αλαφούζος έφερε, του είπε πως με τον Δώνη δεν μπορεί να προχωρήσει η ομάδα.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως με τον Δώνη ο Ρόκα δεν θα έφερνε μια «καραβιά» ποδοσφαιρικά στοιχήματα. Δεν τον έπαιρνε. Ενώ με τον Πογιάτος του ήταν εύκολο να επιβάλλει όσους ήθελε, με όσα χρήματα ήθελε, όποτε ήθελε.
Ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να πάει στο αεροδρόμιο και να μιλήσει σε εκείνους που παίζουν ποδόσφαιρο. Εκείνοι τουλάχιστον δεν κρύβονται. Ούτε από πίσω πόρτες βγαίνουν, ούτε τρέχουν με το βλέμμα χαμηλά προς το πούλμαν.
Στάθηκαν πολλοί παίκτες, κυρίως Έλληνες, απέναντι στους οπαδούς και μίλησαν όλοι μαζί. Όπως κάνουν οι οικογένειες. Κι αν βγει κάτι καλό από την ιστορία του αεροδρομίου; Θα είναι εκείνο το «Παναθηναϊκός» που ακούστηκε στο τέλος της κουβέντας. Και από τους οπαδούς και από τους ποδοσφαιριστές.
Ο Παναθηναϊκός μπαίνει από σήμερα σε μια νέα εποχή. Στην εποχή Μπόλονι. Ακόμα μία «νέα εποχή» τα τελευταία χρόνια. Κάθε τόσο αλλάζει ο προπονητής, αλλάζει ο τεχνικός διευθυντής, μπαίνει σε νέα πρότζεκτ, σε διαφορετικό πλάνο. Ο Ρουμάνος έχει μπόλικη δουλειά να κάνει, δεν έχει χρόνο και είναι και αυτός αναγκασμένος να ζήσει με την πίεση των αποτελεσμάτων.
Πρέπει να «χτίσει» απ’ την αρχή την νοοτροπία μέσα στα αποδυτήρια, η οποία ήταν σε άριστα επίπεδα επί Δώνη και γκρεμίστηκε επί Πογιάτος. Έχει σίγουρα τις δυνατότητες για να τα κάνει σωστά. Αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο μπορεί να κρατηθεί το νέο πρότζεκτ, διότι στον Παναθηναϊκό τα όμορφα πρότζεκτς, όμορφα «καίγονται».