ΠΑΟΚ : Οι δανεισμοί συνιστούν αλλοίωση, ώρα να τελειώνουμε με αυτήν την αηδία

Στην αποστολή του Ατρομήτου για τον αυριανό αγώνα Κυπέλλου της Τούμπας δε συμμετέχουν οι Ουάρντα, Χατζηισαΐας και Γιαννούλης, που αγωνίζονται ως δανεικοί από τον ΠΑΟΚ στην ομάδα του Περιστερίου. Οι τρεις ποδοσφαιριστές δεν αγωνίστηκαν ούτε στον αγώνα του πρωταθλήματος, το ίδιο θα συμβεί και στη ρεβάνς όπως μας ενημέρωσαν οι ρεπορτατζήδες αμέσως μετά την κλήρωση.

Δεν περικλείει τιμή για τον ΠΑΟΚ αυτό, είτε μας αρέσει είτε όχι, η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Είσαι ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη, πηγαίνεις για πρωτάθλημα, είσαι πανίσχυρος όπως διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ο ιδιοκτήτης της εταιρίας, έχεις συμβόλαια εκατομμυρίων και φοβάσαι αυτούς που εσύ ο ίδιος έκρινες ότι δεν είναι ικανοί να φορέσουν τη φανέλα σου:

O Χατζηισαΐας για παράδειγμα, δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη ούτε του Τούντορ επί των ημερών του οποίου ήρθε, ούτε του Ίβιτς, ο τελευταίος μάλιστα δεν τον αξιολόγησε ούτε για εναλλακτική των αναπληρωματικών, στέλνοντάς τον να προπονείται με τους ανεπιθύμητους. Αυτόν φοβόμαστε;

Υπάρχει βεβαίως και η αντίθετη άποψη, που σίγουρα δε στερείται λογικής. Δίνω εγώ ως εταιρία κάποια όπλα ή εξαρτήματα που δε μου χρειάζονται σε κάποια άλλη εταιρία, για οποιονδήποτε λόγο.

Είτε λόγω φιλικών σχέσεων, είτε στο πλαίσιο της προσπάθειας για έλεγχο της πλειοψηφίας της λίγκας, είτε επειδή θέλω να δώσω χρόνο συμμετοχής σε ποδοσφαιριστές που ναι μεν δεν τους υπολογίζω σήμερα τους θεωρώ ωστόσο περιουσιακά στοιχεία μου πιστεύοντας πως θα μου αποφέρουν αγωνιστικό-οικονομικό κέρδος αύριο και δε θέλω να σκουριάσουν, είτε για όλα αυτά μαζί.

Για ποιο λόγο λοιπόν να ρισκάρω να χρησιμοποιηθούν αυτά τα όπλα εναντίον μου, το ότι σήμερα τα απαξιώνω ή δεν τα θεωρώ τόσο αξιόπιστα, δε σημαίνει πως παύουν να είναι όπλα. Γιατί λοιπόν να διακινδυνεύσω να στραφεί εναντίον μου η κάννη του δικού μου όπλου, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.

Υπάρχει βεβαίως και τρίτη άποψη, που εκφράζεται δια της πονηρής ερώτησης «θα προτιμούσες μήπως ν’ αγωνιστούν κανονικά, αλλά να δένουν τα κορδόνια τους στη σέντρα», όπως έλεγε ο Χάρυ Κλυν σε παλιό δίσκο του; Είναι κι αυτή μια εκδοχή, που σημαίνει τελικά πως όποια αλήθεια κι αν διαλέξεις, θα βρεις κάτι μεμπτό, αφενός, όπως κι επιχειρήματα για να αποφύγεις το «στρίμωγμα» αφετέρου.

Το καλύτερο θα ήταν λοιπόν, να απαγορευτεί δια νόμου ο δανεισμός σε ομάδα της ίδιας κατηγορίας, όποιος επιθυμεί να δανείσει ποδοσφαιριστές ακόμα και χωρίς να αποβλέπει σε κάτι περισσότερο από την προστασία της επένδυσης, ας τους δώσει σε ομάδα της Β εθνικής.

Αν πάλι θεωρεί πως η ποιότητα της Β’ Εθνικής θα τους κάνει κακό ή κλωτσάνε οι ίδιοι οι αθλητές και οι μανατζαραίοι τους, υπάρχουν Ευρωπαϊκές ομάδες ή και Βαλκανικές έστω, που δε θα έλεγαν όχι. Είναι το πιο έντιμο και σωστό από κάθε πλευρά, ακόμα κι αν η αρχική απόφαση δεν αφορά κάτι πονηρό, δε γίνεται να μην περάσει ως σκέψη στην πορεία.

Σκέτος πειρασμός είναι να ξέρεις πως κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορείς να εκμεταλλευτείς την ανάγκη του άλλου και εμμέσως να τον εξαγοράσεις, να τον κάνεις δούλο σου, αναγκάζοντας τον όχι μόνο να ανοίγει τα πόδια σε σένα, αλλά να σκυλιάζει με τον αντίπαλο που κοντράρεσαι, με αναπόφευκτη συνέπεια την αλλοίωση του πρωταθλήματος.

Για να είμαστε δίκαιοι κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση ΠΑΟΚ – Ατρομήτου, Ουάρντα και Χατζηισαίας άλλωστε κόστισαν μαζί 1.2 εκ, χρήματα που δεν τα σπαταλάς για να καταφέρεις κάτι που μπορείς να το πετύχεις με αναλώσιμους ποδοσφαιριστές.

Το ότι ο ΠΑΟΚ επένδυσε πραγματικά πάνω τους δεν προκύπτει μόνο από τα χρήματα που ξόδεψε αλλά και από το γεγονός πως αρχικά τους έδωσε χρόνο συμμετοχής, ειδικά ο Αιγύπτιος πέρσι πήρε φανέλα βασικού κι αγωνίστηκε στα περισσότερα παιγνίδια, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αρχικός σταθμός του ήταν η Φειρένσε, ο παίκτης προκάλεσε με τη συμπεριφορά του και απομακρύνθηκε κακήν κακώς. Αν δεν επέτρεπε στην τεστοστερόνη να καθορίζει τις εγκεφαλικές λειτουργίες του, εκεί θα αγωνιζόταν φέτος, όχι στον Ατρόμητο.

MUST READ

Βραδιά… εξάρας

Καμία απολύτως σχέση δηλαδή με τις συνήθεις πρακτικές του καθιέρωσε ο Παναθηναϊκός και τελειοποίησε ο Ολυμπιακός, που αγόραζε ποδοσφαιριστές με το τσουβάλι και πάνω που αναρωτιόσουν  «τι να τους κάνει αυτούς κοτζάμ Ολυμπιακός;», άρχιζε να τους δανείζει αριστερά και δεξιά, με την ίδια ταχύτητα που ο κρουπιέρης μοιράζει φύλλα στο καζίνο…