Θα βγάλουμε τις προσφυγιές να τις μετρήσουμε;

Έχουν πλούσια αντιφασιστική δράση, συμμετοχές στα κινήματα, πολιτική τοποθέτηση. Ως οφείλει κατά την γνώμη μου κάθε ομάδα και δη μία προσφυγική.

Σήμερα μαθαίνουμε ότι ομάδα Πανθήρων απείλησε τον ιδιοκτήτη του κινηματογράφου Σπόρτινγκ ώστε να μην προβληθεί το 1968. Τι συμβαίνει, ωστόσο, με τη συγκεκριμένη ταινία;

Το 1968 ήταν η «χρυσή» χρονιά της μπασκετικής ΑΕΚ -κι άλλα τέτοια κλισέ δημοσιογραφικά. Πέραν αυτού, όμως, ήταν και μια «χρυσή» χρονιά για το μπάσκετ στην Ελλάδα. Η μεγαλειώδης νίκη της Ένωσης επί της Σλάβια Πράγας δεν είναι ορόσημο μόνο για τους ΑΕΚτζήδες. Είναι για όλους. Εκείνη την ημέρα, με το Καλλιμάρμαρο να βογκάει από 80.000, μια προσφυγική ομάδα, μια προοδευτική ομάδα, κέρδισε επί χούντας μία σπουδαία νίκη που άλλαξε το προφίλ του ελληνικού μπάσκετ από τότε και στο εξής.

Τώρα, αυτό θα έπρεπε να είναι κατανοητό. Από όλους. Από κάποιους δεν ήταν.

Γενικώς η γεωγραφία των οπαδικών συγκρούσεων, όσο κι αν μου φαίνεται ηλίθια, είναι ένας χάρτης που καλώς ή κακώς σε αγγίζει κάπως, κάπου θα σου κλωτσήσει.

Αλλά, παιδιά, είπαμε! Λίγο μπάστα τα ζωνάρια! Και στο κάτω – κάτω, δεν θα βγάλουμε τις προσφυγιές μας να τις μετρήσουμε.