Παναθηναϊκέ αργείς πολύ;

Από το «Δόξα τω Θεώ» της Τρίτης που ο ΠΑΟΚ έκανε την υπέρβαση απέναντι στην Μπενφίκα, στο «βοήθα Παναγιά» της Πέμπτης, όταν Άρης και ΟΦΗ αποκλείστηκαν από Κόλος Κοβαλίφκα και Απόλλωνα Λεμεσού αντίστοιχα. Από εκεί που σαν ελληνικό ποδόσφαιρο… κρυφοκοιτάξαμε προς τα πάνω, αναγκαστήκαμε και πάλι να δούμε τι γίνεται πίσω μας. Ποιου είναι η ανάσα που βρίσκεται στον σβέρκο μας.

Κολλημένη στη 18^η θέση η Ελλάδα, έχασε – πια – κάθε ελπίδα να κυνηγήσει κάτι καλύτερο. Ο φόβος; Να βρεθεί ακόμα πιο χαμηλά κατά τη διάρκεια της σεζόν, αφού πλέον μείναμε με τρεις εκπροσώπους εκ των οποίων μόνο οι δύο (Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ) θα παίζουν τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Τι σημαίνει 18^η θέση στο ranking της UEFA. Πως θα βγάζουμε στην Ευρώπη τόσες ομάδες όσες θα βγάλουμε και την επόμενη σεζόν. Τέσσερις. Ο πρωταθλητής θα παίζει στην πρώτη προκριματική φάση του Champions League, ενώ η 2η, 3η και η Κυπελλούχος, συμμετέχουν στον 2ο προκριματικό γύρο του Europa Conference League. Της τρίτης τη τάξει διοργάνωσης της Ευρώπης. Καμιά ελληνική ομάδα δεν θα μπορεί να αγωνιστεί στο Europa League. Αληθινή, ποδοσφαιρική… κατάντια.

Ένα ελληνικό ποδόσφαιρο στο οποίο… σφάζονται κατά τη διάρκεια της σεζόν οι ομάδες για το ποια θα καταφέρει να εξασφαλίσει θέση στα πλέι οφ, πανηγυρίζουν για τις ευρωπαϊκές εξόδους και όταν βρίσκονται εκεί δεν καταφέρνουν να περάσουν ούτε γύρο. Όπως ο ΟΦΗ και ο Άρης την Πέμπτη. Όπως στο παρελθόν έκαναν κι άλλοι.

Δυστυχώς, όταν μιλάμε για το σύνολο των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη, δεν μπορούμε να μιλάμε για φαβορί. Ούτε καν όταν αντίπαλος είναι μια άσημη ουκρανική ομάδα, που ιδρύθηκε πριν από οχτώ χρόνια. Το «χαστούκι» της Πέμπτης κυρίως για τον Άρη, αλλά και για τον ΟΦΗ που δεν έδειξε ικανός να ανταποκριθεί στην πρόκληση, ήταν ηχηρό. Ακούστηκε. Πόνεσε. Αν θα γίνει μάθημα; Δύσκολο, αν κοιτάξουμε πίσω μας.

Οι ελπίδες πλέον είναι σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ. Οι τρεις από τις τέσσερις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας. Ποια απουσιάζει; Ο Παναθηναϊκός. Ο ευρωπαίος Παναθηναϊκός. Ο σύλλογος που πρώτος έδειξε τον δρόμο σε όλους τους υπόλοιπους για το πώς είναι  να συζητάει η Ευρώπη για σένα.

Ο Παναθηναϊκός λείπει. Ακόμα και στα χειρότερά του χρόνια, τα χρόνια που διανύει επί διοίκησης Αλαφούζου, με την ομάδα να έχει μείνει δέκα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και έξι χρόνια χωρίς τίτλο, κατάφερε να φέρει βαθμούς στην Ελλάδα με προκρίσεις που είχε πετύχει. Με τη συμμετοχή της στους ομίλους του Europa League επί Στραματσόνι. Κι αν δεν υπήρχε εκείνη η ακατανόητη απόφαση του ιδιοκτήτη του να τραβήξει την οικονομική πρίζα και να αναγκάσει τον σύλλογο να τιμωρηθεί από την UEFA με τριετή αποκλεισμό;

Δεδομένα θα είχε φέρει περισσότερους βαθμούς στη χώρα από τις ομάδες που αντ’ αυτού αγωνίστηκαν στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Τρία χρόνια μακριά από την Ευρώπη, δέκα ολόκληρα χρόνια μακριά από το Champions League, τέσσερα χρόνια μακριά από συμμετοχή σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το πρόβλημα που η ίδια η διοίκηση δημιούργησε δεν άγγιξε μόνο τον Παναθηναϊκό, το πρεστίζ του και το γόητρό του. Άγγιξε ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. «Έβαλε χέρι» στην ελληνική βαθμολογία στο ranking της UEFA. Ο ευρωπαίος Παναθηναϊκός δεν έλειψε μόνο από τον κόσμο του. Λείπει και από την Ελλάδα.