Ο Τσιώλης «αυτομόλησε» με ΠΑΟΚ

Δεκτό, ότι η ανεργία είναι από τα χειρότερα, που μπορούν να συμβούν στον άνθρωπο της σημερινής εποχής και προπάντων στον οικογενειάρχη και στον κάτοικο της πόλης. Φτάνει σε σημείο απόγνωσης και στην αγωνιώδη αναζήτηση για να αντεπεξέλθει στοιχειωδώς στις υποχρεώσεις και σιγά-σιγά να βρει ξανά τους ρυθμούς της κανονικής ζωής του παθαίνει ό,τι ο Σάκης Τσιώλης…

ΑΠΟ τους καλύτερους Έλληνες προπονητές ο Τσιώλης. ΄Όπως συμβαίνει σχεδόν με τους περισσότερους έμεινε χωρίς πάγκο για μεγάλο διάστημα. Του έπεσε η πρόταση από την «Κέρκυρα», η οποία με τη λήξη του α΄ γύρου βρέθηκε αντιμέτωπη με την παραίτηση του Αλέκο Βοσνιάδη (ο οποίος είχε ξεκινήσει νικηφόρα, στις 10 Σεπτεμβρίου 2017, με το 1-0 κατά του Παναθηναϊκού).

Ο ΤΣΙΩΛΗΣ δέχτηκε, κατά την έκφραση «χωρίς δεύτερη κουβέντα», υπό το κράτος και της αφόρητης πίεσης του, γιατί ως τότε η μοναδική σχέση του με το ποδόσφαιρο ήταν η ανταπόκριση στις προσκλήσεις, που του έκανε η ΕΡΤ, για σπέσιαλ σχολιασμό σε αγωνιστικά γεγονότα. Συμμετείχε στα πάνελ κι ενώ στο πίσω μέρος του κεφαλιού του διατηρούσε την σκέψη για την ανάληψη ομάδας με στόχους. Γνωστό, πως είχε κάνει κινήσεις και για την Εθνική, όσο οι Βρύζας- Γραμμένος δήθεν δεν είχαν αποφασίσει προ πολύ, για την διατήρηση του ευνοούμενου διδύμου Τσάνα-Σκίμπε.

ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ του β΄γύρου ο Καρδιτσιώτης τεχνικός λογιζόταν ξανά «Κερκυραίος», γινόταν ο 4ος εφετινός, μετά τους Ελευθερόπουλο, Χριστοφοράκη, Βοσνιάδη! Στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο, εντός με τον ΠΑΟΚ και στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό. Αυτές τις τρεις παρουσίες πρόλαβε και κατέγραψε στο πάγκο της νησιώτικης ομάδας. Με τον Πλατανιά, στην 19 η αγωνιστική, δεν θα είναι. Παραιτήθηκε.

ΟΜΩΣ, παραιτήθηκε με μια αγωνιστική καθυστέρηση, πάρα πολύ σοβαρή , για τον ίδιο, καθυστέρηση. Έπρεπε να είχε πει, να βροντοφωνάξει, το «καληνύχτα σας», από την 17 η αγωνιστική!

ΟΤΑΝ αναγκάστηκε να παραστήσει τον προπονητή σε μια ομάδα, η οποία παρατάχθηκε χωρίς τουλάχιστο πέντε (κατ΄ άλλους επτά) απόλυτα απαραίτητους παίκτες, απέναντι στον ΠΑΟΚ! Δεν έπρεπε , ειδικά αυτός, να αποδεχόταν τέτοιο συμβιβασμό. Με το σαθρό πρόσχημα, ότι είχε επιλεχτεί αυτό το (εντός έδρας!) ματς, για να σβηστούν οι κάρτες και η ομάδα να επανερχόταν «καθαρή» για την συνέχεια, η οποία άρχιζε από την Λεωφόρο, κόντρα στον δήθεν εγκλωβισμένο στα εσωτερικά προβλήματα του Παναθηναϊκού (και ιδού η παράδοση «με τα πόδια σταματημένα» στους Δώνηδες , Χατζηγιοβάνηδες και λοιπούς «ρούκι» του Μαρίνου Ουζουνίδη…)!

ΕΠΡΕΠΕ να παραιτιόταν από τότε ,ο Σάκης Τσιώλης. Ακριβώς γιατί είναι προπονητής καριέρας και η πλειονότητα από τους ασχολούμενους με το ελληνικό ποδόσφαιρο τον έχουν εκτιμήσει, ως ικανό για ομάδες με ανταγωνιστικό ρόλο. Ο Τσιώλης όφειλε να είχε υπερασπίσει την υστεροφημία του και να μη συνδεόταν σε ένα αγώνα, που για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν στις συναντήσεις με τον ΠΑΟΚ μοιάζει με «οικογενειακό δίτερμα» (…χωρίς να έχουν σβηστεί στο χιόνι οι αλλοπρόσαλλες αντικαταστάσεις, στο β΄ημίχρονο, από τον άπειρο υπηρεσιακό Κώστα Χριστοφοράκη, κατά τον αντίστοιχο αγώνα του α΄γύρου).

ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ, ότι ειδικά ο συγκεκριμένος τεχνικός έπρεπε να είχε δείξει αποστροφή προς κάθε σκέψη κι έννοια μετατροπής του σε «σάκο του μποξ», για «να προπονηθεί» (και χωρίς αμυχή και χωρίς να ιδρώσει…) ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Του το επισημάναμε και πριν από την αργοπορημένη απόφαση του , για παραίτηση -μετά την συντριβή και στη Λεωφόρο, ότι έπραξε κάκιστα , που συμβιβάστηκε με τα όσα του καθορίστηκαν για παράταξη ενδεκάδας με πολλούς αναπληρωματικούς, κατά του ΠΑΟΚ. Γιατί το να ήταν δική του απόφαση αυτός ο μαζικός κατακερματισμός της βασικής11άδας, σε ένα εντός έδρας παιχνίδι, δεν θα μπορούσαμε να το φανταζόμασταν , έχοντας να κάνουμε με Τσιώλη. Θα ήταν άλλο ένα πάρα πολύ ουσιαστικό λάθος, όπως εκείνο που είχε διαπράξει, ως προπονητής του Αστέρα Τρίπολης, σε αγώνα στο Χαριλάου…

«ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ» η παθητικότητα, που επέδειξε , στην 17 η αγωνιστική. «Αυτομόλησε» με ΠΑΟΚ… Αν μπορεί «να δικαιολογηθεί», ότι ο πανικός ,για νέα μακροσκελή περίοδο ανεργίας , τον κυριάρχησε, ο καθένας ας το κρίνει. Η δική μας άποψη διατηρείται στο «κακώς- κάκιστα», γιατί λαμβάνουμε υπόψη το ειδικό βάρος, που έχει ο Τσιώλης, ως προπονητής. Όπως και το καθήκον , που έχουν προπονητές , με την δική του πορεία και την δική του προοπτική, να γίνονται ασπίδα και για το κύρος των Ελλήνων συναδέλφων του.

Ο ΤΣΙΩΛΗΣ κι άλλοι πέντε-δέκα από αυτούς, που θεωρούνται εν ενεργεία πρωτοκλασάτοι, πρέπει να αντιστέκονται , ακόμη κι αν χρειαστεί να υποστούν νέες «αιματηρές» υλικές απώλειες. Το να σε αναγνωρίζουν οι άλλοι ως ένα από τους μπροστάρηδες, στον επαγγελματικό χώρο σου, είναι εξαιρετική υπόθεση. Ασφαλώς είναι και αποτέλεσμα, που το έχεις κατακτήσει με τα πεπραγμένα σου. ΄Όμως, αυτά δεν τα απαρνιέσαι…

…Και δεν τα ανταλλάσσεις ούτε με «πάγκο από χρυσάφι». Προτιμάς το σήμα κατατεθέν του σημερινού μέσου Έλληνα, το «σκάλισμα στον κάδο απορριμμάτων»…