Αποσπασματικές εικόνες από τα προσεχώς στον Παναθηναϊκό

Είναι πιο… κλισέ από τα κλισέ, ότι τα φιλικά είναι για να βγάζουν συμπεράσματα οι προπονητές. Όποιος νομίζει ότι μπορεί μέσα από δύο παιχνίδια να εκφράσει άποψη, όποιος νομίζεις ότι οι σκόρπιες μικρές εικόνες μπορούν να συνθέσουν μια μεγάλη εικόνα, δεν θα πω ότι κάνει λάθος, θα πω ότι ακροβατεί και περισσότερο προβλέπει, εικάζει, παρά αναλύει.

Είναι πρόδηλο ότι ο Παναθηναϊκός, ως νέα ομάδα, θέλει καιρό για να φτάσει στο σημείο, που επιθυμεί ο Γιώργος Βόβορας. Εκείνος γνωρίζει τι ζητά από τους παίκτες του, άρα και τον βαθμό αφομοίωσης. Κι αλίμονο να ήταν όλα όπως πρέπει, δεν θα είχαμε να κάνουμε με προπονητή κι ομάδα, αλλά με… σόου ταχυδακτυλουργών.

Η εμφάνιση του Φόστερ, ο τρόπος με τον οποίο μπήκε ο Νέντοβιτς στα παιχνίδια, η ικανότητα (ήταν δεδομένη) του Τζάκσον στο σκοράρισμα, είναι στοιχεία που σίγουρα κρατά ο κόουτς των «πρασίνων». Καλά νέα, που δεν δίνουν οριστικές απαντήσεις, καθώς δεν θα μάθουμε τώρα τον Νέντοβιτς, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν και πόσα παιχνίδια θα χάσει (απευχόμαστε). Περί της αξίας του ουδείς λόγος, περί της αντοχής του και της ροπής προς τους τραυματισμούς είναι οι όποιες ανησυχίες.

Επίσης γνωρίζαμε την έφεση του Τζάκσον στο σκοράρισμα, αυτό που δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα είναι ότι μπορεί να «κρυφτεί» στην άμυνα, ότι μπορεί να είναι ο πόιντ γκαρντ που θα κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του. Κι είναι δεδομένο πως τα χέρια είναι πιο… ελεύθερα όταν πρόκειται για φιλικές συναντήσεις, ότι οι άμυνες είναι λιγότερο «δολοφονικές».

Αυτό που ενδεχομένως πρέπει να συμφωνήσουμε είναι πως δεν υπάρχει περίπτωση να πάει το «τριφύλλι» κάπου με τον Σαντ-Ρος πλέι μέικερ. Μπορεί να κάνει πάρα πολλά, περισσότερα από πολλούς παίκτες, όμως άσος δεν είναι. Κι όταν μιλάμε για το υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τα πειράματα έχουν μεγάλο βαθμό επισφάλειας.

Ας ενώσουμε τις τελείες για να δούμε την εικόνα: Ο Παναθηναϊκός έχει παίκτες, οι οποίοι μπορούν να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, έχει παίκτες που μπορούν να βγουν μπροστά κι αν δουλέψουν (που θα δουλέψουν) μπορεί να δούμε ωραία πράγματα. Βεβαίως, έχει κενά, έχει αδυναμίες, έχει πράγματα που πρέπει να κρύψει το τεχνικό τιμ. Κι αυτό δεν χρειάζονταν να δούμε τα δύο φιλικά για να το καταλάβουμε, φαίνονταν από τη στιγμή που καταρτίστηκε το ρόστερ.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Ως εκ τούτου είναι πλέον ευθύνη του Γιώργου Βόβορα να μπορέσει να βγάλει τα καλά στοιχεία των παικτών του και να καμουφλάρει τα αρνητικά. Όσο κι όπως γίνεται. Με βεβαιότητα μπορεί να πει κανείς ότι οι «πράσινοι» δεν έχουν ρόστερ για να… ράψουν το επόμενο αστέρι, δεν έχουν ομάδα που δεν θα παλέψει. Είναι τόσο όσο και πλέον δουλειά, δουλειά και δουλειά.