Η τελευταία φορά…

Μεγάλη κουβέντα έχει γίνει το τελευταίο διάστημα για τη μη χρησιμοποίηση των παικτών του Ολυμπιακού στο παιχνίδι της Εθνικής στη Σλοβενία. Σίγουρα προκαλεί απορία, που ο ομοσπονδιακός τεχνικός έκρινε ότι δεν ήταν ικανοί για το αρχικό σχήμα οι Μασούρας, Μπουχαλάκης και Φορτούνης, ενώ ο μόνος που αγωνίστηκε ήταν ο πρώτος στο 87’!

Καθαρά ποδοσφαιρικά και ακόμα και αν δεχθούμε τις επιλογές του Ολλανδού για το αρχικό σχήμα, ήταν τεράστιο λάθος που δεν έριξε στο ματς τον Φορτούνη, νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο, για να κάνει πιο επιθετική την ομάδα και να διεκδικήσει με μεγάλες αξιώσεις τη νίκη. Γιατί ο μέσος του Ολυμπιακού, ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να αλλάξει την άσχημη εικόνα της Εθνικής. Το γιατί δεν έπαιξε ο Φορτούνης, ο μόνος που πρέπει να απαντήσει είναι ο προπονητής.

Προσωπικά δεν με χαλάει το να μην αγωνίζονται οι «ερυθρόλευκοι» στο αρχικό σχήμα της Εθνικής. Μπορεί σε κάποιους να φανεί υπερβολικό, μπορεί να θεωρήσουν ότι είμαι απαράδεκτος ως δημοσιογράφος, αλλά στη ζωή μου δεν έχω μάθει να κρύβομαι από τον κόσμο. Το είπα άλλωστε και στο ραδιόφωνο. Μικρός ήθελα τα γκολ της Εθνικής να τα πετυχαίνει ο Αναστόπουλος και όχι ο Σαραβάκος. Ήταν το μόνο που με ενδιέφερε. Το τελευταίο γκολ που πανηγύρισα και μάλιστα στο γήπεδο, ήταν του Μαχλά κόντρα στη Ρωσία, που μας έστειλε στο Μουντιάλ της Αμερικής. Όταν ήμουν 19 ετών…

Θα αναρωτηθεί κάποιος, μα καλά το 2004 δεν βγήκες στους δρόμους όταν όλη η χώρα πανηγύριζε. Χάρηκα για το ιστορικό κατόρθωμα της Εθνικής, αλλά μέχρι ενός σημείου. Δεν περίμενα την επιστροφή, δεν με ενδιέφερε η γιορτή στο Παναθηναϊκό στάδιο, γενικά η καθημερινότητα μου δεν άλλαξε καθόλου το συγκεκριμένο καλοκαίρι. Ούτε περίμενα, ούτε περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο ματς της Εθνικής. Για παράδειγμα, αν την ημέρα του ματς δεν έχω εκπομπή, 7,50 δίνει το… στοίχημα για να δω το παιχνίδι.

Έντονα συναισθήματα μου βγάζει ο Ολυμπιακός. Δάκρυσα στη Βρέμη, δάκρυσα στο καλάθι του Πρίντεζη, δάκρυσα στο διπλό πρόκρισης στο Λονδίνο. Τα ζουμιά δεν με έπιασαν στο γκολ του Χαριστέα. Ξεκάθαρες κουβέντες. Νομίζω, ότι μια σημαντική μερίδα φίλων του ποδοσφαίρου δεν έμαθε να αγαπά την Εθνική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αγαπά την χώρα του. Άλλο το ένα κομμάτι, άλλο το άλλο.

MUST READ

Ολυμπιακός: Οι δύο «διαβολοβδομάδες», τα 11 ματς σε 30 μέρες και το δυνατό «finish»

Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, το αν αγωνίστηκαν ή όχι οι παίκτες του Ολυμπιακού, ποσώς με ενδιαφέρει. Κι όπως προανέφερα, καλύτερα να μην αγωνίζονται για να μην υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού, όπως την έχουν πατήσει παλαιότερα οι Παπαδόπουλος και Φορτούνης. Νομίζω, ότι αρκετοί σκέφτονται έτσι και αναφέρομαι και σε φίλους άλλων ομάδων. Προς Θεού δεν λέω και ούτε υποστηρίζω ότι αυτό είναι το σωστό, αλλά είναι προτιμότερο στη ζωή να εκφράζεσαι ελεύθερα, παρά να κοροϊδεύεις…