Ο Α.Σ χρειάζεται τη συσπείρωση του κόσμου του Αρη και την συμμετοχή στις εξελίξεις.
Ανεξάρτητα απο την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα τμήματα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, ο σύλλογος που λέγεται Άρης χρειάζεται εναν δυνατό Ερασιτέχνη. Χρειάζεται την συσπείρωση γύρω απο τον Α. Σ, που εκτός απο τον ελεγκτικό ρόλο τον οποίο οφείλει να έχει, είναι ουσιαστικά η βάση του οικοδομήματος.
Ερασιτέχνης Άρης, λοιπόν, δεν είναι τα πρόσωπα που υπάρχουν στο διοικητικό του συμβούλιο. Το πιθανότερο, άλλωστε, είναι οτι με εξαίρεση δύο -τρεις αν περπατήσουμε πλάι πλάι στον δρόμο δεν θα τους γνωρίσω. Ερασιτέχνης είναι τα τμήματα που κάτω απο αντίξοες συνθήκες κερδίζουν νίκες και μετάλλια για τον Άρη.
Είναι οι αθλητές κάθε ηλικίας που κοπιάζουν στους χώρους του Κλεάνθης Βικελιδης. Είναι οι προπονητές που δουλεύουν με ελάχιστα χρήματα αλλα περίσσευμα αγάπης γι αυτό που κάνουν. Είναι τέλος τα μικρά παιδάκια που νιώθουν περηφάνια φορώντας στο στήθος τον Θεό του πολέμου. Και που γι αυτά η φανελίτσα και το σορτσάκι είναι ο κόσμος όλος.
Αυτά είναι ο Άρης, αυτά πρέπει να είναι ο Ερασιτέχνης του. Κάθε έγγραφη αποτελεί και μια βοήθεια στην προσπάθεια που γίνεται, κάτω απο αντίξοες συνθήκες. Που πρέπει να στηριχθεί ανεξάρτητα από την συμπάθεια ή την αντιπάθεια που τρέφει κανείς προς τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου.