Διαιτητές εισαγωγής, για πρωτάθλημα της προκοπής

Ο νόμος Μπόσμαν που σήμανε την απελευθέρωση του αριθμού των κοινοτικών αθλητών που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε σύλλογος, είχε μόνο θετικά αποτελέσματα σε πρώτη φάση..

Είδαμε τις ομάδες να γίνονται ποιοτικότερες κι ως εκ τούτου καλύτερες και πιο ανταγωνιστικές διοργανώσεις, περισσότερο θέαμα κλπ, που με τη σειρά τους αύξησαν τα έσοδα, η επανεπένδυση των οποίων πολλαπλασίασε το ενδιαφέρον.

Οι κίνδυνοι αφορούν κυρίως το αύριο, αφού η διέξοδος σε μη γηγενείς αθλητές θα έχει κόστος στην εκάστοτε εγχώρια παραγωγική διαδικασία, ας είναι καλά όμως η Λατινική Αμερική (και η σκέτη Αμερική για το μπάσκετ) όπου τα εργοστάσια συνεχίζουν ακατάπαυστα να γεννάνε ταλέντα.

Δεν είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει, όταν αδυνατείς να βρεις αυτό που ψάχνεις στη γειτονιά, στην πόλη, στη χώρα σου, το αναζητάς όπου μπορείς, οπότε υπό μια έννοια ίσως ήταν χρήσιμο να φέρουμε Γερμανό υπουργό ανάπτυξης, κάποιον Σκανδιναβό να φτιάξει κοινωνικό κράτος κλπ. Δε θα αρκούσαν αυτοί από μόνοι τους βεβαίως, όσο ικανός κι αν είναι κάποιος, όταν το σύστημα είναι σαθρό το μόνο που θα καταφέρει είναι μια τρύπα στο νερό.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν παρόμοιες προσπάθειες στο Ελληνικό ποδόσφαιρο με ξένους αρχιδιαιτητές-επόπτες της ΚΕΔ, η πρώτη με το Ντάλας απέτυχε παταγωδώς, φάνηκε άλλωστε πως η επιλογή του δεν ήταν παρά στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Ο διάδοχός του δεν δείχνει να τα πηγαίνει τόσο άσχημα, αποτελεί άλλωστε επιλογή της Ουέφα κι εκεί λογοδοτεί, εκ των πραγμάτων όμως δεν έχει πολλά περιθώρια, όσο πλησιάζουμε στο φινάλε και σφίγγουν τα γάλατα θα διαπιστώσει και ο ίδιος ο Περέιρα πως και τις καλύτερες των προθέσεων να έχει, θα είναι αδύνατον να τα βάλει με τα βουβάλια. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους διαιτητές, πως να σωθούν άραγε βρισκόμενοι στη μέση πυρηνικού πολέμου;

Ο Περέιρα θα την κάνει για Πορτογαλία αύριο μεθαύριο, αυτοί θα μείνουν εδώ, μαζί με το μέλλον τους, τις οικογένειές, τα σπίτια, την περιουσία, και τα αυτοκίνητά τους. Αργά ή γρήγορα θα τους τα κάψουν όλα, θα τους απαγάγουν τα παιδιά και τα εγγόνια αργότερα, θα τους κόψουν τα δάχτυλα χεριών και ποδιών.

Και τις καλύτερες των προθέσεων να έχουν θα πρέπει να σφυρίζουν 90 λεπτά χωρίς υποψία λάθους, κάτι που είναι ουτοπικό αφενός και να γινόταν όμως καθίσταται ακόμα δυσκολότερο από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπάρχει. Ουδείς μπορεί να αποδώσει και να μείνει συγκεντρωμένος, όταν ξέρει πως τον σημαδεύουν σε μόνιμη βάση ελεύθεροι σκοπευτές..

Αναλογιστείτε μάλιστα πως όσο πλησιάζουμε στο φινάλε με την κρισιμότητα να πολλαπλασιάζεται, το ίδιο θα συμβαίνει με την πίεση στους διαιτητές και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο. Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως δε θα προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες, αρκεί που υπάρχει εσωτερική, που είναι πολύ πιο επικίνδυνη.

Η λύση λοιπόν είναι απλούστατη και εγγυημένα αποδοτική, αντί για ξένους αρχιδιαιτητές φέρνεις κατευθείαν ξένους διαιτητές και καθαρίζει η μπουγάδα στο άψε σβήσε. Χωρίς κόπο, χωρίς ρηξικέλευθες διατάξεις και αθλητικούς νόμους. γενικότερα χωρίς να κουνήσει κάποιος το δαχτυλάκι του.

Απευθύνεσαι στις Ευρωπαϊκές ομοσπονδίες με υψηλό επίπεδο διαιτησίας λοιπόν και ζητάς για κάθε Κυριακή οχτώ σετ από διαιτητές-επόπτες – παρατηρητές. Οι καλύτεροι εννοείται πως θα παραμείνουν στην Πρέμιερ Λιγκκαι στη Μπουντεσλίγκα, εσένα ας σου στέλνουν τους ανερχόμενους, αυτούς που σφυρίζουν σε χαμηλότερες κατηγορίες, για κάτι σαν πρακτική εξάσκηση ή μετεκπαίδευση.

Δεν είναι το ίδιο να σφυρίζεις δυο χωρία στη Γ Γερμανίας, με ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός ή ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, θα πάρουν εμπειρίες οι άνθρωποι παίζοντας μπροστά σε περισσότερο κόσμο, σε δύσκολα παιγνίδια, με πίεση και απαιτήσεις. Οι διαιτητές θα βαθμολογούνται και θα κρίνονται από παρατηρητές των χωρών τους, οπότε χατίρια δε θα μπορούν να κάνουν σε κανέναν.

Αν τα κάνουν μούσκεμα, θα απολογούνται στις επιτροπές των χωρών τους και θα τιμωρούνται από αυτές, στην Ελλάδα θα εμφανίζονται για weekend, ίσα ίσα για ένα 90λεπτο και μια μουσακά με τζατζίκι.

Δε θα γνωρίζουν και τη γλώσσα, για να διαβάζουν άρθρα σε ΠΑΟΚτσηδικα site «να προσέξει ο κ. Σφυριχτρόπουλος, στο προηγούμενο παιγνίδι έδωσε ανάποδο πλάγιο, δε θα ανεχτούμε νέα σφαγή», ούτε θα καταλάβουν τις κλάψες του κυρ Σάββα.

Δε θα μασάνε από απειλές ούτε θα κουβαλάνε φοβίες επίσης, τι θα κάνει ο τίγρης δηλαδή, θα ψάξει να βρει τη διεύθυνση κατοικίας του Γερμανού διαιτητή στο Αμβούργο για να στείλει δυο καλοταισμένους με τατουάζ, στην οδό Αουγκεντάλερ με Μπεκεμπάουερ γωνία;

Σημαντικότερο όλων πάντως πως καταργείται οριστικά και αμετάκλητα το άλλοθι, ακόμα κι αν χάσεις ένα παιγνίδι από λάθος υπόδειξη, τι θα πεις «μας κυνηγάει το Γερμανικό κατεστημένο ή ότι το φετινό πρωτάθλημα το έχει τάξει η Downing street;».

Τόσο εύκολα κι απλά λοιπόν, ξένοι διαιτητές και να πάτε όλοι να κουρευτείτε!

MUST READ

Τα power rankings της Euroleague – Οι ειδικοί «βλέπουν» πρώτο Ολυμπιακό και δεύτερο Παναθηναϊκό

Γιατί το καλύτερο πρωτάθλημα θα σημάνει και καλύτερο κοινό στα γήπεδα, ακόμα και καλύτερα ΜΜΕ, για όλους αυτούς που θρέφονται από την παραφιλολογία τη σκανδαλολογία κι εν πολλοίς την κατασκευάζουν για να αποκτήσουν λόγο ύπαρξης, ο ΟΑΕΔ θα είναι μονόδρομος…