Τ΄αμφισβητούμενα στους τρεις διεκδικητές, αλλιώς χάπι με υδροκυάνιο

Αδυνατώ να συμμετέχω στο γαϊτανάκι του επικοινωνιακού προπαγανδισμού για διαιτητικά σφυρίγματα, που έχει στηθεί τόσο πρόχειρα και βιαστικά.

Περιττό να επισημάνω πως θα με συνέφερε τη δεδομένη στιγμή να αρχίσω τις κορώνες για την ευνοημένη ΑΕΚ στο παιγνίδι με τον ΠΑΣ, θα ήμουν ανακόλουθος ωστόσο.

Ξεκαθάρισα από τις αρχές της γνωριμίας μας πως εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να μη βλέπω σπρώξιμο του οποιουδήποτε ως κεντρική στρατηγική επιλογή, από τα μεμονωμένα λάθη που θα γίνονται αραιά και που, είναι αδύνατον να απαλλαγούμε.

Λάθη γίνονται και στα πιο αξιόπιστα πρωταθλήματα και διοργανώσεις αφενός, υπάρχει και το Ελληνικό δαιμόνιο αφετέρου.
Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να έστειλε ο τίγρης κάποιον δικό του για να πει δυο φωνήεντα του Στυλιάρα, ή να το κάνει στο μέλλον ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης, αν δεν το έχουν κάνει ήδη, ή αν δεν έχουν προσπαθήσει έστω.

Αυτό ενδέχεται να το κάνει ο Κομπότης, ο Κούγιας, συμβαίνει και στο τελευταίο παιγνίδι της Ω εθνικής.
Υπάρχει τεράστια διαφορά όμως από το να δοθεί εντολή με πομπό κάποιο κέντρο ή παράκεντρο εξουσίας, πως φέτος βγάζουμε αυτόν πρωταθλητή, τον τάδε τον σώζουμε και το δείνα τον πη…με ασύστολα.

Πιο απλά, το θέμα είναι να μην υπάρξει κάτι σε «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και οι άλλοι να πάνε να…».
Η ιστορική εκείνη φράση του Σπάθα αποτελούσε απλώς την επιβεβαίωση όσων βλέπαμε στο χορτάρι, σήμερα τι βλέπουμε μπορεί κάποιος να εξηγήσει;

Κάνοντας μια σύνοψη όσων έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα βλέπουμε τις αντιφάσεις, χαλίφης ήταν ο Ιβάν, ο Τσίπρας του έχει τάξει το πρωτάθλημα, τα πιο καραμπινάτα λάθη έγιναν για πάρτη του τίγρη όμως.
Αποφασίστε τελικά, ποιος είναι ο χαλίφης, σε ποιον έκανε προκαταβολικά απονομή το Μαξίμου;

Όπως διαπιστώνετε, η ανακολουθία με βγάζει από τον κόπο να τεκμηριώσω τις απόψεις μου, αρκεί η παράθεση των επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων όπου το προηγούμενο εξολοθρεύει το επόμενο.

Για να μη μακρηγορώ, θεωρώ πως και οι τρεις διεκδικητές μέχρι το τέλος της χρονιάς, θα παίρνουν τα αμφισβητούμενα σφυρίγματα. Αν όχι όλα, τα συντριπτικά περισσότερα.
Σημειώστε πως αμφισβητούμενη θεωρώ τη φάση που χρειάζεται replay και συνήθως όχι μόνο ένα κι αυτό γιατί ο διαιτητής που αποφασίζει δε γίνεται να το δει δεύτερη φορά…

Στη φάση του πέναλτι που ζητάει ο ΠΑΣ στο ΟΑΚΑ μου φαίνεται πως είναι, αφήνω όμως μια μικρή πιθανότητα να βούτηξε ο επιθετικός βλέποντας την άγαρμπη έξοδο του αντιπάλου τερματοφύλακα, αναλογιστείτε τις συνέπειες λοιπόν σε περίπτωση που το replay έδειχνε βουτιά και η ΑΕΚ έχανε βαθμούς.

Ο Στυλιάρας θα βρισκόταν κομμένος φέτες σε κάποιο σημείο της τάφρου, θαμμένος σε κάποιο βοηθητικό, ή θα είχε βρεθεί απαγχονισμένος στα αποδυτήρια.
Το ίδιο θα γινόταν αν δίνονταν αυστηρό πέναλτι σε βάρος του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ ή μετρούσε ένα οριακό οφσάιντ, καλύτερα να είχε μαζί του χάπι από υδροκυάνιο όποιος διαιτητής αποφάσιζε σε βάρος τους, να γλίτωνε και την ψυχική οδύνη.

Τώρα όμως το κακό είναι μικρότερο, έφυγε σαν κύριος ο Στυλιάρας, έβγαλε ανακοίνωση ο Ολυμπιακός και τέλος. Όπως κι αν αύριο γίνει κάτι ανάλογο με τους άλλους, θα βγάλει ανακοίνωση η ΑΕΚ, θ’ αμολήσει κι έναν βρυχηθμό ο τίγρης και η ζωή θα συνεχιστεί. Σε διαφορετική περίπτωση δε θα υπάρχει ζωή.

Είναι ξεκάθαρο αυτό, δεδομένου πως ο πόλεμος πλέον είναι περισσότερο επικοινωνιακός και λιγότερο παρασκηνιακός.

MUST READ

Παίζοντας με την φωτιά (vol 7)

YΓ. Δυστυχώς δε γίνεται αλλιώς, όπως έχουν τα πράγματα αυτός είναι μονόδρομος.
Λύση υπάρχει βεβαίως και είναι τόσο εγγυημένα σίγουρη, που θα βουλώσει με τη μια και το δικό μου στόμα και το δικό σας και των πάντων, σε σημείο -αφού δεν θα υπάρχουν σκάνδαλα- να εγκαταλείψει την τηλεοπτική καριέρα ο σαγόνιας και να πουλάει καλαμάκια στην Ομόνοια.
Περισσότερα αύριο, αν δε ανατρέψει τα σχέδια μας κάτι έκτακτο στην επικαιρότητα..