Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα η Εθνική

Στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή δεν υπάρχει «αν». Μπορούμε να κουβεντιάζουμε ώρες για τα «αν» που μας απασχολούν, αλλά επί της ουσίας δεν θα έχουμε πετύχει κάτι. Παρά ταύτα από τη μια το «αν» και από την άλλη το… άγνωστο, διαμορφώνουν διαίρεση με διψήφιο διαιρέτη.

Η «επίσημη αγαπημένη» αντιμετωπίζει σε λίγες ώρες τον Καναδά, στο καθοριστικό παιχνίδι για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2021. Βεβαίως, τίποτα δεν τελειώνει, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, καθώς υπάρχει δρόμος για όλους αλλά, η καλή ημέρα φαίνεται από το πρωί.

Το «αν» έχει να κάνει με το πόσο διαφορετική θα ήταν η Εθνική, έχοντας τους Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο στη σύνθεσή της, έχοντας τον Παπαπέτρου υγιή, έχοντας την εμπειρία των Σπανούλη – Πρίντεζη. Αν διαλέξει κανείς τους καλύτερους πέντε από τους δώδεκα που έχει μαζί του ο Ρικ Πιτίνο και τους βάλει να αντιμετωπίσουν τους πέντε που λείπουν, πιθανότατα οι απόντες θα κερδίσουν για πλάκα.

Το άγνωστο φοβίζει, ο Καναδάς έχει ΝΒΑερς, έχει παίκτες που είναι υπολογίσιμοι, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει σκάουτινγκ για τον πρώτο αντίπαλο της Εθνικής. Μία ομάδα που δεν έχει παίξει ούτε φιλικά για να μπορεί να δει το τεχνικό μας επιτελείο αξιόπιστες εικόνες.

Η αποστολή είναι δύσκολη αλλά όχι ακατόρθωτη. Εμείς δεν είμαστε από αυτούς που χαμηλώνουν τον πήχη για να περάσουμε από πάνω. Αν θέλουμε να πάμε στο Τόκιο, πρέπει να περάσουμε από πάνω τους. Είτε πρόκειται για τους Καναδούς, είτε πρόκειται για τους Τούρκους, είτε πρόκειται για όποιον ήθελε βρεθεί στο διάβα μας. Η Εθνική είναι πάνω από όλους, είμαστε άρρωστοι με την «επίσημη αγαπημένη», θέλουμε να την δούμε να πετύχει το καλύτερο δυνατό, αλλά αν σας λέγαμε ότι είμαστε αισιόδοξοι θα σας λέγαμε ψέματα.