Η Εθνική έβγαλε πρωταγωνιστές, έδειξε τις αδυναμίες της και τελικά προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Το... βουνό των ΗΠΑ υψώνεται μπροστά της, με τον κόουτς Σκουρτόπουλο να έχει αρκετά κακώς κείμενα να διορθώσει - Τι μας άρεσε και τι όχι από τις έως τώρα εμφανίσεις.
Η φάση των Ομίλων του Παγκόσμιου της Κίνας ολοκληρώθηκε και η Εθνική αντί να μπει… καβάλα στο άλογο στην επόμενη φάση, κατάφερε να προκριθεί με την ψυχή στο στόμα. Η ήττα από τη Βραζιλία σε συνδυασμό με το περίπλοκο πρόγραμμα στο οποίο μια ήττα στο ξεκίνημα απειλεί να σε στείλει εκτός συνέχειας, μετέτρεψε το παιχνίδι κόντρα στη Νέα Ζηλανδία σε do or die για τη Γαλανόλευκη.
Τελικά ο Giannis, ο Νικ και ο Ιωάννης βγήκαν μπροστά και η επικράτηση επί των Tall Blacks έσωσε την ομάδα από ένα μεγάλο κάζο. Ωστόσο η συνέχεια στη διοργάνωση είναι… ανηφορική μιας και προαπαιτούμενο πλέον είναι μόνο η νίκη κόντρα σε ΗΠΑ (7/9) και Τσεχία (9/9) για να παραμείνει η Ελλάδα σε τροχιά μεταλλίων.
Τρία ματς λοιπόν έχει δώσει ως ώρας η Εθνική στα οποία φάνηκαν τα πλεονεκτήματα και τα κακώς κείμενα της ομάδας που σχεδίασε όλο το καλοκαίρι ο κόουτς Σκουρτόπουλος. Η αναμέτρηση κόντρα στο Μαυροβούνιο (85-60), μας έκανε να αναθαρρήσουμε, για να έρθει η… σφαλιάρα από τη Βραζιλία (79-78), με τους διεθνείς να νικούν αλλά με εικόνα που απέχει από το να χαρακτηριστεί καλή, τη Νέα Ζηλανδία (103-97) και να κατακτούν την προαπαιτούμενη πρόκριση στην επόμενη φάση.
Η επίθεση που λειτουργεί…
Τρία ματς στα οποία η ελληνική ομάδα πήρε καλό βαθμό στο σκοράρισμα πετυχαίνοντας κατά μέσο όρο 88.7 πόντους. Στα ματς αυτά η δεδομένη αδυναμία της Ελλάδας στο τρίποντο φάνηκε, αφού σούταρε με 37%, αλλά τουλάχιστον υποχρέωσε τους αντιπάλους της να σουτάρουν με ποσοστά παρόμοια (37.3%). Επίσης όπως ήταν αναμενόμενο φάνηκε η υπεροπλία σε ύψη και μεγάλα/μακριά κορμιά στη ρακέτα,
Ο Σκουρτόπουλος είχε την ευχέρεια να χρησιμοποιεί σε πολλά plays ψηλές 5άδες με τον Παπανικολάου στο «2», γεγονός που έδωσε στην ομάδα το πάνω χέρι στον τομέα των ριμπάουντ (37.3 έναντι 33.7) αλλά και στην ευστοχία στα δίποντα που είναι όπως φαίνεται το δυνατό σημείο της Εθνικής (56.9% έναντι 47.8%).
Σε αυτό βοηθά η παρουσία χαρισματικών πασέρ (Καλάθη, Σλούκα) αλλά και των συνεργασιών που έχει αναπτύξει στο επιθετικό κομμάτι η Εθνική, έχοντας 22.7 ασίστ ανά ματς, έναντι 15.7 των αντιπάλων της.
… και η άμυνα που «μπάζει»
Από την άλλη πρέπει να ψέξουμε το κομμάτι της αμυντικής λειτουργίας. Πέρα από το αδύναμο Μαυροβούνιο που κατάφερε να βάλει μόλις 60 πόντους, Βραζιλία και Νέα Ζηλανδία κατάφεραν να βρουν τα αδύνατα σημεία του διαφημιζόμενου ως μεγάλου όπλου της Εθνικής. Την άμυνα, η οποία δέχτηκε 78.7 πόντους.
Οι Γουέμπστερ και Αμπερκρόμπι ανέδειξαν τις… αρρυθμίες της περιφερειακής άμυνας βοηθώντας τους Tall Blacks να σκοράρουν 97 πόντους και έχοντας μαζί 10/19 τρίποντα! Από την άλλη οι Βραζιλιάνοι, χτυπώντας τα αργά πόδια των Παπαγιάννη και Μπουρούση, τις κακές αμυντικές περιστροφές και τις προβληματικές βοήθειες του Αντετοκούνμπο, έκαναν τον 36χρονο Βαρεζάο να μοιάζει με… Τιμ Ντανκαν κλείνοντας το ματς με 22 πόντους (10/17 σουτ) και 9 ριμπάουντ.
Ο άτολμος Σκουρτόπουλος
Από εκεί και πέρα πάμε να δούμε ατομικά ποιοι ξεχώρισαν. Μέσα σε αυτούς σίγουρα δεν είναι ο Γιάννης Σκουρτόπουλος που δείχνει να… πίνει θάλασσα σε στιγμές που πρέπει να έχει το καθαρό μυαλό και να κατευθύνει τους παίκτες του. Χαρακτηριστική είναι η… αλλεργία του στα τάιμ άουτ ακόμα και σε στιγμές που έπρεπε να σπάσει το «μομέντουμ» των αντιπάλων οι οποίοι έτρεχαν μεγάλα σερί αναπάντητου σκοραρίσματος.
Όπως επίσης ελέγχεται και για το ροτέισον που έκανε κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων, αφήνοντας τον Αντετοκούνμπο αρκετή ώρα στον πάγκο κόντρα στους Βραζιλιάνους ή μη επιλέγοντας τους πιο αμυντικογενείς Μάντζαρη και Βασιλόπουλο στο ματς αυτό – όταν η ρακέτα θύμιζε ξέφραγο αμπέλι – στο οποίο κατέγραψαν DNP, ενώ και ο Θ. Αντετοκούνμπο ίσα που… ίδρωσε.
Γενικότερα, στο πρώτο στάδιο της διοργάνωσης βλέπουμε τους Μάντζαρη, Λαρεντζάκη και Παπαγιάννη να μην παίρνουν αρκετό χρόνο συμμετοχής με αποτέλεσμα την πρόωρη επιβάρυνση τόσο των περιφερειακών μας όσο και του Γιάννη Μπουρούση που δεν βρίσκεται στην πρώτη του νιότη. Οι επιπτώσεις της τακτικής αυτής θα φανεί στην πορεία, όταν και το ροτέισον υποχρεωτικά θα μικρύνει.
Ο Πρίντεζης, ο Καλάθης και ο Αντετοκούνμνπο που… είναι και δεν είναι
Από εκεί και πέρα, παίκτης κλειδί είναι ο Γιώργος Πρίντεζης που έχει πολύ καλό επιθετικό ρυθμό και έχει 16.7 πόντους ανά αγώνα με 59.3% στο σουτ. Από κοντά και ο Καλάθης κάνει και πάλι σχεδόν τα πάντα και σε πολύ καλό βαθμό μιας και είναι ο τρίτος σκόρερ (11.7π), τρίτος ριμπάουντερ (4.7) και δεύτερος πασέρ της ομάδας (5.3 π), ενώ μένει και περισσότερο χρόνο στο παρκέ από οποιονδήποτε άλλο (26.6’/ ματς). Την ίδια ώρα φαίνεται να παίρνει όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής ο Σλούκας που αν και χωρίς ρυθμό στο σουτ (6.7 πόντοι με 12.8% στο τρίποντο), δίνει μεγάλη βοήθεια στη δημιουργία με 6.7 ασίστ, όντας ο πρώτος πασέρ.
Αδύνατο σημείο της Εθνικής είναι η κάκιστη παρουσία του Κώστα Παπανικολάου ο οποίος είναι δεύτερος σε χρόνο συμμετοχής αλλά εκτελεί μόλις με 21.4% και έχει τη χαμηλότερη βαθμολόγηση INDEX με μόλις 4.7.
Τέλος φαίνεται πως έχουμε ένα υπερόπλο στην φαρέτρα μας και δεν ξέρουμε πώς να το ενεργοποιήσουμε. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο κατά πολλούς, καλύτερος παίκτης του κόσμου, δεν είναι πρωταγωνιστής στην ομάδα του. Είναι ο πολυτιμότερος βάσει αριθμών (16.3π/7.3 ριμπ/2.7 ασίστ), αλλά δεν είναι σημείο αναφοράς.
Δεν υπάρχουν τα plays για να εκμεταλλευτεί η Εθνική τον όγκο, τη δύναμη και την ταχύτητά του που του δίνουν… μόνιμο miss match επί των αντιπάλων του, ούτε δείχνει ικανή να μετατρέψει σε πλεονέκτημα τις διπλές και τριπλές βοήθειες που στέλνουν πάνω του οι αντίπαλοι προπονητές. Υπάρχει ωστόσο το αισιόδοξο σενάριο της «διαχείρισης» χρόνου του Γιάννη στα θεωρητικά εύκολα ματς του πρώτου γύρου, για να «φορτώσει» στη συνέχεια.
Όπως και να έχει, το πρώτο μέρος του Παγκόσμιου της Κίνας έχει τελειώσει και πλέον είναι ευκαιρία για ένα restart για την Εθνική. Έχει μπροστά της ένα… νέο τουρνουά αφού με δύο νίκες επανέρχεται για τα καλά σε τροχιά μεταλλίων.
Υπάρχει βέβαια το mission impossible που λέγεται Team USA μπροστά της. Όπως υπάρχει και πεδίο δόξης λαμπρό για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να λάμψει κόντρα σε αντιπάλους στους οποίους κάνει… πλάκα στο ΝΒΑ και να χαρίσει την πρώτη του MVP εμφάνιση με τα γαλανόλευκα.
Σάββατο… κοντή γιορτή!