Και όμως αυτοί δεν μπόρεσαν να πάρουν ποτέ δαχτυλίδι

Σε περίοδο καραντίνας είμαστε και αγωνιστική δραστηριότητα δεν υπάρχει σε κανένα άθλημα. Στο ΝΒΑ ψάχνουν τον τρόπο να ολοκληρωθεί η σεζόν, με τα σενάρια να δίνουν και να παίρνουν αναφορικά με το πώς μπορεί να συμβεί αυτό.

Πολλοί παίκτες έχουν καταφέρει να φορέσουν στο χέρι τους αυτό το πολυπόθητο δαχτυλίδι.  Υπάρχουν και βέβαια άλλοι, που παρότι είχαν το ταλέντο για να τα καταφέρουν, οι συγκυρίες και εννοείται η ανωτερότητα του αντιπάλου τους, δεν τους έδωσε το περιθώριο να γευτούν το νέκταρ της επιτυχίας.

ΟΙ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΛΕΙΚΕΡΣ ΤΟΥ… ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥ ΕΛΓΚΙΝ ΜΠΕΪΛΟΡ

Από το 1959 έως και το 1969 μία ομάδα ήταν αυτή που… κυβέρνησε το ΝΒΑ. Οι Μπόστον Σέλτικς του τεράστιου Μπιλ Ράσελ. Ένα δαχτυλίδι έχασαν και αυτό ήταν το 1967 από τους Σίξερς. Οι περισσότεροι από τους τελικούς που έπαιξε η ομάδα της Βοστόνης ήταν απέναντι στους Λος Άντζελες Λέικερς του Έλγκιν Μπέιλορ. Ίσως του πιο… καταραμένου παίκτη των «Λιμνανθρώπων» καθώς χρειάστηκε να μην είναι στο ρόστερ για να μπορέσουν να κατακτήσουν το ΝΒΑ για πρώτη φορά το 1972 με τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν.

ΚΑΡΛ ΜΑΛΟΟΥΝ ΚΑΙ ΤΖΟΝ ΣΤΟΚΤΟΝ

Όλοι καταλαβαίνουμε για ποια ομάδα μιλάμε. Το αστείρευτο ταλέντο των δύο θρύλων του ΝΒΑ στους Τζαζ, δεν ήταν αρκετό για να φέρουν ένα δαχτυλίδι στην Γιούτα. Ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην ιστορία της λίγκας δεν κατάφερε να πανηγυρίσει την πολυπόθητη κούπα. Δεν μπορούν να κατηγορήσουν κανέναν άλλο για αυτό εκτός από τον μοναδικό Μάικλ Τζόρνταν. Έχοντας δύο εξαιρετικές πορείες το 1997 και το 1998, με μόλις 38 ήττες σε 164 παιχνίδια, ένα ποσοστό κοντά στο 77% σε νίκες, η ομάδα του Σολτ Λέικ έπεσε θύμα στην αυτού εξοχότης. Δεν θα ξεχάσει κανείς το «The Last Shot» του Air Mike το 1998. istory, the mythicalJordan’s ‘The Last Shot’ in ’98

ΟΙ ΙΝΤΙΑΝΑ ΠΕΪΣΕΡΣ ΤΟΥ ΡΕΤΖΙ ΜΙΛΕΡ

Είναι κρίμα και άδικο, όμως ένας τέτοιος… killer όπως ο Ρέτζι Μίλερ, δεν κατάφερε να έχει στην συλλογή του αυτό το δαχτυλίδι. Συνέπεσε στην εποχή που οι Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν έχτιζαν την αυτοκρατορία τους.

Από το 1994 έως και το 2000 οι Ιντιάνα Πέισερς έχασαν τέσσερις τελικούς περιφέρειας και μία σειρά τελικών από τους Λέικερς. Του Κόμπε και του Σακίλ. Το να έχουν στην ομάδα τους, ακόμα και σε διοικητικά πόστα τους Λάρι Μπράουν αρχικά και Λάρι Μπερντ στη συνέχεια δεν άλλαξε την μοίρα της ομάδας στην συνέχεια.

Η ΤΕΤΡΑΔΑ ΦΩΤΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΓΚΣ

Αυτήν την ομάδα ίσως την αγαπήσαμε λίγο παραπάνω γιατί είχε και ένα δικό μας παιδί. Τον Πέτζα Στογιάκοβιτς. Έχοντας μία ισχυρή Big For λοιπόν με τους Μάικ Μπίμπι, Πέτζα, Κρις Ουέμπερ και Βλάντε Ντίβατς αλλά και τους Κρίστι και Μίλερ να ακολουθούν, την σεζόν 2001-02 έκλεισαν την regular season με 61-21, ρεκόρ στην ιστορία του franchise της ομάδας. Τι να το κάνεις όμως; Απέναντί τους βρέθηκε η ομάδα των Λέικερς του Κόμπε και του Σακίλ. Στους τελικούς της περιφέρειας, η παρέα του Στογιάκοβιτς έδειξε τα δόντια της, ανάγκασε τους Λέικερς να πιεστούν ιδιαίτερα με το έβδομο παιχνίδι της σειράς να έρχεται μετά κόπων και βασάνων στα χέρια τους.

ΟΙ ΝΙΚΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΚ ΓΙΟΥΙΝΓΚ

Από τις πιο σκληρές ομάδες στην ιστορία του ΝΒΑ. Το 1985 οι Νικς είχαν την τύχη να έχουν στις υπηρεσίες τους έναν εκ των κορυφαίων σέντερ στην λίγκα. Τον Πάτρικ Γιούιν.

Στο «Μεγάλο Μήλο» είχαν τεράστιες προσδοκίες. Μαζί του ήταν εξαιρετικοί αθλητές όπως οι Τζον Σταρκς, Μαρκ Τζάκσον, Τσαρλς Οκλεϊ, Άλαν Χιούστον και Λάρι Τζόνσον και φοβερούς προπονητές κατά καιρούς όπως ο «δικός μας» Ρικ Πιτίνο, Πατ Ράιλι ή Τζεφ Βαν Γκάντι.  Ταυτόχρονα όμως και αυτοί είχαν την ατυχία να βρεθούν απέναντι στους Μπουλς του Τζόρνταν. Έχασαν λοιπόν από το 1989 έως και το 2000 εφτά ημιτελικούς περιφέρειας, δύο τελικούς περιφέρειας και δύο τελικούς του ΝΒΑ. Αυτούς απέναντι στους Ρόκετς του Χακίμ το 1994 και με τους Σπερς του Πόποβιτς, Ντάνκαν και Ρόμπινσον το 1999!

ΟΙ ΣΟΝΙΚΣ ΤΩΝ ΠΕΪΤΟΝ ΚΑΙ ΣΟΝ ΚΕΜΠ

Αφού νωρίτερα γράψαμε για δίδυμα, δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει αυτό του Σιάτλ. Οι Σόνικς των Σον Κεμπ και Γκάρι Πέιτον δεν κατάφεραν να γράψουν το όνομά του στην ιστορία με κάποιο δαχτυλίδι. Σκεφτείτε ότι μαζί τους ήταν αθλητές όπως οι Κένταλ Γκιλ, Σαμ Πέρκινς, Ντέντλεφ Σρεμπ, Ρίκι Πιρς και στον πάγκο ο Τζορτζ Καρλ. Στην εξαιρετική τους πορεία λοιπόν την σεζόν 1993-94 έκλεισαν την κανονική διάρκεια με ρεκόρ 63-19. Και όμως εκεί έπεσαν επάνω στους Νάγκετς του Μουτόμπο που έβαλε τέλος στα όνειρά τους. Το πάλεψαν, δεν άφησαν την στεναχώρια να τους ρίξει και το 1996 έφτασαν στους τελικούς του ΝΒΑ. Εκεί όμως ήταν οι Μπουλς του Τζόρνταν και του Πίπεν. Και του 72-10 της regular season. Το αποτέλεσμα; Δαχτυλίδι για την παρέα του MJ.

ΝΤΡΕΞΛΕΡ, ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ, ΠΟΡΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΠΛΕΪΖΕΡΣ

Όταν έχει στο ρόστερ σου αθλητές σαν και αυτούς περιμένεις πως και πώς να τους δεις στο τέλος να πανηγυρίζουν τον τίτλο. Και όμως. Παρά τα τραγικά τους λάθη στα ντραφτ (1984 Σαμ Μπούι αντί Τζόρνταν, Μπάρκλεϊ και Στόκτον και 2007 με Όντεν αντί Ντουράντ), οι Μπλέιζερς είχαν ομάδες που ήταν ικανές για το δαχτυλίδι. Από το 1990 έως και το 1992 με τους Ντρέξλερ, Πόρτερ, Πέτροβιτς,  αλλά και τους Κέρσεϊ και Ουίλιαμς οι Μπλέιζερς έχασαν δύο τελικούς του ΝΒΑ από τους Πίστονς το 1990 και τους Μπουλς το 1992 αλλά και έναν τελικό περιφέρειας από τους Λος Άντζελς Λέικερς το 1991.

ΤΟ ΡΕΚΟΡ 73-9 ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΡΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ

Για τέλος μία ιστορία κάπως διαφορετική από τις παραπάνω. Οι Ουόριορς εξάλλου είναι η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας που πέρασε. Από τις ομάδες που έπαιξαν εξαιρετικό μπάσκετ όλο αυτό το διάστημα. Την σεζόν 2015-16 πέρασαν στην ιστορία. Όχι γιατί πήραν κάποιο τίτλο, αλλά γιατί έσπασαν το 72-10 των Μπουλς του Τζόρνταν την σεζόν 1995-96.

Και όμως αυτή η ομάδα που τερμάτισε στο 73-9 δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την περίοδο με το τρόπαιο του πρωταθλητή του ΝΒΑ. Οι Κάρι, Τόμπσον και Γκρν σταμάτησαν στους Καβαλίερς των Λεμπρόν και Ίρβινγκ, με τον τελευταίο να τους ρίχνει στο καναβάτσο, σε μία σειρά τελικών που έπαιξε κομβικό ρόλο η αποβολή του Γκριν που δεν του έδωσε το δικαίωμα να παίξει στο έκτο παιχνίδι των τελικών.