Video Analysis: Ο παράγοντας Draymond Green

Η κυριαρχία των Golden State Warriors όλα αυτά τα τελευταία χρόνια βασίστηκε σε ένα συνδυασμό ικανότητας και τύχης, με τους βασικούς παράγοντες της πορείας τους να έχουν αναλυθεί ενδελεχώς από την παγκόσμια μπασκετική κοινότητα. Ο εξαιρετικός σχεδιασμός της διοίκησης, το αδιανόητο ταλέντο των Curry/Durant, η καταλυτική παρουσία του Klay Thompson, η καθοδήγηση του Steve Kerr είναι μόνο μερικοί από αυτούς. Ο καθένας φυσικά επικεντρώνεται σε αυτό που ιεραρχεί περισσότερο, παρόλα αυτά έχω την εντύπωση ότι η συνολική συνεισφορά του παικταρά που ακούει στο όνομα Draymond Green υποτιμάται αισθητά.

Τα στατιστικά του μπορεί να μην θαμπώνουν στο μάτι – οι αντίπαλοι συχνά επιλέγουν να τον αγνοούν στη περίμετρο, καθώς οι επιδόσεις του στο τρίποντο είναι φέτος επιεικώς τραγικές (21% στα playoffs). Παρόλα αυτά ο Green συμπυκνώνει στο πρόσωπο του την συναισθηματική ταυτότητα των Πολεμιστών – αποτελεί ταυτόχρονα την ραχοκοκαλιά της αμυντικής τους λειτουργίας και τον άνθρωπο που βάζει σε κίνηση την επίθεση τους.

Ο πρωταγωνιστής μας αντιπροσωπεύει ουσιαστικά έναν κανονικό point guard σε καταστάσεις transition. Η ικανότητα του να κατεβάζει το αμυντικό rebound και στη συνέχεια να σπρώχνει την ομάδα του στον αιφνιδιασμό, είναι παροιμιώδης. Διαβάζει εγκαίρως τα μαρκαρίσματα και τις προθέσεις του αντιπάλου – ένα μοτίβο που θα συναντήσουμε και παρακάτω – πασάροντας πριν ακόμα δημιουργηθεί κάποιο πιθανό ρήγμα.

Στο μισό γήπεδο, η μπασκετική του ευφυΐα και η αντίληψη που έχει για το παιχνίδι του επιτρέπει να εντοπίζει τα κοψίματα των συμπαικτών του στη πλάτη της άμυνας, σερβίροντας τους έτοιμα καλάθια.

Για παράδειγμα στο πρώτο στιγμιότυπο, εκμεταλλεύεται πλήρως τη σύγχυση που προκαλεί η παρουσία του Steph Curry (τραβάει επάνω του δύο αμυντικούς), τροφοδοτώντας τον ανενόχλητο Durant στη καρδιά του ζωγραφιστού. Επιπλέον ο τρόπος που δημιουργεί έπειτα από το περίφημο short roll, αποτελεί μέχρι σήμερα έναν δυσεπίλυτο γρίφο για οποιοδήποτε αντίπαλο.

Στην άμυνα τώρα, η κατάσταση είναι ακόμα καλύτερη για τους πρωταθλητές. Με δύο λόγια, ο πρωταγωνιστής μας αντιπροσωπεύει με διαφορά τον καλύτερο mobile Center του ΝΒΑ – έναν τύπο που δεν παραχωρεί εκατοστό στο Post, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να αμυνθεί με επιτυχία στη περίμετρο. Το κλειδί βρίσκεται στο χαμηλό κέντρο βάρους του, αλλά και στην ταχύτητα των ποδιών του. Η άμυνα στη περιφέρεια προϋποθέτει αψεγάδιαστο footwork. Απλώς προσέξτε πως μετακινεί τα πόδια του, καταφέρνοντας να μείνει μπροστά από τον προσωπικό του αντίπαλο και να δυσκολέψει το σουτ. Ορισμένοι Αμερικανοί σχολιαστές του έχουν προσδώσει το παρατσούκλι «the dancing Bear» – η αρκούδα που χορεύει.

Τις σπάνιες φορές που ο επιθετικός κατορθώνει να διεισδύσει προς τη ρακέτα, τα μακριά του άκρα του Green του επιτρέπουν συνήθως να καλύψει την απόσταση, σκεπάζοντας το διαθέσιμο οπτικό πεδίο. Επιπρόσθετα έχει σχεδόν τελειοποιήσει τον κανόνα της «καθετότητας», καθώς διατηρεί διαρκώς τα χέρια του υψωμένα και ευθυγραμμισμένα με το υπόλοιπο σώμα του, ώστε να αποφεύγει τα περιττά φάουλ.

Βέβαια το αδιανόητο του ταλέντο στα μετόπισθεν φαίνεται σε στιγμές σαν και αυτές:

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

Ο τύπος απλώς καταλαβαίνει και προβλέπει με ακρίβεια, το που θα πάει η μπάλα. Αντιλαμβάνεται την εξέλιξη της φάσης αρκετά δευτερόλεπτα πιο πριν, με αποτέλεσμα να επιτίθεται στις γραμμές πάσας και να καταγράφει κλεψίματα. Παικταράς.