Η απάντηση των Μιλγουόκι Μπακς

Οι Milwaukee Bucks απάντησαν κυριολεκτικά με το ίδιο νόμισμα στους Boston Celtics, καθώς αυτή τη φορά ήταν η δική τους σειρά να επικρατήσουν με την διόλου κολακευτική για τους αντιπάλους διαφορά, των 20 πόντων. Σε πολλά σημεία του, ο δεύτερος αγώνας αποτέλεσε μια ουσιαστική επανάληψη των όσων κουβεντιάζαμε τις προηγούμενες ημέρες, με εντελώς όμως διαφορετικούς πρωταγωνιστές.

Οι Κέλτες επέμειναν στην γνωστή αμυντική τους τακτική ώστε να περιορίσουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, όμως αντιμετώπισαν ανυπέρβλητα εμπόδια σε άλλους επιμέρους τομείς του παιχνιδιού.

Καταρχάς οφείλουμε να σταθούμε στον τρόπο με τον οποίο ολόκληρος ο οργανισμός του Milwaukee, προσέγγισε πνευματικά τη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Κανείς δεν πανικοβλήθηκε από την μεγάλη σε έκταση ήττα. Αντιθέτως άπαντες παρέμειναν προσηλωμένοι στο αγωνιστικό σχέδιο, δείχνοντας ταυτόχρονα απόλυτη εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα της καθημερινής δουλειάς που λαμβάνει χώρα στις προπονήσεις.
Με λίγα λόγια τα Ελάφια έπαιξαν ακριβώς όπως συνηθίζουν.

Το έναυσμα δόθηκε εξαρχής από τον πιο ταλαντούχο μπασκετμπολίστα τους. Ο Γιάννης διατήρησε την απαραίτητη επιθετικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, εφορμώντας με κάθε ευκαιρία στο καλάθι και κερδίζοντας συνεχώς φάουλ. Εκτέλεσε συνολικά 18 ελεύθερες βολές (13/18), προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στην άμυνα των φιλοξενούμενων. Νομίζω πως εκ των υστέρων αποδεικνύεται, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Greek Freak στο πρώτο ματς ήταν καθαρά ψυχολογικό. Όταν τα πάντα μοιάζουν τόσο εύκολα για πολύ καιρό (όπως στη σειρά με τους Pistons), είναι συχνά δύσκολο να προσαρμοστείς άμεσα σε έναν εμφανώς πιο ανταγωνιστικό αντίπαλο. Πλέον όλοι είναι υποψιασμένοι, με τους συμπαίκτες του να ακολουθούν το παράδειγμα του.

Η ιστορία φυσικά του παιχνιδιού, συνοψίζεται δίχως αμφιβολία στις επιδόσεις των δύο μονομάχων πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Στην συζήτηση των προηγούμενων ημερών, αναφέραμε ότι δύσκολα η Βοστώνη θα καταγράψει ξανά παρόμοια ποσοστά από την περίμετρο αλλά και τη μέση απόσταση. Το γεγονός βέβαια που δεν είχαμε υπολογίσει, αφορά την ανάποδη όψη του νομίσματος. Οι Bucks πήραν κυριολεκτικά φωτιά από την περιφέρεια, ευστοχώντας χωρίς σταματημό σε οποιοδήποτε μακρινό σουτ επιχειρούσαν. Πολλά μάλιστα εξ αυτών, οφείλονται αποκλειστικά στο ατομικό ταλέντο των αθλητών και όχι στις προϋποθέσεις που δημιούργησε για αυτούς η ομαδική λειτουργία – κάτι που όταν διαθέτεις παιχταράδες, δεν είναι καθόλου κακό.

Επιπλέον οι γηπεδούχοι σκόραραν αρκετά τρίποντα και σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, με τον Αντετοκούνμπο να τραβάει επάνω του όλη την άμυνα, πασάροντας την κατάλληλη στιγμή προς τα έξω.

Το ποσοστό των Ελαφιών στο τρίποντο αγγίζει το 43% σε 47 προσπάθειες. Είναι χαρακτηριστικό πως ευστόχησαν σε 10 περισσότερα τρίποντα από τους αντιπάλους τους. Όπως αντιλαμβάνεστε στο σύγχρονο ΝΒΑ, εάν υπολείπεσαι με 30 ολόκληρους πόντους στο σκορ πίσω από το τόξο, είναι αδύνατο να διεκδικήσεις με ρεαλιστικούς όρους τη νίκη.

Η παρέα του Γιάννη λοιπόν ισοφάρισε και ταξιδεύει στη Βοστώνη, με στόχο να κλέψει ένα ματς ώστε να επανακατακτήσει το πολύτιμο πλεονέκτημα της έδρας. Η σειρά έχει ακόμα πολύ ψωμί.