Το επετειακό επεισόδιο του Shaqtin a Fool

Με αφορμή την ημέρα της Πρωτομαγιάς, μας δίνεται νομίζω μια πολύ καλή ευκαιρία να παρεκκλίνουμε λιγάκι από την ρουτίνα των playoffs και να ασχοληθούμε, με την πιο ευχάριστη και διασκεδαστική πλευρά του αθλητισμού. Μπορεί η αγωνιστική δράση στην αμερικάνικη λίγκα να συνεχίζεται με κυριολεκτικά με καταιγιστικούς ρυθμούς, όμως μεταξύ μας ένα μικρό διαλειμματάκι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Έτσι στο σημερινό κείμενο θα καταπιαστούμε με το επετειακό επεισόδιο του Shaqtin a Fool, το οποίο αποτελεί μια συλλογή των πιο ξεκαρδιστικών στιγμών που έλαβαν χώρα στα γήπεδα του ΝΒΑ, την δεκαετία του 2000. Ας ξεκινήσουμε.

Στο πρώτο στιγμιότυπο πρωταγωνιστής μας είναι ο Lamar Odom, ο οποίος φυσικά πλέον έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και μάλιστα, αντιμετώπισε πρόσφατα μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή. Στο παιχνίδι πάντως απέναντι στο Portland λογικά κάπου μπερδεύτηκε, επιλέγοντας να πασάρει στον Λουίς Σκόλα που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο πάγκο. Βέβαια η μισή ευθύνη είναι του Αργεντινού, που στέκεται όρθιος στα όρια της πλάγιας γραμμής του γηπέδου. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε.

Εδώ έχουμε μια σπάνια φάση, στην οποία ο διαιτητής της συνάντησης δέχεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα δύο ακούσια χτυπήματα. Στην αρχή προστατεύει με αυτοθυσία τον μπασκετμπολίστα που προσπαθεί να σώσει μια χαμένα μπάλα. Λίγο μετά και αφού έχει καταφέρει να σηκωθεί, δεν προσέχει καθόλου τα πόδια του camera man με αποτέλεσμα να παραπατήσει και να σωριαστεί για δεύτερη φορά στο παρκέ.

Φυσικά από κάθε είδους τέτοια επετειακή λίστα, δεν θα μπορούσε να λείπει ο δις MVP του Shaqtin a Fool, Javale McGee. Ο σχετικός τίτλος αποδίδεται από τον Shaquille O’Neal στον παίκτη με τις περισσότερες γκάφες μέσα σε μια σεζόν. Ο νυν αθλητής των Lakers λοιπόν, καλπάζει σαν άλογο στον αιφνιδιασμό, δοκιμάζοντας να καρφώσει εντυπωσιακά με το ένα χέρι στο καλάθι. Η κατάληξη δεν είναι ακριβώς αυτή που θα περιμέναμε.

Στο τελευταίο στιγμιότυπο ο ακομπλεξάριστος Shaq, σαρκάζει τον ίδιο του τον εαυτό. Σίγουρα μπορείτε να μαντέψετε την αιτία: οι απαράδεκτες επιδόσεις του (για αθλητή αυτού του διαμετρήματος) από την γραμμή των ελευθέρων βολών και η ακόμα πιο απαράδεκτη μηχανική του στο σουτ. Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα αν ο τρόπος με τον οποίο έπιανε την μπάλα, πραγματικά τον βόλευε. Σε κάθε περίπτωση η παρακάτω βολή, αποτελεί μια από τις χειρότερες σε επίπεδο εκτέλεσης στα χρονικά του ΝΒΑ. Η απόγνωση του Phil Jackson στον πάγκο, είναι χαρακτηριστική.