Ο ασταμάτητος Τζέιμς Χάρντεν

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για εμένα ο φετινός Τζέιμς Χάρντεν αποτελεί την προσωπική μου, ένοχη μπασκετική απόλαυση. Πραγματικά δεν χορταίνω να τον παρακολουθώ να αγωνίζεται. Ο τρόπος που κυριαρχεί επί των αντιπάλων του στο παρκέ, σε συνδυασμό με την ικανότητα του να σκοράρει υπό οποιεσδήποτε κυριολεκτικά συνθήκες αντιπροσωπεύει κατά τη γνώμη μου, κάτι το μοναδικό.

Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν το βραβείο του πολυτιμότερου μπασκετμπολίστα – ο Γιάννης προηγείται σταθερά και δικαιολογημένο – όμως το γεγονός αυτό, ουσιαστικά δεν έχει καμία σημασία. Ο τύπος έχει καταφέρει να αλλάξει για τα καλά, το πρίσμα μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμαστε το άθλημα. Η ευθύνη για την ευρεία διάδοση του περίφημου step back τριπόντου, είναι σχεδόν αποκλειστικά δική του. Ήδη διάφοροι άλλοι παικταράδες προσπαθούν να τον μιμηθούν και να το εντάξουν στο ρεπερτόριο τους (Lebron, Curry, Doncic). Βρισκόμαστε βεβαίως μονάχα στην αρχή.

Τις προάλλες ο σπουδαίος Charles Barkley δήλωσε με το ιδιαίτερο στιλ που τον χαρακτηρίζει, ότι ο Harden αποτελεί τον κορυφαίο επιθετικά αθλητή που έχει παρακολουθήσει. Η άποψη του είναι προφανώς υπερβολική, όμως δείχνει την τεράστια επιρροή του Μούσια στο αμερικάνικο μπάσκετ. Ρωτήστε και τους καημένους τους Utah Jazz, οι οποίοι στα πρώτα δύο παιχνίδια των playoffs έχουν ηττηθεί από την αρμάδα των Houston Rockets με συνολική διαφορά 52 πόντων. Η μεγάλη πλάκα είναι πως οι Μορμόνοι αντιπροσωπεύουν μια αληθινά καλή ομάδα και μάλιστα, παίζουν την δεύτερη αποτελεσματικότερη άμυνα της λίγκας. Παρόλα αυτά ώρες ώρες μοιάζουν ανήμποροι να σταματήσουν τον πρωταγωνιστή μας.

Οι Jazz προσπαθούν ανεπιτυχώς, να αντιγράψουν την αμυντική συνταγή των Milwaukee Bucks, για την οποία έχουμε συζητήσει σε παλαιότερο κείμενο. Μέχρι στιγμής δεν τα καταφέρνουν για δύο βασικά λόγους. Αφενός δεν διαθέτουν το κατάλληλο μέγεθος στα φτερά, ώστε να καλύψουν εγκαίρως τους χώρους που δημιουργεί η επίθεση των Rockets. Αφετέρου η παρέα του Harden δείχνει πια να προσαρμόζετε στα τρικ των αντίπαλων προπονητών.

Ο «Μούσιας» επιλέγει πλέον συχνότερα να τελειώσει τις φάσεις με το αγαπημένο του floater (στο οποίο είναι επίσης εξαιρετικός), δίχως να τρακάρει επάνω στον ψηλό που μετακινείται για να τον αναχαιτίσει. Επιπλέον προσέξτε τις κινήσεις του Capela – κυκλοφορεί στη πίσω γραμμή άμυνας και ουσιαστικά στη πλάτη του προσωπικού του αμυντικού, όντας πάντοτε έτοιμος να υποδεχτεί τη λόμπα από τον συμπαίκτη του.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το παρακάτω στιγμιότυπο, είναι νομίζω το πιο ενδεικτικό. Ο Harden εφορμά κάθετα στο δεξί διάδρομο – αυτόν δηλαδή που του παραχωρεί η άμυνα. Ο Rubio έχει κλειδώσει τον Capela στην πλάτη του, με σκοπό να αποτρέψει το εύκολο κάρφωμα. Παρόλα αυτά αδυνατεί να επιστρέψει εγκαίρως στη θέση του – η bullet πάσα του πρωταγωνιστή μας, βρίσκει τον House ανενόχλητο στο τρίποντο. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορείς να κάνεις. Ο James Harden είναι απλώς τόσο καλός. Προσωπικά ανυπομονώ για τη σειρά με τους Warriors στον επόμενο γύρο.