Ο λόγος του Βασιλιά

Οι Los Angeles Lakers αναμφίβολα δεν έχουν ξεκινήσει την σεζόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι η προηγούμενη φράση είναι λίγο σχετική – στο σφαγείο της φετινής Δύσης, ελάχιστες ομάδες μπορούν να αισθάνονται πραγματικά ασφαλείς. Βρισκόμαστε μόλις στον μήνα Νοέμβριο, όμως το franchise φαίνεται πως έχει ήδη εισέλθει για τα καλά σε μια περίοδο βαθιάς εσωστρέφειας – τα ‘’όργανα’’ άρχισαν να ακούγονται νωρίς νωρίς φέτος στην πόλη των Αγγέλων. Αυτά παθαίνει κανείς όταν προχωρά σε υπερφίαλες εκτιμήσεις για τις δυνατότητες του. Σας θυμίζω ότι πολλοί αναλυτές ψέλλιζαν πριν από μερικές εβδομάδες την λέξη contenders για την παρέα του Lebron. Διεκδικητές του τίτλου δηλαδή. Στο Golden State ενδεχομένως γελάνε ακόμα.

Η προειδοποιητική βολή ήρθε πριν λίγες ημέρες δια στόματος του Βασιλιά: ‘’Σε κάποιους δεν θα αρέσει όταν χάσω την υπομονή μου’’. Μοιάζει λίγο με την πασίγνωστη ρήση του Hulk: ‘’Με εκνευρίζεις. Δεν θα σου αρέσω εκνευρισμένος’’. Μάλιστα. Εξαιρετικός τρόπος να παρακινήσεις τους συμπαίκτες σου, ειδικά τους νεαρούς. Αλλά ας δεχθούμε ότι ο James γνωρίζει ακριβώς τι λέει (πιθανότατα όντως γνωρίζει). Την σκυτάλη πήρε αργότερα ο προπονητής του συλλόγου Luke Walton – στην τελευταία συνέντευξη τύπου άσκησε δημόσια δριμύτατη κριτική στους μπασκετμπολίστες του, με αφορμή την συνολική απόδοση τους στην άμυνα. Το αμέσως επόμενο επεισόδιο έλαβε χώρα προχθές, με την συνάντηση μεταξύ του coach και του General Manager του οργανισμού – αναφερόμαστε φυσικά στον γνωστό και μη εξαιρετέο Magic Johnson. Διάφορα ρεπορτάζ από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού θεωρούσαν αρκετά πιθανό ένα σενάριο, στο οποίο ο Walton δεν θα καθόταν πλέον στον πάγκο των Lakers – μέχρι την ώρα που γράφοντας αυτές οι γραμμές, δεν είχαμε καμία εξέλιξη. Οι δύο άνδρες συζήτησαν και κατέληξαν πως η ομάδα θα ανακάμψει. Όλα καλά λοιπόν.

Τι αλήθεια πηγαίνει στραβά στο Los Angeles; Η άμυνα αποτελεί σίγουρα έναν αρνητικό παράγοντα (για παράδειγμα τις προάλλες ο Ibaka σημείωσε απέναντι τους ρεκόρ καριέρας), αλλά είναι λάθος να σταθούμε μόνο εκεί. Ρίξτε μια γρήγορη ματιά στο ρόστερ. Ο Lebron δήλωσε με κάθε επισημότητα το καλοκαίρι, ότι οι αθλητές μας είναι υποτιμημένοι, παρεξηγημένοι και κάτι άλλο που δεν θυμάμαι – και δεν θα μπω καν στην διαδικασία να ψάξω. Όλα αυτά για την χρυσή μετριότητα που ονομάζεται Rajon Rondo, για τον Lance Stephenson – με το παρατσούκλι Born Ready που ο ίδιος έδωσε στον εαυτό του – που δεν σταματά στιγμή να κάνει χαζομάρες, για τον Beasly που δεν έχει κατορθώσει ακόμα να βρει σταθερά λεπτά στο rotation και για τον Javale McGee, ο οποίος αγωνίζεται  – προς τιμή του – σε επίπεδα πολύ πάνω από τις δυνατότητες του. Κάποτε θα τελειώσει και αυτό το αστείο. Έπειτα συναντάμε μερικούς άκρως ταλαντούχους πιτσιρικάδες (Ingram/Kuzma/Ball). Τα παιδιά χρειάζονται απλώς χρόνο – σε καμία περίπτωση δεν είναι έτοιμα να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα. Η ανάπτυξη και βελτίωση των νεαρών παικτών έχει πάντοτε ενσωματωμένο ένα υπολογίσιμο κόστος. Είναι αδύνατον να πραγματοποιηθούν όλα ταυτόχρονα.

MUST READ

Η μεγάλη ευκαιρία του ελληνικού ποδοσφαίρου: Η «μάχη» για τη 12η θέση και οι στάνταρ δύο ομάδες σε League Phase από το… καλοκαίρι!

Κάπως έτσι φτάνουμε κατά την γνώμη μου στον πυρήνα του προβλήματος των Lakers. Οι κλασικοί θεωρητικοί της οικονομικής επιστήμης, κηρύττουν πως οποιαδήποτε ενέργεια ισούται με το λεγόμενο κόστος ευκαιρίας. Η επιτέλεση μιας ενέργειας σχετίζεται με όλες τις υπόλοιπες που θα μπορούσα να πραγματοποιήσω στην θέση της. Αν σήμερα επιλέξω να επισκεφθώ ένα μουσείο, αυτό σημαίνει ότι δεν θα πάω στον κινηματογράφο ή δεν θα βρεθώ με τους φίλους μου για καφέ. Επιπλέον αξιολογώ ως πιο σημαντικό το μουσείο – έτσι αποφασίζω να το επισκεφθώ. Το κόστος ευκαιρίας για τον Magic ισούται με τους πιτσιρικάδες – με λίγη υπομονή υπάρχει η ρεαλιστική δυνατότητα για την δημιουργία ενός νεαρού κορμού αθλητών, οι οποίοι θα κουβαλήσουν στις πλάτες τους το franchise στο προσεχές μέλλον. Είναι κρίμα κάτι τέτοιο να θυσιαστεί στο βωμό της εκβιαστικής συμμετοχής στα playoffs.