Τρεις παρατηρήσεις από το σπουδαίο Δυτικό ντέρμπι.
Οι Warriors γνώριζαν πολύ καλά τους κινδύνους που εγκυμονεί ένα ταξίδι στην Utah. Άλλωστε οι Jazz ήταν από τους ελάχιστους οργανισμούς που κατάφεραν να τους κερδίσουν τρεις ολόκληρες φορές την περασμένη σεζόν. Αυτό που ενδεχομένως να μην γνώριζαν, είναι ότι θα αντιμετώπιζαν μια επιθετική μηχανή που πετούσε κυριολεκτικά φλόγες. Οι Μορμόνοι διέθεταν πέρσι με διαφορά την καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ – παρόλα αυτά στην αναμέτρηση κόντρα στο Golden Stateο πρωταγωνιστικός ρόλος πέρασε στην επίθεση. Οι παίκτες του Quin Snyder σκόραραν κατά ριπάς, στρίμωξαν τους πρωταθλητές στα σχοινιά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και τελικά ηττήθηκαν στην εκπνοή από ένα put back του Jerebko. Παρά την περσινή εξαιρετική τους χρονιά, οι Jazz παραμένουν πιθανότατα το πιο υποτιμημένο σύνολο της λίγκας – κανείς δεν φαίνεται να τους υπολογίζει και ίσως το γεγονός αυτό να αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας τους. Μερικές παρατηρήσεις:
Η δύναμη της Utah βρίσκεται στον πάγκο.
Ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα για να κερδίσεις τους Πολεμιστές είναι να σκοράρεις περισσότερο από αυτούς στα σουτ τριών πόντων. Όταν αυτό δεν συμβαίνει η παρέα του Steph Curry κερδίζει την τελευταία τετραετία περίπου το 82% των παιχνιδιών της – ένα νούμερο τέρας. Οι Μορμόνοι το κατάφεραν και με το παραπάνω – σούταραν με 19/46 τρίποντα (3pFG%= 41,3%), ενώ κράτησαν τους αντιπάλους τους μόλις στα 10/19 (3pFG%=52,6%). Το ποσοστό μπορεί να φαίνεται μεγάλο, όμως οι προσπάθειες είναι λίγες ειδικά όταν αναφερόμαστε στους Warriors. Επιπλέον ξεδίπλωσαν στο παρκέ την συνηθισμένη επιθετική τους πολυφωνία, όπως άλλωστε αρμόζει σε κάθε ομάδα του προπονητή. Είναι χαρακτηριστικό πως έξι αθλητές σημείωσαν διψήφιο αριθμό πόντων – οι δύο εξ αυτών ξεκίνησαν μάλιστα στον πάγκο. Κάπως έτσι κατόρθωσαν να πετύχουν 81 πόντους στο ημίχρονο(!!) και 123 συνολικά. Απολαύστε τους.
https://streamable.com/qvrcv
Joe Ingles συνεχίζει να εντυπωσιάζει
Ο Αυστραλός forward μπορεί να μην γεμίζει το μάτι σε κανέναν – εκ πρώτης όψεως δείχνει αργός και καθόλου αθλητικός – παρόλα αυτά έχει εξελιχθεί αθόρυβα στην δεύτερη επιθετική επιλογή για τον Snyder, πίσω μόνο από τον εκπληκτικό Donovan Mitchell. Ρίξτε μια ματιά στο shot chart του:
Το μεγάλο όπλο του φυσικά παραμένει το μακρινό σουτ. Η ευφυΐα που τον διακρίνει, του επιτρέπει να εκμεταλλεύεται κάθε σπιθαμή ελεύθερου χώρου που δημιουργείται υπό το βάρος της περιφερειακής απειλής.
https://streamable.com/r5hwb
Η επίθεση των Warriors είναι απλώς too much
‘’Είναι πολύ πιο δύσκολο να μαρκάρεις έναν παίκτης που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, παρά όταν είναι στατικός ‘’. Η εν λόγω φράση συνοψίζει σε μερικές λέξεις ολόκληρη την αγωνιστική φιλοσοφία του Steve Kerr. Όταν οι Warriors αποφασίζουν να την ακολουθήσουν πιστά, φαντάζουν κυριολεκτικά ασταμάτητοι – ακόμα και για άμυνα όπως των Jazz. Πάρτε ως παράδειγμα το παρακάτω play:
https://streamable.com/puaiu
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Αποτελεί μια παραλλαγή του περίφημου Low Post Split – το Golden State το εκτέλεσε επιτυχημένα τουλάχιστον τρεις φορές. Οι επιλογές που προσφέρει είναι δεκάδες. Ξεκινάμε με μια διάταξη που μοιάζει με Triangle Offense. Αρχικά ο Curry δέχεται ένα διπλό screen στην περίμετρο. Η δράση αυτή οδηγεί την Utah σε αλλαγές – ξαφνικά ο Durant βρίσκεται στο Post κόντρα σε πολύ κοντύτερο αντίπαλο (mismatch). Μπορεί κάλλιστα να επιτεθεί. Ο Gobert διαγνώνει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και πλησιάζει προς το μέρος του – αφήνοντας ταυτόχρονα ελεύθερο περιφερειακό σουτ στον Draymond Green. Το play όμως συνεχίζεται με το flare Screen του τελευταίου να απελευθερώνει τον Curry που ευστοχεί για τρεις. Πάρα πολλές κινήσεις, πολύ μεγάλος αριθμός screen, πολλές αποφάσεις για την αντίπαλη άμυνα σε υπερβολικά μικρό χρόνο. Με δυο λέξεις Warriors Basketball.