One year Wonders

Δεν είναι απαραίτητα κακοί παίκτες. Πολλοί από αυτούς μάλιστα συνεχίζουν μέχρι σήμερα να παίζουν στο ΝΒΑ. Όλοι τους όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα: κάποια στιγμή στην καριέρα τους βρέθηκαν στο κατάλληλο αγωνιστικό περιβάλλον και πραγματοποίησαν εξωπραγματικές για τις δυνατότητες τους σεζόν, που μας έκαναν κυριολεκτικά να τρίβουμε τα μάτια μας. Τιμήθηκαν με ατομικά βραβεία, ενώ μερικοί έφτασαν ως την πόρτα του All Star Game. Έπειτα βέβαια από μόλις ένα χρόνο, επέστρεψαν στον μέσο όρο που έμελλε να χαρακτηρίζει το σύνολο της επαγγελματικής τους πορείας. Πάμε να δούμε τρεις σχετικά πιο άγνωστες περιπτώσεις.

Devin Harris: Ίσως ο πιο ταλαντούχος αθλητής της σημερινής λίστας. Το ξεκίνημα του ήταν ιδανικό. Επιλέχθηκε στο νούμερο #5 από τους Wizards τo 2004 και έπαιξε αρκετά λεπτά στους τελικούς του πρωταθλήματος (ως μέλος των Mavericks) απέναντι στους Heat το 2006. Την σεζόν 2008-2009 πραγματοποίησε καταπληκτικές εμφανίσεις με τους Brooklyn Nets, κάτι που του επέτρεψε να συμμετέχει στο All Star Game. Κορυφαίες του στιγμές οι 47 πόντοι κόντρα στους Suns του Steve Nash και οι 41 πόντοι/13 assists με αντίπαλο το Dallas. Η συνέχεια φυσικά δεν ήταν ανάλογη.

Στατιστικά καλύτερης σεζόν: 21,3 pts/ 3,3 reb/ 6,9 ast/ 1,7 stl.

Σήμερα αγωνίζεται ως αναπληρωματικός στους Mavericks

Aaron Brooks: Οι Houston Rockets έψαχναν μετά μανίας ενίσχυση στην περιφέρεια και έτσι διάλεξαν τον Brooks στο #26 το 2007. Κανείς βέβαια δεν μπορούσε να φανταστεί τι ακριβώς θα επακολουθούσε. Την τρίτη του μόλις χρονιά στην ομάδα κατάφερε να πάρει σπίτι του την φανέλα του βασικού, δικαιώνοντας και με το παραπάνω τις προσδοκίες των ανθρώπων του Houston που τον εμπιστεύτηκαν. Αποτελεί τον έκτο παίκτη στην ιστορία του ΝΒΑ που κατόρθωσε να σκοράρει 200 τρίποντα, μοιράζοντας ταυτόχρονα 400 assists στο ίδιο ημερολογιακό έτος. Πριν ο Curry εισβάλλει στις ζωές μας το συγκεκριμένο επίτευγμα ήταν πραγματικά σπάνιο. Κορυφαία του στιγμή; Οι 34 πόντοι απέναντι στους μετέπειτα πρωταθλητές Lakers στους ημιτελικούς της Δυτικής περιφέρειας. Το 2010 κέρδισε μάλιστα και το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη της λίγκας.

Στατιστικά καλύτερης σεζόν: 19,6 pts/ 2,6 reb/ 5,3 ast.

Μέχρι πέρσι αγωνιζόταν στους Timberwolves.

Larry Sanders: Η μεγάλη του αξία βρισκόταν στα μετόπισθεν –  ήταν εξαιρετικός στην άμυνα πάνω από την στεφάνη, με τρομερή αίσθηση του rebound (ειδικά στο επιθετικό). Με αυτό το σκεπτικό οι Bucks τον επέλεξαν στο #15 το 2010, ελπίζοντας πως μελλοντικά θα μετατραπεί στον επόμενο σπουδαίο rim protector του ΝΒΑ. Στην αρχή βέβαια τίποτε δεν εξελίχθηκε ομαλά: ο Sanders αντιμετώπιζε μονίμως πρόβλημα με τα φάουλ, πράγμα που τον περιόριζε σε περίπου 15 λεπτά συμμετοχής σε κάθε αγώνα. Όλα αυτά άλλαξαν την τρίτη του σεζόν: με αυτόν στο παρκέ οι Bucks διέθεταν μια από τις καλύτερες άμυνες σε ολόκληρη την λίγκα, επιτρέποντας δέκα παρακαλώ λιγότερους πόντους στους αντιπάλους τους ανά 100 κατοχές. Η βασική αιτία έφερε φυσικά φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Τα υπόλοιπα σας είναι πιθανώς γνωστά. Ο αθλητής έπασχε από διαταραχές άγχους και κατάθλιψη, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει δυστυχώς να στεριώσει σχεδόν πουθενά.

Στατιστικά καλύτερη σεζόν: 9,8 pts/ 9,5 reb/ 2,8 blk

Προσπάθησε αρκετές φορές να επιστρέψει στο ΝΒΑ χωρίς όμως επιτυχία.